احتمال ابتلای مجدد به ویروس SARS-CoV-2 چقدر است؟
ویروس کرونا (COVID-19) همه گیر در حال حاضر بیش از 117.6 میلیون مورد تایید شده در سراسر جهان ایجاد کرده است. با این حال ، محققان در مورد بروز دقیق عفونت مجدد با سندرم حاد تنفسی حاد کرونا ویروس 2 (SARS-CoV-2) ، عامل بیماری زا COVID-19 بحث می کنند.
مسئله عفونت مجدد برای کمک به درک اینکه آیا ایمنی گله قابل دستیابی و مطلوب است و همچنین در شکل دادن به سیاست های مهار حیاتی است. از هم اکنون ، به طور گسترده ای فرض بر این است که بیمارانی که از این بیماری بهبود یافته اند ، در برابر عفونت مجدد پاسخ ایمنی محافظتی دارند.
اولین مورد مستند از عفونت مجدد در ژوئن سال 2020 گزارش شد ، اما چندین مورد دیگر به دنبال آن انجام شد. وقوع عفونت مجدد با تعیین توالی ژنوم ویروسی و مشخص شدن آن از سویه ای که باعث عفونت اولیه شده است ، تعیین می شود.
یا اینکه بیمار دچار یک واکنش زنجیره ای پلیمراز در زمان واقعی (PCR) می شود که ماه ها پس از بهبودی مستند از یک قسمت COVID-19 مثبت می شود.
در سناریوی اول ، برای برطرف کردن تشخیص ، باید دو سویه مختلف ویروس باعث ایجاد دو عفونت مجزا در یک بیمار در دو مورد مختلف شود ، احتمال از دست دادن تشخیص زیاد است. این امر منجر به تدوین معیارهای دیگری برای شناسایی عفونت های مجدد واقعی با استفاده از داده هایی شده است که به دست آوردن آنها آسان تر است.
ضد عفونی معمولاً با علائم خفیف تری همراه است ، احتمالاً به این دلیل که پاسخ ایمنی تطبیقی از قبل توسط عفونت قبلی ایجاد شده است. معکوس نیز گزارش شده است. برای برداشتن موارد ریزش طولانی مدت ویروس باید عفونت های مجدد واقعی انجام شود.
شناخته شده است که عفونت های ویروس کرونا ویروس های کرونا همراه با عفونت مجدد ، مانند ویروس های کرونا ویروسی فصلی انسان باعث سرماخوردگی می شوند. این امر با تحقیقاتی که نشان داد پاسخ ایمنی به این نوع ویروس ها نه تنها به سرعت رشد می کند ، بلکه به سرعت کاهش می یابد ، توضیح داده می شود ، بنابراین فرصت ایجاد عفونت مجدد فراهم می شود. در این مطالعه تقریباً 150،000 نفر در خدمات بهداشتی و درمانی ماکابی (MHS) ، از مارس 2020 تا ژانویه 2021 ثبت نام کرده اند. از این جمعیت ، 154 نفر حداقل دو بار عفونت SARS-CoV-2 را ثبت کرده اند ، همانطور که توسط دو تست PCR مثبت نشان داده شده است که با صد روز یا بیشتر جدا شده اند. این به 0.1. آلودگی مجدد می رسد. در طی 200 روز از اولین آزمایش مثبت ، 30 نفر مجدداً آلوده شدند. از گروه مبتلا به عفونت مجدد ، 73 نفر یا کمی کمتر از نیمی از آنها با هر دو دوره علائم داشتند. بیشتر این افراد بین 10 تا 19 سال سن داشتند.
پیامدها چیست؟
این گزارش به شدت حاکی از عفونت مجدد COVID-19 در بیماران MHS در اسرائیل است ، با فرکانس یک در هزار وقتی که دو آزمایش PCR مثبت حداقل صد روز از یکدیگر فاصله داشته باشند. محققان می گویند علیرغم اینکه توالی یابی ژنومی ویروسی انجام نشده است ، این موارد را باید به عنوان بروز واقعی عفونت مجدد در نظر گرفت.
فاکتورهای موافق چنین تشخیصی شامل 100 روز فاصله بین دو آزمایش PCR مثبت و عدم وجود عوامل خطرزا است که می تواند منجر به ریزش طولانی مدت ویروس شود. این موارد شامل تهویه مکانیکی ، تأخیر در بستری شدن در بیمارستان و سرکوب سیستم ایمنی است که هیچ یک از آنها در این جمعیت وجود ندارد.
به عبارت دیگر ، ریزش ویروسی بیش از سه ماه طولانی مدت را نمی توان به عنوان توضیح احتمالی آزمایش های PCR مثبت با فاصله زمانی طولانی ذکر کرد. علاوه بر این ، وجود علائم COVID-19 در ~ 47 of از بیماران این تصور را تقویت می کند که اینها نشان دهنده وقایع واقعی عفونت مجدد است.
بیشترین تعداد موارد عفونت مجدد در ژانویه 2021 رخ داده است ، هر چند دلیل آن مشخص نیست. یک توضیح ممکن است این باشد که سویه های مختلف COVID-19 در این زمان در گردش بودند ، بنابراین باعث عفونت مجدد با نژاد ویروس متفاوت می شود.
افزایش احتمال عفونت مجدد در افراد جوان نیز نیاز به توضیح دارد. برخی از فرضیه ها شامل افزایش خطر قرار گرفتن در معرض به دلیل عوامل رفتاری مانند عدم فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک است. این احتمال وجود دارد که حداقل دوره 100 روزه قبل از قبول شدن تکرار آزمایش PCR مثبت به عنوان اثبات عفونت مجدد ، برخی موارد اصلی را مستثنی کرده باشد. برای ارزیابی سایر پارامترهای گروه عفونت مجدد ، مطالعه بیشتر لازم است.
برای ثبت درخواست آزمایش در منزل و یا محل کارتان بر روی لینک زیر کلیک کنید
