چه عواملی شما را در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار می دهد؟

پزشکان برای تعیین اینکه آیا شما در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستید، چندین عامل را در نظر می گیرند. همه این عوامل، به جز سابقه بارداری و قرار گرفتن در معرض اشعه، مواردی هستند که نمی توانید تغییر دهید:

• سابقه خانوادگی:  اگر یک یا چند بستگان نزدیک مانند والدین، خواهر و برادر یا فرزندان مبتلا به سرطان سینه داشته باشید، خطر ابتلا به سرطان سینه در شما افزایش می یابد.
•  ژنتیک: داشتن جهش‌های ژنی ارثی که با سندرم‌های سرطان خانوادگی مرتبط است، به‌ویژه آنهایی که در BRCA1 یا BRCA2 هستند، به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهند.
• سن: با افزایش سن خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می یابد.  
• سابقه شخصی: سابقه شخصی شرایط خاص پستان خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. که شامل: کارسینوم مجرای درجا (DCIS)، کارسینوم لوبولار در محل (LCIS)، هیپرپلازی آتیپیک لوبولار (ALH) و هیپرپلازی مجرای آتیپیک (ADH).
• سابقه قاعدگی و بارداری: شروع قاعدگی در سنین پایین، یائسگی دیرتر یا بچه دار نشدن با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است.
• تراکم سینه: داشتن سینه های متراکم در ماموگرافی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.
• قرار گرفتن در معرض پرتو: اگر در سنین 10 تا 30 سالگی رادیوتراپی در ناحیه قفسه سینه دریافت کرده باشید، خطر ابتلا به سرطان سینه شما بیشتر است. به یاد داشته باشید که هیچ راه استانداردی برای تعیین خطر سرطان سینه وجود ندارد.  در حالی که ابزارهای ارزیابی خطر سرطان سینه برای کمک به تخمین خطر مهم هستند، معمولاً همه عوامل فوق را در نظر نمی گیرند به عنوان مثال، ابزار BCRAT اطلاعاتی در مورد سن، سابقه خانوادگی سرطان سینه و سابقه قاعدگی و بارداری می‌پرسد. با این حال، از اطلاعات مربوط به ژنتیک، سابقه شخصی شرایط سینه یا قرار گرفتن در معرض اشعه استفاده نمی کند. به همین دلیل، علاوه بر نتایج یک یا چند ابزار ارزیابی خطر، پزشک شما جزئیات دیگری از سابقه شخصی، سابقه خانوادگی و سبک زندگی شما را نیز برای ارزیابی بهتر خطر ابتلا به سرطان پستان ارزیابی می کند.

ریسک بالا سرطان سینه به چه معناست؟

سرطان سینه زمانی اتفاق می افتد که سلول های سینه شروع به رشد و تقسیم خارج از کنترل می کنند.  جدا از برخی از انواع سرطان های پوست، این شایع ترین سرطانی است که زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه مطالعات انجمن سرطان آمریکا (ACS)، میانگین خطر ابتلا به سرطان سینه در طول زندگی یک زن حدود 13 درصد است.  این به معنای 1 در 8 احتمال ابتلا به سرطان سینه است. با این حال، برای برخی، خطر سرطان سینه افزایش می یابد. گفته می شود این افراد در معرض خطر بالای سرطان سینه هستند. چه عواملی شما را در معرض خطر قرار می دهد .در اینجا توصیه هایی برای تشخیص زودهنگام سرطان در افراد در معرض خطر ذکر شده است.

پزشکان چگونه خطر ابتلا به سرطان سینه را ارزیابی می کنند؟

در حال حاضر هیچ رویکرد استانداردی برای ارزیابی خطر ابتلا به سرطان سینه در افراد وجود ندارد.  با این حال، ابزارهای متعددی وجود دارد که به پزشکان کمک می کند تا افرادی را که در معرض خطر بالای سرطان سینه قرار دارند شناسایی کنند.  ابزارهای ارزیابی خطر سرطان سینه به شدت بر اساس سابقه شخصی و خانوادگی شما است. با این حال عوامل دیگری نیز در نظر گرفته می شود. چند نمونه از ابزارهای رایج عبارتند از:

ابزار ارزیابی خطر سرطان سینه (BCRAT) که مدل گیل نیز نامیده می شود محاسبه‌کننده خطر بین‌المللی مداخله سرطان پستان (IBIS) که مدل Tyrer-Cuzick نیز نامیده می‌شود. مدل کلاوس، بر اساس مطالعه سرطان و هورمون استروئیدی ابزارهای ارزیابی ریسک، اندازه گیری های مختلفی را ارائه می دهند. اینها می تواند شامل ریسک 5 ساله، خطر 10 ساله و خطر مادام العمر باشد. آنچه که پرخطر در نظر گرفته می شود می تواند بسته به مکان متفاوت باشد. در ایالات متحده، افرادی که خطر 5 ساله تخمینی حدود1.67 درصد یا بالاتر دارند و پرخطر در نظر گرفته می شوند.

چه توصیه هایی برای تشخیص زودهنگام وجود دارد؟

 کسانی که در معرض خطر بالای سرطان سینه هستند می توانند از نظارت یا غربالگری اضافی بهره مند شوند. این می تواند به شناسایی و شروع درمان زودرس سرطان سینه کمک کند. پزشکان همچنین ممکن است آزمایش‌های غربالگری را تا 6 ماه اضافه کنند تا نظارت را به دو بار در سال افزایش دهند، نه یک بار در سال. به عنوان مثال، آنها ممکن است ماموگرافی را در ژانویه و MRI را در ژوئن توصیه کنند.

در حال حاضر، منابع انجمن سرطان امریکا توصیه می‌کنند که افراد زیر هر سال یک ماموگرافی و MRI سینه دریافت کنند، که اغلب از سن 30 سالگی شروع می‌شود، افرادی که بر اساس ابزارهای ارزیابی خطر، خطر ابتلا به سرطان سینه در طول عمرشان 20 تا 25 درصد یا بیشتر است افراد دارای جهش شناخته شده در ژن های BRCA1 یا BRCA2 یا کسانی که خویشاوند نزدیک با جهش شناخته شده BRCA1 یا BRCA2 دارند. افرادی که در سنین 10 تا 30 سالگی رادیوتراپی در ناحیه قفسه سینه خود دریافت کردند کسانی که سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم های سرطان خانوادگی زیر را دارند، سندرم لی فرامنی، سندرم کاودن و سندرم Bannayan-Riley-Ruvalcaba استفاده از هر دو نوع فناوری غربالگری مزایایی دارد. اگرچه MRI سینه بیشتر احتمال دارد سرطان را شناسایی کند، اما ممکن است تغییراتی را که ماموگرافی تشخیص می دهد از دست بدهد. علاوه بر این، منابع این انجمن بیان می‌کنند که در حال حاضر شواهد کافی برای توصیه یک ام آر آی سینه سالانه برای افرادی با سینه‌های متراکم یا سابقه بیماری‌های پستان مانند DCIS، LCIS، ADH و ALH وجود ندارد.

اگر اینها در مورد شما صدق می کند، با پزشک خود در مورد زمان شروع غربالگری سرطان سینه و اینکه آیا به MRI سینه باید نیاز دارید یا خیر صحبت کنید.  آنها می توانند سایر عوامل خطر شما را برای تعیین بهترین مسیر درمان در نظر بگیرند.

جمع بندی

 خطر ابتلا به سرطان سینه در افرادی که در معرض خطر بالا قرار دارند در مقایسه با افراد متوسط بیشتر است. ابزارهای ارزیابی خطر مختلفی وجود دارد که می تواند به تخمین خطر سرطان سینه کمک کند. برخی از مهم ترین عوامل در تعیین اینکه آیا یک فرد در معرض خطر بالای سرطان سینه است، سابقه خانوادگی و ژنتیک است. عوامل دیگری مانند سن، سابقه بیماری های خاص سینه و تراکم سینه نیز در این امر نقش دارند. افراد در معرض خطر بالای سرطان سینه می توانند آزمایش سرطان سینه و یا از ماموگرافی سالانه و ام آر آی سینه برای تشخیص زودهنگام سرطان سینه بهره مند شوند. اگر نگران این هستید که ممکن است در معرض خطر بالای سرطان سینه باشید، حتما با مشاوره ژنتیک صحبت کنید تا سریعتر از وضعیت ابتلا به سرطان سینه مطلع شوید.