نحوه مدیریت مشکلات قلبی پس از کووید 19

در حالی که واضح است که COVID-19 یک عفونت تنفسی است، این ویروس همچنین می تواند بر سیستم قلبی عروقی تأثیر بگذارد و باعث مشکلات جدی قلبی شود.

Saurabh Rajpal، MBBS، متخصص قلب و استادیار در بخش پزشکی قلب و عروق در مرکز پزشکی Wexner دانشگاه ایالتی اوهایو گفت: "COVID-19 یک ویروس تنفسی است و باعث یک بیماری عمدتاً تنفسی، یعنی ذات الریه می شود." با این حال، اثرات قلبی و عروقی COVID-19 نیز شناخته شده است.

برای ارائه دانش عملی در مورد پیامدهای قلبی عروقی COVID-19، کالج قلب و عروق آمریکا (ACC) اخیراً راهنمای بالینی را برای ارزیابی و مدیریت بزرگسالان مبتلا به میوکاردیت و کووید طولانی مدت منتشر کرده است. آنها همچنین توصیه هایی را برای ورزشکارانی که به دنبال بازگشت به تمرینات ورزشی پس از بهبودی از عفونت هستند، ارائه کردند.

COVID-19 چگونه بر قلب تأثیر می گذارد؟

کووید-19 عمدتاً از طریق میوکاردیت التهاب عضله قلب یا پریکاردیت، التهاب پوشش داخلی قلب، قلب را تحت تأثیر قرار می دهد، جیسون ووماک، MD، رئیس بخش پزشکی ورزشی و دانشیار پزشکی خانواده در رابرت وود رابرت وود. 

او می افزاید: «همچنین تظاهراتی وجود دارد که افراد در معرض خطر لخته شدن خون در طول و بعد از عفونت COVID-19 هستند. این موضوع نحوه درمان کووید را در طول عفونت حاد تغییر نمی‌دهد، اما ارائه‌دهندگان باید بدانند که اینها پیامدهای بالقوه عفونت هستند که ممکن است به ارزیابی و درمان بیشتر نیاز داشته باشند.»

مطالعه اخیر منتشر شده در Nature Medicine نشان داد که بیمارانی که از مرحله حاد COVID-19 جان سالم به در می‌برند، حدود یک تا 12 ماه پس از عفونت در مقایسه با افرادی که مبتلا به COVID-19 نشده‌اند، خطر ابتلا به مشکلات مختلف قلبی عروقی را افزایش می‌دهند. این مسائل شامل بیماری قلبی، سکته مغزی، و آریتمی، از جمله موارد دیگر بود. راجپال گفت: «بعضی از بیماران پس از بهبودی از کووید-19 همچنان به ضربان قلب سریع و سرگیجه وضعیتی ادامه می‌دهند که می‌تواند نشانه‌ای از التهاب عروقی باشد. با این حال، اکثریت قریب به اتفاق افرادی که به COVID-19 مبتلا می شوند بدون [شرایط] قلبی عروقی بهبود می یابند.

توصیه های ACC چیست؟

راجپال، که بخشی از کمیته تشکیل دهنده توصیه های بالینی ACC بود، گفت: هدف ACC ارائه ادبیات تثبیت شده در مورد بیماری قلبی و عروقی مرتبط با COVID-19 و ایجاد توصیه هایی پس از بحث در میان متخصصان در این زمینه بود.

او می افزاید: «این سند تلاش می کند به سؤالات متداول در مورد مراقبت از بزرگسالان مبتلا به COVID-19 و علائم قلبی مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس، تپش قلب و غیره پس از عفونت COVID-19 پاسخ دهد.» "در نظر گرفته شده است که دستورالعمل های عملی مربوط به ارزیابی و مدیریت ارائه شود. این توصیه عملی هم برای بیماران و هم برای پزشکان بسیار مفید خواهد بود.»

میوکاردیت

عفونت ویروسی شایع ترین علت میوکاردیت است. تحقیقات نشان می دهد که این یک عارضه نادر اما جدی COVID-19 است.

راهنمای ACC توصیه های زیر را در مورد درمان و مدیریت میوکاردیت و سایر اشکال درگیری قلبی صادر کرد:

به بیماران مبتلا به میوکاردیت قطعی توصیه می شود که در بیمارستان بستری شوند، به طور ایده آل در یک مرکز پیشرفته نارسایی قلبی
بیماران مبتلا به میوکاردیت شدید باید در مراکزی تحت درمان قرار گیرند که دارای پشتیبانی مکانیکی گردش خون و سایر درمان های پیشرفته هستند.
بیماران مبتلا به میوکاردیت و پنومونی COVID-19 را می توان با کورتیکواستروئیدها درمان کرد.
بیماران مشکوک به درگیری پریکارد ممکن است با داروهایی مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، کلشی سین و/یا پردنیزون درمان شوند.
بیماران مشکوک یا تایید شده میوکاردیت COVID-19 که فشار خون آنها غیرطبیعی یا ناپایدار است، ممکن است با کورتیکواستروئیدهای داخل وریدی درمان شوند.
بر اساس این گزارش، میوکاردیت پس از واکسیناسیون کووید-19 نادر است و باید مشابه میوکاردیت که پس از عفونت کووید-19 رخ می دهد، تشخیص داده و درمان شود.

از سرگیری ورزش

هنگام بازگشت به ورزش پس از ابتلا به COVID-19، مهم است که کارها را آهسته انجام دهید.

«افرادی که بعد از عفونت کووید هیچ علامتی ندارند، می‌توانند به تدریج به فعالیت بازگردند، اما هرکسی که علائمی حاکی از درگیری قلبی داشته باشد، به عنوان مثال. ووماک گفت: درد قفسه سینه، تنگی نفس، عدم تحمل ورزش، تپش قلب و غیره – باید قبل از بازگشت کامل به فعالیت، ارزیابی قلبی انجام شود.

بر اساس این گزارش، ورزشکارانی که پس از بهبودی از کووید-19 بدون علامت هستند، ممکن است پس از سه روز بدون ورزش در طول قرنطینه، تمرینات ورزشی خود را از سر بگیرند. افرادی که پس از COVID-19 علائم غیر قلبی ریوی خفیف یا متوسط ​​دارند نیز ممکن است پس از از بین رفتن کامل علائم، تمرینات ورزشی را از سر بگیرند.

ورزشکاران فقط در صورتی می توانند تمرینات ورزشی را بدون آزمایش اضافی از سر بگیرند که سه ماه یا بیشتر از عفونت گذشته باشد و علائم قلبی ریوی مداوم وجود نداشته باشد.

علاوه بر این، کسانی که مبتلا به میوکاردیت هستند نباید سه تا شش ماه ورزش کنند.

کووید طولانی

کووید طولانی مدت به طور کلی به عنوان انواع مشکلات سلامتی جدید، بازگشتی یا مداومی که بیماران چهار هفته یا بیشتر پس از عفونت اولیه COVID-19 تجربه می کنند، تعریف می شود.

ACC توصیه می کند که افراد مبتلا به کووید طولانی که دارای موارد زیر هستند توصیه می شود تحت مشاوره قلب و عروق قرار بگیرند:

بیماری قلبی عروقی با علائم جدید یا بدتر
عوارض قلبی مستند در طول عفونت COVID-19
علائم قلبی ریوی مداوم و غیر قابل توضیح
نتایج غیر طبیعی آزمایش قلب

برخی از افراد مبتلا به کووید طولانی مدت ممکن است دچار تاکی کاردی، بی شرایطی یا عدم تحمل ارتواستاتیک شوند - ایجاد علائم خاصی در حالت ایستاده یا ایستاده، که با قرار گرفتن در حالت دراز کشیدن تسکین می یابد.

به این افراد توصیه می شود که ورزش هایی را به صورت درازکش یا نیمه دراز کشیده مانند دوچرخه سواری، شنا یا قایقرانی حدود پنج تا 10 دقیقه در روز انجام دهند. آنها می توانند زمانی که ظرفیتشان بهتر می شود مدت زمان ورزش را افزایش دهند، یا زمانی که علائمشان دیگر هنگام ایستادن یا نشستن بدتر نمی شود، به ورزش عمودی روی بیاورند.

ووماک گفت: «بهترین راه برای جلوگیری از عواقب قلبی عروقی COVID-19، واکسینه شدن است. به نظر می رسد که افراد واکسینه شده کمتر احتمال دارد که پس از یک عفونت حاد COVID-19 دچار عواقب شدید یا مشکلات طولانی مدت کووید شوند.

به طور کلی، پس از بهبودی از کووید-19 باید علائم جدید یا جاری را پیگیری کنید. راجپال گفت: "همچنین مهم است که غربالگری قلبی عروقی خود را با مشورت با پزشک مراقبت های اولیه خود به روز کنید." اگر فردی پس از کووید-19 علائم قلبی مانند درد قفسه سینه، تپش قلب، تنگی نفس یا عدم تحمل فعالیت داشته باشد، باید با پزشک مراقبت های اولیه خود مشورت کند تا بررسی کند که آیا به انجام کارهای بیشتری نیاز است یا خیر.