اختلالات روانی از تغییرات در ژن های مشترک ناشی می شود

براساس تحقیقات جدید دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH) و کنسرسیوم ژنومیکس روانپزشکی ( یک تیم بین المللی از محققان ) ، بسیاری از بیماریهای متفاوت روانی در یک ساختار ژنتیکی مشترک هستند. اختلالات روانی سالانه تقریبا بیش از 25 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهند. محققان در بزرگترین مطالعه ای که تاکنون در این مورد انجام شده و در مجله Cell منتشر شده است ، بیش از 100 واریانت ژنتیکی را شناسایی کردند که خطر ابتلا به بیش از یک بیماری روانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

یک ژن از قطعات DNA تشکیل شده است ؛ تغییر در توالی DNA یک واریانت ژنی ایجاد می کند که می تواند خطر ابتلا به بیماری را افزایش یا کاهش دهد. انواع مختلفی از واریانت های ژنی که بر خطر ابتلا به اختلالات روانی خاصی تأثیر می گذارند ، شناسایی شده اند. با این حال ، ژن ها غالباً پلیوتروپ هستند ، یعنی اثرات متفاوتی در بدن ایجاد می کنند.

نویسنده ارشد این مطالعه ، دکتر Jordan W. Smoller ، مدیر بخش ژنتیک روانپزشکی و تکوین عصبی MGH و استاد روانپزشکی دانشکده پزشکی هاروارد (HMS) گفت : " شناسایی واریانت های ژنی که بر خطر بیش از یک اختلال روانی تأثیر می گذارند ، گام مهمی در جهت بهبود تشخیص و درمان این بیماری ها میباشد. دانستن اینکه چگونه واریانت های ژنتیکی ویژه ممکن است در طیف گسترده ای از بیماری ها نقش داشته باشد ، می تواند در مورد اینکه تا چه اندازه این اختلالات ممکن است زیست شناسی مشترکی داشته باشند ، به ما آگاهی دهد."

محققان برای شناسایی این واریانت های ژنی چند منظوره ، از تکنیکی به نام همراهی گسترده ژنومی برای تجزیه و تحلیل داده های ژنتیکی 494.162 فرد کنترل سالم و 232.964 فرد مبتلا به حداقل یکی از هشت اختلال روانی شایع استفاده کردند. این تجزیه و تحلیل ، 109 واریانت ژنی که خطر ابتلا به بیش از یک اختلال روانی را تحت تأثیر قرار می دهند ، شناسایی کرد.

برخی از اختلالات خاص در واریانت های زیادی مشترک هستند و این امر به محققان اجازه می دهد بیماری ها را به سه گروه بیماری مرتبط ژنتیکی تقسیم کنند : اختلالاتی که از طریق رفتارهای وسواسی شناسایی میشوند (بی اشتهایی عصبی ، اختلال وسواس فکری-عملی  و تا حدود کمتری سندرم تورت) ،  اختلالات خلقی و روانی (اختلال دو قطبی ، افسردگی اساسی و اسکیزوفرنی) ؛  و اختلالات تکوین عصبی زودرس (اختلال طیفی اوتیسم ، ADHD و سندرم تورت). بعلاوه محققان شواهدی یافتند که نشان می دهد ژنهای مرتبط با اختلالات متعدد ، افزایش بیان را در سه ماهه دوم بارداری نشان می دهند و به نظر می رسد نقش مهمی در رشد مغز داشته باشند.

به گفته دکتر لی ، متخصص ژنتیک محاسباتی ، استاد مرکز تحقیقات ژنومیک در MGH و HMS و نویسنده راهنما این مطالعه ، دانستن اینکه کدام یک از واریانت های ژنی شانس ابتلا به بیماریهای روانی متعدد را افزایش می دهد ، سرنخهای جدیدی در مورد مسیرهای زیستی مؤثر در بیماریهای روانی را به ما میدهد.

وی افزود : "دانستن اینکه چگونه اختلالات در سطح زیستی مرتبط میباشند ممکن است ما را در نحوه طبقه بندی و تشخیص بیماری های روانی آگاه سازد".

بعلاوه ، این مطالعه ، چندین واریانت ژنی که به ویژه تأثیر گسترده ای در خطر یک سری از اختلالات روانی دارند  ، شناسایی کرد که می تواند یک یافته مهم برای پیشگیری و مراقبت از اختلالات روانی باشد. اسمولر می گوید : "هر چقدر که این ژن ها اثرات گسترده تری داشته باشند ، می توانند اهداف بهتری برای توسعه درمان های جدیدی باشند که میتوانند به بیماری های متعددی سود برسانند."