کودک هوش را از چه کسی به ارث می برد؟

مادران معمولاً دو کروموزوم X دارند، اما کروموزوم‌های یکسانی نیستند و البته یکی از آنها را از پدرشان گرفته‌اند. مادران معمولاً فقط یک X را به فرزندان خود منتقل می کنند (پس از اینکه دو کروموزوم X با کمی تعویض ژنتیکی خود را درگیر می کنند) و آن کودکان نیز به نوبه خود کروموزوم جنسی دوم (X یا Y) را از پدران خود دریافت می کنند. هر چیزی که روی X است می تواند از مادر به فرزند یا پدر به (معمولا) دختر منتقل شود، اما دو کروموزوم X که مادر دارد یکسان نیستند و به هیچ وجه به طور خودکار شانس به ارث بردن یک نوع خاص را دو برابر نمی کنند.

اما موارد بیشتری وجود دارد. ممکن است بدانید که بسیاری از مردم با دو تا از این کروموزوم‌های بزرگ راه می‌روند، در حالی که به نظر می‌رسد بقیه ما با یکی از آنها به خوبی عمل می‌کنیم. "دوز ژن" دو برابر شده برای افراد دارای دو (یا بیشتر) کروموزوم X به روشی هوشمندانه به سمت پایین تنظیم می شود: هر سلول بیشتر یکی از X یا دیگری را خاموش می کند. بنابراین به ارث بردن یک نوع ژن مرتبط با X تضمینی برای استفاده از آن نیست زیرا برخی سلول ها ممکن است آن را خاموش کنند.

و هر کسی حداقل یک کروموزوم X دارد. مادر طبیعت، مانند اپرا، آنها را به تمام مخاطبان استودیویش می رساند - یعنی همه ما: و شما یک کروموزوم X می گیرید و یک کروموزوم X می گیرید! و شما هم همینطور!

در نهایت، زمانی که کروموزوم X را به ارث می برید (که اگر این را می خوانید انجام داده اید)، به جز حذف عمده، هر ژنی را که در آن کروموزوم وجود دارد، چه مرتبط با هوش یا نه، دریافت می کنید. البته، ستاد تحریریه واقعاً به انواع ژن‌هایی اشاره می‌کند که ممکن است به هوش و نه فقط ژن‌ها مرتبط باشند.

پس بیایید این موضوع را کنار بگذاریم: هوش پیچیده است. در حالی که شاید نیمی از هوش ما آنطور که در حال حاضر آن را تعریف و اندازه گیری می کنیم ارثی باشد، این نسبت به نوبه خود به بسیاری از انواع ژنتیکی پراکنده در ژنوم ما تقسیم می شود. این گونه‌ها به روش‌های مختلف با هم عمل می‌کنند تا آنچه را که ما به عنوان هوش می‌بینیم، شکل دهند. و هر یک از آن قطعات وراثتی که نقش دارند، خود در معرض مجموعه ای از عوامل محیطی هستند، هم در دنیای مولکولی آنی و هم ورودی های کل ارگانیسم، که بر عملکرد تأثیر می گذارد. و این تأثیر پس از تولد به عنوان یک فعل و انفعال متقابل مداوم از انواع ژن ها و محیط ادامه می یابد. لایه به لایه از قطعات متقابل است. پس نه. نه فقط مادرت نه فقط کروموزوم X. نه فقط ژن ها.

در حالی که ژن‌های «شرطی» به نظر می‌رسد که باید موهای براق یا بدنی شاداب داشته باشند، من فکر می‌کنم منظور آنها توالی‌های ژنی است که به‌عنوان منشأ مادری ثبت شده‌اند. مسئله این است که ما همچنین به ژن هایی نیاز داریم که به طور مکمل به عنوان منشاء پدری برچسب گذاری شده اند تا همه اینها کار کنند.

لازم نیست یک زیست شناس رشد یا یک فرد متخصص ژنتیک باشید تا بفهمید که هر چیزی که برای پیشرفت رشد جنینی مهم است ممکن است به نوعی روی مغز "حیوانات و مردم" تأثیر بگذارد. 

چیزی که آنها واقعاً توصیف می‌کنند نتایج مقاله‌ای در سال 1996 است که گزارش می‌دهد از جنین‌های موش که ترکیبی از سلول‌ها بودند، برخی حامل ژنوم‌های دوگانه پدری و برخی حامل ژنوم‌های دوگانه مادری بودند. برخی از بخش‌های مغز موش که رشد کرده‌اند، دارای یکی از قسمت‌های دیگر هستند، در حالی که سایر بخش‌های مغز الگوی معکوس را نشان می‌دهند. 

نکته : کاربر گرامی توجه فرمایید در صورتی که تمایل به انجام مشاوره ژنتیک دارید کافیست برای دریافت مشاوره به صورت تلفنی یا حضوری با متخصصین مندل ارتباط برقرار کنید. برای ارتباط تلفنی می توانید با شماره 02188198077 تماس حاصل فرمایید و برای مشاوره حضوری به آدرس تهران، خیابان توانیر، ساختمان پزشکان شماره 4، واحد 5 مراجعه بفرمایید. 

به طور کلی 

به گفته محققان، ژنتیک مادر تعیین می کند که فرزندان او چقدر باهوش هستند و پدر هیچ تفاوتی ندارد. زنان بیشتر احتمال دارد که ژن های هوش را به فرزندان خود منتقل کنند زیرا آنها بر روی کروموزوم X حمل می شوند و زنان دارای دو مورد از آنها هستند، در حالی که مردان فقط یک مورد دارند.

اما علاوه بر این، دانشمندان اکنون بر این باورند که ژن‌های عملکردهای شناختی پیشرفته که از پدر به ارث رسیده‌اند ممکن است به طور خودکار غیرفعال شوند.

دسته‌ای از ژن‌ها که به عنوان «ژن‌های شرطی» شناخته می‌شوند تنها در صورتی کار می‌کنند که در برخی موارد از مادر و در موارد دیگر از پدر آمده باشند. اعتقاد بر این است که هوش یکی از ژن های شرطی است که باید از مادر نشات بگیرد.

مطالعات آزمایشگاهی با استفاده از موش‌های اصلاح‌شده ژنتیکی نشان داد که موش‌هایی که دوز اضافی ژن‌های مادری داشتند، سر و مغز بزرگ‌تری داشتند، اما بدن کوچک‌تری داشتند. آنهایی که دوز اضافی ژن پدری داشتند، مغزهای کوچک و بدن بزرگتری داشتند.