اگر بعضی از کشورها در برابر ویروس کرونا واکسینه نکنند چه اتفاقی می افتد؟
در کشورهایی که نسبت قابل توجهی از جمعیت واکسینه نمی شوند ، خطر گسترده گسترش مداوم COVID-19 در جامعه برای مدت طولانی وجود دارد. هرچه دوره گسترش جامعه پایدار بیشتر باشد ، احتمال جهش ویروس بیشتر است. و این بدان معنی است که می تواند زمینه ای برای ویروس کرونا باشد. SARS-CoV-2 برای تغییر در انواع تهاجمی تر. انواع جهش یافته از جمعیت واکسینه نشده ممکن است حتی افراد در جمعیت واکسینه شده را نیز آلوده کند.
برای ثبت درخواست آزمایش در منزل و یا محل کارتان بر روی لینک زیر کلیک کنید
فهرست آنچه در این مقاله می خوانید:
به دلیل تغییراتی که در کد ژنتیکی ویروس اتفاق می افتد ، واکسن ها ممکن است در برابر انواع جهش یافته عمل نکنند. منظور از واکسن ایجاد پاسخ ایمنی از طریق آنتی بادی هایی است که برای شناسایی ساختار پروتئینی ویروس تغییر یافته اند. به آن فکر کنید مثل دشمنی که لباس نظامی خود را تغییر داده و برای ارتش مخالف کمتر قابل تشخیص است.
آنها همچنین می توانند از ایمنی ناشی از عفونت قبلی به دلایل مشابه جلوگیری کنند - مصونیت نسبت به ساختار ویروس اصلی طراحی شده است. ویروس تغییر یافته توسط آنتی بادی های عفونت قبلی به راحتی قابل تشخیص نیست. بنابراین سویه های جهش یافته می توانند کسانی را که از قبل واکسینه شده اند آلوده کرده و باعث عفونت مجدد شوند.
این بدان معنی است که همه همچنان آسیب پذیر خواهند بود. حتی کسانی که در مناطقی زندگی می کنند که جمعیت قبلاً واکسینه شده اند ، در صورت جهش ویروس در جای دیگر کاملاً در برابر ویروس محافظت نمی شوند. با بهم پیوستگی کشورها و مناطق در سراسر جهان ، هیچ جمعیتی در انزوای کامل زندگی نمی کند. هیچ جمعیت خاصی ایمن نیست مگر اینکه همه جمعیت در امنیت باشند.
ویروس کرونا از طریق هوا به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. هر نوع جهش یافته جدید و احتمالاً کشنده ویروس SARS-CoV-2 می تواند مسری تر باشد و به راحتی در سراسر جهان گسترش یابد.
همه دنیا فقط پس از اطمینان از واکسیناسیون کافی همه جمعیت در امان خواهد بود. این اتفاق می افتد وقتی که عفونت ها کند می شود زیرا در بخش قابل توجهی از مردم "ایمنی گله" ایجاد شده است ، یا از عفونت قبلی یا واکسیناسیون یا وقتی که حرکت افرادی که سوخت اپیدمی را به طور کامل متوقف می کنند. ویروس پس از آن نمی تواند به سرعت منتقل شود - از یک فرد یا بخشی از جمعیت به دیگری - مانند روش سوختن بوته یا آتش سوزی در جنگل هنگامی که بسیاری از گیاهان قبلاً سوزانده شده اند ، یا اگر باد دیگری برای رانش وجود ندارد آتش سوزی و بنابراین نمی تواند گسترش یابد.
چگونه دولت ها می توانند این خطرات را کاهش دهند؟
واقع بینانه خواهد بود که کشورهایی که جمعیت خود را واکسینه کرده اند مرزهای خود را در برابر کشورهایی که واکسینه نکرده اند، ببندند. برای محافظت از خود در برابر ویروس ، دولت ها باید سریع مردم خود را واکسینه کنند. واکسن ها برای جلوگیری از هرگونه عفونت ویروسی موثرترین و کنترل پذیرترین اقدام به حساب می آید. مخصوصاً موردی که مانند SARS-CoV-2 بسیار قابل انتقال است. همچنین هیچ امکان واقعی برای درمان یا درمان ضد ویروسی وجود ندارد ، زیرا در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروسی در خط لوله وجود ندارد که نشانه ای از اثر بخشی در برابر COVID-19 نشان داده باشد.
در حالی که کشورهای مختلف منتظر دسترسی به واکسن ها و واکسیناسیون جمعیت خود هستند ، سایر اقدامات بهداشت عمومی که باعث کاهش یا کاهش شیوع COVID-19 می شود باید همچنان ادامه یابد. این امر باعث کاهش شیوع ویروس در داخل جامعه و بین جامعه می شود و سرعت تولید مثل و جهش ها را کاهش می دهد. همچنین بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر ناشی از COVID-19 را به حداقل می رساند که این اقدامات شامل استفاده از ماسک صورت ، شستن دست و رعایت فاصله اجتماعی است.
در مواردی که نشانه ای از افزایش قریب الوقوع نرخ عفونت وجود دارد ، مقامات باید سریع عمل کنند تا برای جلوگیری از افزایش موج اقدام "قطع کننده مدار" را انجام دهند. این موارد شامل تحمیل قفل قفل و قرنطینه های انبوه به روشی هدفمند جغرافیایی است.