از انجماد تخمک بیشتر بدانیم

انجماد تخمک که همچنین به عنوان کرایوپرزرواسیون اووسیت بالغ شناخته می شود ، روشی است که برای حفظ توانایی بارداری زنان در آینده استفاده میشود.تخمک هایی که از تخمدان های شما جمع می شوند ، به صورت بارور نشده فریز شده و برای استفاده در آینده ذخیره می شوند. یک تخمک منجمد را میتوان ذوب کرد ، در آزمایشگاه با اسپرم ترکیب کرد و در رحم شما کاشت  (لقاح آزمایشگاهی یاIVF).

پزشک شما بر اساس نیاز و سابقه تولید مثل شما می تواند در درک چگونگی عملکرد انجماد تخمک ، خطرات احتمالی و اینکه آیا این روش برای حفظ باروری شما مناسب است یا خیر ، کمک کند.

چرا فریز تخمک انجام می شود؟

اگر اکنون آماده بارداری نباشید ، اما می خواهید مطمئن شوید که در آینده می توانید باردار شوید ، انجماد تخمک میتواند یک گزینه برای شما باشد.

برخلاف انجماد تخمک لقاح یافته  (انجماد جنین) ، انجماد تخمک به اسپرم نیاز ندارد زیرا تخمک ها قبل از انجماد بارور نمی شوند. این روش دقیقاً مانند انجماد جنین میباشد اما در روش انجماد تخمک شما باید از داروهای باروری استفاده کنید تا تخمک گذاری انجام شود ، به این ترتیب چندین تخمک برای بازیابی تولید خواهید کرد.

شما ممکن است به دلایل زیر انجماد تخمک را ترجیح دهید :

دارای یک بیماری یا شرایطی میباشید که می تواند بر باروری شما تأثیر بگذارد. این موارد ممکن است شامل کم خونی سلول داسی ، بیماری های خود ایمنی مانند لوپوس و تنوع جنسیتی مانند تراجنسیتی بودن باشند.

به درمان سرطان یا بیماری دیگری نیاز دارید که می تواند بر توانایی بارداری شما تأثیر بگذارد. برخی درمان های پزشکی - مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی - می توانند به باروری شما آسیب برسانند. انجماد تخمک قبل از درمان ممکن است شما را قادر سازد که متعاقبا صاحب فرزندان بیولوژیک شوید.

در حال انجام لقاح آزمایشگاهی هستید. برخی از افراد هنگام انجام لقاح آزمایشگاهی ، انجماد تخمک را به دلایل شرعی یا اخلاقی به انجماد جنین ترجیح می دهند.

شما قصد دارید تخمک های جوان را برای استفاده در آینده حفظ کنید. انجماد تخمک در سنین پایین تر ممکن است به شما در بارداری در هر زمانی که آماده هستید کمک کند.

شما می توانید از تخمک های منجمد خود برای بارداری یک کودک با استفاده از اسپرم شریک خود یا اهدا کننده اسپرم استفاده کنید. یک اهدا کننده می تواند شناخته شده یا غریبه باشد. جنین همچنین میتواند برای حمل در رحم شخص دیگری کاشته شود.

خطرات

انجماد تخمک شامل خطرات متنوعی مانند موارد زیر می باشد :

بیماری های مرتبط به استفاده از داروهای باروری: به ندرت ، استفاده از داروهای باروری تزریقی ، مانند هورمون مصنوعی تحریک کننده فولیکول یا هورمون لوتئینه کننده القاء کننده تخمک گذاری میتواند باعث شود تخمدان های شما به زودی بعد از تخمک گذاری یا بازیابی تخمک (سندرم تخمدان تحریک پذیر) متورم و دردناک شوند. علائم و نشانه های آن شامل درد شکم ، نفخ ، تهوع ، استفراغ و اسهال میباشند. حتی به ندرت ممکن است نوع جدی تری از این سندرم ایجاد شود که میتواند تهدید کننده زندگی باشد.

عوارض فرآیند بازیابی تخمک: ندرتا ، استفاده از سوزن آسپیراسیون برای بازیابی تخمک ها باعث خونریزی ، عفونت یا آسیب به روده ، مثانه یا یک رگ خونی می شود.

خطرات عاطفی: انجماد تخمک می تواند باعث ایجاد امید به بارداری در آینده شود ، اما هیچ تضمینی برای موفقیت وجود ندارد.

اگر از تخمک هاب منجمد خود برای فرزندآوری استفاده می کنید، خطر سقط جنین در درجه اول به سن شما در زمان انجماد تخمک ها بستگی دارد. زنان مسن تر دارای نرخ بالاتری برای سقط جنین هستند ، عمدتا به دلیل داشتن تخمک های پیرتر.

تاکنون تحقیقات انجام شده افزایش خطر نقایص تولد در نوزادانی که در نتیجه انجماد تخمک متولد شده اند را نشان نداده اند. با این حال ، تحقیقات بیشتری برای بررسی ایمنی انجماد تخمک لازم است.

چگونه آماده شوید

اگر قصد انجماد تخمک های خود را دارید ، به دنبال یک کلینیک باروری با تخصص در این زمینه باشید. متخصصان معمولاً به عنوان متخصصان غدد درون ریز تولید مثل شناخته می شوند.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها و انجمن تکنولوژی کمک باروری ، به صورت آنلاین اطلاعاتی را در مورد کلینیک های باروری ایالات متحده و میزان تولد زنده ارائه می دهند ، اگرچه داده های مربوط به بارداری ناشی از انجماد تخمک محدود است. البته بخاطر داشته باشید که میزان موفقیت یک کلینیک به عوامل زیادی از جمله سن زنانی که باردار می شوند بستگی دارد.

قبل از شروع فرآیند انجماد تخمک ، شما به احتمال زیاد چندین آزمایش غربالگری خون انجام می دهید ، از جمله :

آزمایش ذخیره تخمدان: برای تعیین کمیت و کیفیت تخمک های شما ، پزشک ممکن است غلظت هورمون تحریک کننده فولیکول و استرادیول را در خون شما در روز سوم چرخه قاعدگی آزمایش کند. نتایج می توانند به پیش بینی نحوه پاسخ تخمدان های شما به داروهای باروری کمک کنند.

آزمایشهای دیگر خون و سونوگرافی از تخمدان ها ممکن است برای داشتن تصویر کامل تری از عملکرد تخمدان شما مورد استفاده قرار گیرند.

غربالگری بیماری های عفونی: شما برای وجود برخی از بیماریهای عفونی مانند HIV و هپاتیت B و C غربالگری خواهید شد.

انجماد تخمک مراحل مختلفی دارد: تحریک تخمدان ، بازیابی و انجماد تخمک.

تحریک تخمدان

شما برای تحریک تخمدان های خود به منظور تولید تخمک های متعدد به جای تولید یک تخمک که معمولا ماهانه ایجاد می شود، از هورمون های مصنوعی استفاده می کنید. داروهایی که ممکن است مورد نیاز باشند شامل:

داروهای تحریک تخمدان: ممکن است شما داروهایی مانند فولیتروپین آلفا یا بتا یا منوتروپین ها را تزریق کنید.

داروهای جلوگیری از تخمک گذاری زودرس: پزشک شما ممکن است یک آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین تزریقی مانند لوپرولین استات (لوپرون) یا یک آنتاگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین مانند سترورلیکس (ستروتید) تجویز کند.

در طول درمان ، پزشک شما را تحت نظر دارد. برای اندازه گیری پاسخ خود به داروهای تحریک تخمدان ، آزمایش خون انجام خواهید داد. سطح استروژن معمولا با رشد فولیکول ها افزایش می یابد ، و سطح پروژسترون تا بعد از تخمک گذاری پایین باقی می ماند.

انجام ویزیت ها برای پیگیری وضعیت شامل انجام سونوگرافی واژینال - روشی که از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از داخل تخمدان های شما استفاده می کند - برای نظارت بر توسعه کیسه های پر از مایع که تخمک ها در آنها بالغ می شوند (فولیکول ها) نیز میباشد.

هنگامی که فولیکول ها آماده بازیابی تخمک هستند - عموماً بعد از 10 تا 14 روز - تزریق گنادوتروپین جفتی انسان ( Pregnyl, Ovidrel ) یا یک داروی دیگر می تواند به بلوغ تخمک کمک کند.

بازیابی تخمک

بازیابی تخمک با استفاده از آرام بخش ، معمولا در مطب پزشک یا کلینیک انجام میشود. یک روش معمول ، آسپیراسیون از طریق سونوگرافی واژینال میباشد که طی آن یک پروب سونوگرافی به داخل واژن شما برای شناسایی فولیکول ها وارد می شود.

سپس یک سوزن از طریق واژن به یک فولیکول هدایت می شود. برای خارج کردن تخمک از فولیکول از دستگاه مکش متصل به سوزن استفاده می شود. تخمک های متعددی می توانند برداشته شوند ، و مطالعات نشان می دهند که هرچه تعداد بیشتری از تخمک ها در هر چرخه بازیابی شوند - 15 عدد در هر چرخه - احتمال تولد بیشتر می شود.

بعد از بازیابی تخمک ، ممکن است دچار گرفتگی شدید شوید. احساس پر بودن یا فشار بر تخمدان ها ممکن است برای هفته ها ادامه یابد زیرا تخمدان های شما تا آن زمان بزرگ باقی میمانند.

انجماد تخمک

اندکی پس از برداشت تخمک های لقاح نیافته شما ، آنها در دمای زیر صفر فریز می شوند تا برای استفاده در آینده حفظ شوند. ساختار یک تخمک لقاح نیافته نسبت به ساختار یک تخمک بارور شده (جنین) ، فریز کردن و ایجاد یک بارداری موفق را کمی دشوار تر می کند.

فرایندی که معمولاً برای انجماد تخمک مورد استفاده قرار می گیرد ، ویتریفیکاسیون نام دارد. غلظت بالا از موادی که به جلوگیری از ایجاد بلورهای یخ در طی فرآیند انجماد کمک می کنند همراه با خنک کننده سریع مورد استفاده قرار میگیرند.

بعد از انجام فرآیند

معمولا ، می توانید فعالیتهای عادی خود را طی یک هفته پس از بازیابی تخمک انجام دهید. برای جلوگیری از بارداری ناخواسته از انجام رابطه جنسی نا ایمن خودداری کنید.

در صورت داشتن موارد زیر با ارائه دهنده خدمات درمانی خود تماس بگیرید :

• تب بالاتر از 101.5 درجه فارنهایت (38.6 درجه سانتیگراد)
• درد شدید شکم
• افزایش وزن بیش از 2 پوند (0.9 کیلوگرم) در 24 ساعت
• خونریزی شدید واژن - پر شدن بیش از دو پد در ساعت
• مشکل در ادرار

نتایج

زمانی که بخواهید از تخمک های منجمد خود استفاده کنید ، آنها را در آزمایشگاه ذوب کرده ، با اسپرم لقاح می دهند و در رحم شما یا فرد دیگر برای حمل بارداری میکارند.ممکن است تیم مراقبت سلامت شما از یک روش لقاح به نام تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)  استفاده کند. در ICSI ، یک اسپرم سالم منفرد مستقیماً به هر تخمک بالغ تزریق می شود.بسته به سن شما در زمان انجماد تخمک ، احتمال بارداری بعد از کاشت تقریباً 30 تا 60 درصد است. هرچه سن شما در هنگام انجماد تخمک بیشتر باشد ، احتمال تولد نوزاد زنده در آینده برای شما کمتر می شود.