خطر مصرف فست فود و افزایش ابتلا به اوتیسم

خطر مصرف فست فود و افزایش ابتلا به اوتیسم
محققین در مرکز دانشگاهی فلوریدا UCF تغییرات مولکولی را شناسایی کرده اند که وقتی سلول های بنیادی عصبی در معرض مقادیر بالای اسیدی که معمولا در غذاهای فرآوری شده یافت می شود، رخ داده و نهایتا سبب افزایش نرخ اوتیسم می گردد.


با رو به افزایش رفتن تعداد کودکانی که به اوتیسم مبتلا هستند، نیاز مبرم به پیدا کردن عواملی که سبب این ناهنجاری (اختلال) میشوند هر روز بیشتر میگردد. اکنون محققین UCF یک قدم به نشان دادن ارتباط بین غذایی که زنان باردار مصرف میکنند و اثرات آن، روی مغز در حال رشد جنین، نزدیکتر هستند.


Dr. Saleh Naser، Dr. Latifa Abdelli و دستیار تحقیقاتی UCF در مقطع کارشناسی، Aseela Samsam، تغییرات مولکولی را پیدا کرده اند که وقتی سلول های بنیادی در معرض مقادیر بالای اسیدی که معمولا در غذاهای فرآوری شده یافت می شود، رخ می دهد. در مطالعه ای که روز 19 ماه ژوئن در Scientific Reports منتشر شد، ژورنال Nature، دانشمندان UCF مقادیر بالایی از پروپیونیک اسید (PPA) را پیدا کردند، که برای افزایش عمر انباری (عمر فروشگاهی محصول) غذاهای بسته بندی شده و به منظور جلوگیری از کپک زدن در نان و پنیر فرآوری شده به شکل تجاری، رشد و نمو نورون ها را در مغز جنین کاهش می دهد.


Dr. Naser، که در زمینه ی تحقیق در بیماری های دستگاه گوارش (معده و روده) در دانشکده ی Medicine’s Burnett School از علوم زیست پزشکی تخصص دارد، بعد از اینکه گزارشات نشان دادند که کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب از مشکلات معده ای، مانند سندرم روده ی تحریک پذیر، رنج می برند، شروع به بررسی نمود. او از ارتباط احتمالی بین روده و مغز متعجب شد و شروع به بررسی این مورد نمود که چگونه میکروبیوم – یا باکتری های روده – بین افراد مبتلا به اوتیسم و کسانی که به این وضعیت دچار نیستند متفاوت است.


مطالعات، مقادیر بیشتری از PPA را در نمونه های مدفوعِ کودکان مبتلا به اوتیسم نشان داده اند و میکروبیوم روده ای در کودکان مبتلا به اوتیسم متفاوت است. Dr. Naser بیان داشت: مایل بودم تا بدانم علت اصلی چه بود.
در آزمایشگاه، دانشمندان دریافتند که در معرض قرارگیری سلول های بنیادی عصبی با مقادیر بیش از حد PPA به سلول های مغز به چندین شیوه آسیب وارد می کند. اولین روش، این اسید تعادل طبیعی بین سلول های مغزی را با کاهش تعداد نورون ها و تولید بیش از حد سلول های گلیال بر هم میزند. در حالیکه سلول های گلیال کمک به رشد و حفاظت از عملکرد نورون میکنند، تعداد بیش از حد سلولهای گلیال، اتصال بین نورونها را مختل میکند. همچنین سبب بروز التهاب میشوند، که در مغز کودکان مبتلا به اوتیسم به آن اشاره شده است.


مقادیر بیش از حد این اسید نیز، مسیرهایی که نورونها جهت برقراری ارتباط با دیگر بخشهای بدن استفاده میکنند را کوتاه کرده و به آنها آسیب وارد میکند. ترکیبی از کاهش نورونها و مسیرهای آسیب دیده، مانع از توانایی مغز جهت برقراری ارتباط شده و منجر به بروز رفتارهایی میشود که اغلب در کودکان مبتلا به اوتیسم یافت میشوند مانند، رفتار کلیشه ای، مشکلات حرکتی و ناتوانی در برقراری ارتباط با دیگران.


مطالعات قبلی ارتباطاتی را بین اوتیسم و فاکتورهای محیطی و ژنتیکی مطرح کرده اند، اما Dr. Naser و Dr. Abdelli اظهار میکنند که مطالعه ی آنها اولین مطالعه ای است که ارتباط مولکولی بین مقادیر افزایش یافته ی PPA، تکثیر سلول های گلیال، مدارهای عصبی مختل شده و اوتیسم، کشف میکند. بودجه ی مطالعه ی 18 ماهه ای که توسط UCF صورت گرفت توسط خود آنها تأمین گردید.


PPA معمولا در روده وجود دارد و میکروبیوم مادر در طی بارداری تغییر پیدا کرده و می تواند سبب افزایش در مقدار این اسید گردد. اما Dr. Naser و Dr. Abdelli بیان داشتند که خوردن غذاهای بسته بندی شده ی حاوی این اسید، می¬تواند مقدار PPA را در روده ی زنان بیشتر افزایش داده که پس از آن به جنین منتقل می گردد.


باید قبل از نتیجه گیری های بالینی، تحقیقات بیشتری صورت گیرند. پس از آن، تیم تحقیقاتی در صورتی که مشاهده کند مقادیر بالای PPA در رژیم غذایی مادری سبب اوتیسم در موش هایی می شود که از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به این شرایط هستند، تلاش در به اثبات رسانیدن یافته های آن در مدل های موش خواهند کرد. هیچ درمانی برای اوتیسم که از هر 59 کودک، 1 نفر را متأثر می سازد، وجود ندارد، اما دانشمندان امیدوار هستند که یافته های آنان، سبب پیشبرد مطالعات جهت پیدا کردن روشهایی به منظور جلوگیری از این اختلال، خواهد شد.


دانشمندان UCF به این نتیجه رسیدند که: این تحقیق تنها قدم اول در راستای درک بهتری از اختلال طیف اوتیسم میباشد. اما اطمینان داریم که ما در مسیر درستی قرار داریم تا نهایتا بتوانیم علت اوتیسم را بیابیم.

منبع: Medicalxpress
نظرات کاربران
تا کنون کسی برای این مطلب نظری نداده است. اولین نفری باشید که نظر می دهد!
{{comment.creator}} {{comment.createDate}}
{{reply.creator}} {{reply.createDate}}
{{blog.content.commentsForm.errorMessage}}
{{blog.content.commentsForm.successMessage}}