6 نوع فعالیت فیزیکی که ژن های چاقی را خنثی می کنند

یک تحقیق جدید تأثیر 18 نوع ورزش مختلف را در افراد دارای استعداد ژنتیکی چاقی بررسی کرد. این یافته ها شش تمرین که می توانند اثرات ژنتیکی را در پنج معیار چاقی خنثی کنند ، شناسایی کردند.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) حدود 13٪ از بزرگسالان در سراسر جهان دچار چاقی مفرط هستند. در ایالات متحده ، وضعیت حتی نگران کننده تر است ، تقریباً 40٪ از جمعیت بزرگسال با چاقی مفرط زندگی می کنند.

اگرچه چاقی نتیجه تعامل پیچیده ای بین سبک زندگی و ژن ها است ، اما استعداد ژنتیکی فرد برای ابتلا به این بیماری نقش اساسی را ایفا می کند و محققان تازه شروع به درک تأثیر ژن ها بر وزن بیش از حد بدن کرده اند.

یک تحقیق جدید نشان داد که چند نوع تمرین میتوانند از چاقی حاصل از استعداد ژنتیکی ممانعت کنند.به عنوان مثال ، مطالعه ای که در اوایل سال جاری چاپ شد ، بیش از 14000 شرکت کننده با شاخص های توده بدنی (BMI) پایین ، طبیعی و بالا را مقایسه کرد تنها برای اینکه به این نتیجه برسد که تاس های ژنتیکی برعلیه افرادیست که دارای چاقی میباشند.

یک مطالعه جدید دیگر نشان داد که جهش های تک ژنی عامل تقریباً 30٪ موارد شدید چاقی در کودکان میباشند و تخمین های قدیمی تر نشان دادند که تا 81٪ از وزن یک فرد می تواند ارثی باشد.

با اینکه این مطالعات دارای پیامدهای مثبتی همچون برداشتن برچسب چاقی میباشند اما از سوی دیگر افراد چاق ممکن است در تلاش های خود برای کاهش وزن اضافه احساس شکست کنند.

در این راستا ، این تحقیق جدید هرچقدر امید مورد نیاز است با خود می آورد. Wan-Yu Lin از دانشگاه ملی تایوان در شهر تایپه به تازگی تحقیقاتی را هدایت کرده است كه در آن انواع فعالیت های بدنی كه در خنثی کردن استعداد چاقی تاثیر ویژه ای دارند ، بررسی شده است.Lin و همکارانش این یافته ها را در مجله PLOS Genetics منتشر کردند.

بهترین ورزش برای مقابله با چاقی دویدن است

محققان داده های مربوط به 18.424 "بزرگسال نامربوط با نژاد هان چینی" که بین 30 تا 70 سال سن داشتند و در مطالعه زیست بانک تایوان شرکت کرده بودند را بررسی کردند.

لین و همکارانش پنج معیار چاقی را بررسی کردند :  شاخص توده بدنی (BMI) ، درصد چربی بدن ، دور کمر ، دور باسن و نسبت دور کمر به باسن. این تیم همچنین از وزنهای مطالعه زیست بانک تایوان به منظور تهیه امتیازات خطر ژنتیکی برای هر یک از 5 معیار چاقی استفاده کردند.

مطالعه زیست بانک تایوان شامل داده های گزارش شده از شرکت کنندگان در مورد انواع تمرین هایی که بطور منظم انجام داده اند نیز بود . محققان 18 نوع از این تمرینات را مورد بررسی قرار دادند.

بررسی تعامل بین امتیاز خطر ژنتیکی افراد و روال ورزش آنها نشان داد که دویدن بهترین تمرین برای کاهش چاقی بود.به طور خاص ، دویدن به طور منظم خطر ژنتیکی را در سه مقیاس جبران می کند : BMI ، درصد چربی بدن و دور باسن. محققان می افزایند : "در هر پنج معیار چاقی ، دویدن منظم و مداوم مهمترین اثر متقابل را با [امتیازات خطر ژنتیکی] ارائه داد."

بعلاوه ، " کوهنوردی ، پیاده روی ، پیاده روی ورزشی ، رقص استاندارد بین المللی  و تمرین طولانی تر یوگا نیز اثرات ژنتیکی بر BMI را تضعیف کردند."

در مقابل ، سایر فعالیتهای رایج از قبیل " دوچرخه سواری ، حرکات کششی ، شنا ، انقلاب رقص رقص (برخی از بازی های ویدیویی رقص ) و چیگونگ ( نوعی ورزش چینی )" هیچ تاثیری بر استعداد ژنتیکی چاقی نداشتند.

همچنین نتایج نشان دادند که تمرینات وزنه برداری ، بدمینتون ، تنیس روی میز ، بسکتبال ، تنیس ، تای چی و دیگر ورزشهای رایج در کاهش استعداد فرد به چاقی بی اثر بودند. با این حال ، این تیم خاطرنشان می کند که داده های محدودی در مورد برخی از این فعالیت ها وجود داشته است زیرا کمتر در بین شرکت کنندگان رایج بودند.

Lin و همکارانش نتیجه گرفتند :

"یافته های ما نشان می دهند که با انجام انواع مختلف ورزشها می توان اثرات ژنتیکی بر معیارهای چاقی را با اندازه های متفاوتی کاهش داد. مزایای فعالیت بدنی منظم در افرادی که بیشتر مستعد چاقی هستند تأثیرگذارتر است."