آیا ما میتوانیم تنبلی را گردن ژن هایمان بیاندازیم ؟

مردم اغلب فکر میکنند که به تعویق انداختن کارها یک انتخاب و یک ویژگی شخصیتی و نشاندهنده تنبلی افراد است. ولی، یک مطالعه جدید نشان میدهد که ژن ها ممکن است در این امر نقش داشته باشند.

مطالعه قبلی عوامل زیستی و روانی را با به تعویق انداختن کارها مرتبط دانست. نتایج مطالعه سال 2018 نشان داد که افرادی که تمایل دارند کارها را به تعویق بیاندازند دارای یک آمیگدال ، بخشی از مغز که احساسات را پردازش میکند ، بزرگتر میباشند.در حال حاضر همان محققان ارتباط بین صفت و ژنتیک را بررسی میکنند.

یک مطالعه جدید ، ریشه های ژنتیکی تنبلی را کشف کرد.

نویسندگان مطالعه پیشین که در مجله علم روانشناسی  چاپ شد  ، بعد از بررسی دوقلوهای همسان و ناهمسان  نتیجه گرفتند که 46 درصد تمایل به تنبلی ممکن است مربوط به ژن ها باشد. گرچه ، محققان هنوز تفاوت ژنتیکی ویژه ای که میتواند باعث ایجاد این ویژگی شود را شناسایی نکرده اند.دکتر Erhan Genç از دانشگاه بوخوم آلمان ، معتقد است که در حال حاضر جواب را میداند. اما این جواب تنها در مورد زنان صدق میکند.

بررسی ژن TH

دکتر Genç به همراه همکارانش از دانشگاه بوخوم و محققان دانشگاه فنی درسدن آلمان یک آنالیز ژنتیکی بر 278 زن و مرد سالم انجام دادند.نتایج این مطالعه جدید در مجله Social Cognitive and Affective Neuroscience  موجود میباشد.

محققان توجه ویژه ای به یک ژن که آنزیمی به نام تیروزین هیدروکسیلاز (TH) را تولید میکند ، نشان دادند. این ژن به تنظیم تولید دوپامین ، یک پیامرسان شیمیایی که در فرآیندهای مغزی مثل توجه ، حافظه و انگیزه نقش ایفا میکند ، کمک میکند.

بیان ژن TH در میان افراد متفاوت است که باعث سطوح مختلف دوپامین و دیگر نوروترانسمیترها در مغز افراد میشود. پیش از این ، مطالعات پیشین بین افزایش میزان دوپامین و رفتار تکانشی ارتباط پیدا کردند.

دکتر  Genç اظهار میکند که " نوروترانسمیتر دوپامین مکررا با افزایش انعطاف پذیری شناختی همراهی نشان داده است ." " این اساسا بد نیست اما اغلب با افزایش عصبانیت همراه است."

این ماده شیمیایی میتواند کنترل شناختی را تحت تاثیر قرار دهد ، بنابراین ممکن است به تعویق انداختن کارها توسط افراد یا انجام کارها با کارایی بالا را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

تاثیر زنانه

هر یک از شرکت کنندگان این مطالعه ، علاوه بر آنالیز های ژنتیکی یک پرسشنامه را پر کردند که میزان کنترل این افراد بر اعمالشان را تعیین میکرد. درحالیکه محققان در تلاش برای پیدا کردن ارتباط در شرکت کنندگان مذکر بودند ، این داستان برای زنان متفاوت بود.

زنانی که حامل یک واریانت ویژه از ژن TH بودند ، گزارش دادند که کنترل کمتری بر اعمال خویش دارند و با احتمال بیشتری کارها را به تعویق می اندازند. آنها بعلاوه از نظر ژنتیکی مستعد داشتن سطوح بالاتر دوپامین بودند.  گرچه ، این گروه نتوانستند بین یافته های پیشین خود در مورد آمیگدال و تفاوت ها در ژن TH ارتباطی پیدا کنند.

این عدم ارتباط نشان داد که بیش از یک فاکتور ممکن است مسئول به تعویق انداختن کارها باشد و این فاکتورها ممکن است هر کدام مستقل از یکدیگر عمل کنند.

آیا استروژن نکته کلیدی است ؟

هنوز این امکان وجود ندارد که بگوییم تفاوت های ژن TH باعث تنبلی در زنان میشوند اما این گروه در حال برنامه ریزی برای انجام تحقیقات دیگری برای ارتباط بیشتر هستند. بعلاوه این محققان در نظر دارند که به بررسی تاثیر یک نوروترانسمیتر دیگر که با ژن TH مرتبط است ، نوراپی نفرین ، بر کنترل عمل بپردازند.

دکتر Genç میگوید : " رابطه بین ژن TH و تنبلی زنان هنوز به خوبی مشخص نشده است اما به نظر میرسد هورمون جنسی زنان یعنی استروژن در این امر نقش ایفا میکند. "" بنابراین، زنان ممکن است به علت وجود استروژن، نسبت به تفاوت های ژنتیکی سطح دوپامین ، که به نوبه خود در رفتار منعکس می شود ، بیشتر حساس باشند. "

دانشمندان در سال 2000 زمانیکه یک مطالعه در مجله علوم اعصاب نشان داد که محرومیت استروژن منجر به مرگ سلولهای دوپامین در مغز میشود ، متوجه شدند که این هورمون با تولید دوپامین مرتبط است.

تعیین اینکه استروژن چقدر میتواند بر ژن TH  و بنابراین بر تنبلی اثر داشته باشد میتواند مرحله بعدی تحقیقات باشد.نویسنده همکار این مطالعه ، Caroline Schlüter ، میگوید : " این امر نیاز به بررسی دقیق تر در مورد چرخه قاعدگی و نوسانات مربوط به سطح استروژن شرکت کنندگان دارد. "در نهایت ، تنبلی ممکن است کمی طولانی تر به عنوان یک راز باقی بماند. اما در حال حاضر برای زنان میتواند یک عذر ژنتیکی باشد.