ژن نئاندرتال در زنان باعث بهبود باروری می شود

هنوز مشخص نیست که چرا برخی زنان به مدت طولانی باردار نمی شوند و برخی زایمان پرخطر دارند. بعلاوه ، برخی زنان به سرعت باردار می شوند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است سال ها طول بکشد باردار شوند. این تفاوت ها ممکن است ناشی از ژنی باشد که از نئاندرتال ها ، یک گونه منقرض شده یا زیر گونه های انسان های باستان که تا حدود 40.000 سال پیش در اوراسیا زندگی می کردند ، به ارث رسیده است.

تیمی از محققان موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک در آلمان و انستیتوی کارولینسکا در سوئد ارتباطی بین یک گیرنده ارثی پروژسترون از نئاندرتال ها و افزایش باروری ، کاهش سقط جنین و خونریزی کمتر در طی مراحل اولیه بارداری پیدا کرده اند.

نئاندرتال ها قوم باستانی هستند که حداقل در حدود 200.000 سال پیش در عصر پلیستوسن زندگی میکردند. آنها از مناطق آتلانتیک اروپا به سمت شرق تا آسیای مرکزی ساکن اوراسیا بودند. آنها همچنین تا شمال بلژیک و جنوب  در مدیترانه و جنوب غربی آسیا پیش رفتند. در مقایسه با انسانهای مدرن ، نئاندرتال ها دارای اندام های مقاوم تر و نسبتاً كوتاهتری بودند.

نقش پروژسترون

پروژسترون هورمونی است که در نیمه دوم چرخه قاعدگی توسط کورپوس لوتئوم در تخمدان ترشح می شود. این هورمون در حفظ مراحل اولیه بارداری نقش اساسی دارد.

یکی از کارکردهای مهم پروژسترون ضخیم شدن پوشش داخلی رحم در هر ماه است. زمانی که پوشش داخلی اندومتر غنی شد ، آماده دریافت و تغذیه تخمک لقاح یافته میشود.

یکی از نقش های اساسی جفت انسان تولید هورمون استروئید پروژسترون که برای حفظ حاملگی لازم است ، میباشد. میزان پروژسترون در طول بارداری بالا میماند و به زنده ماندن جنین تا زمان زایمان کمک می کند.

کسانی که در دوران بارداری دارای سطح پایین پروژسترون میباشند ممکن است دچار سقط جنین شده و در سه ماهه اول خونریزی کنند.

انواع ژن نئاندرتال

در این تحقیق که در مجله زیست ملکولی و تکامل منتشر شده است ، از هر سه زن در اروپا یک نفر گیرنده پروژسترون را از نئاندرتال ها به ارث برده است ، این ژن نوعی ژن وابسته به باروری بهتر ، تعداد سقط کمتر و بارداری های پرخطر کمتر است.

این تیم خاطرنشان کرد که انواع ژن نئاندرتال در افراد غیر آفریقایی به فراوانی نزدیک به 20 درصد رسیده است.

محققان دریافتند که دو ژن نئاندرتال تولید کننده گیرنده پروژسترون (PGR) وارد جمعیت مدرن بشر شده است. امروزه برخی زنان ژنی که میزان بیشتری گیرنده پروژسترون را تولید میکند حمل می كنند.

هوگو زبرگ ، محقق گروه علوم اعصاب مؤسسه کارولینسکا و انستیتوی انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک در بیانیه ای گفت : " گیرنده پروژسترون مثالی از این موضوع است که چگونه گونه های ژنتیکی مطلوب که از طریق آمیختن با نئاندرتال ها به انسانهای مدرن وارد شده اند ، می توانند افرادی که امروزه زندگی می کنند را تحت تأثیر قرار دهند."

یافته های مطالعه

این تیم برای دستیابی به یافته های خود ، اطلاعات 450.000 شرکت کننده در زیست بانک انگلیس را با استفاده از ابزار Gene ATLAS تجزیه و تحلیل کرد. از این تعداد 244.000 نفر زن هستند. این تیم دریافت که از هر سه زن در اروپا یک نفر دارای گیرنده پروژسترون میباشد. ضمنا ، 29 درصد یک کپی از گیرنده نئاندرتال و 3 درصد دو کپی از آن را داشتند.

زبرگ افزود : " نسبت زنانی که این ژن را به ارث برده اند ، تقریباً ده برابر بیشتر از بسیاری از انواع ژنهای نئاندرتال است. این یافته ها نشان می دهند که نوع نئاندرتال گیرنده تأثیر مطلوبی بر باروری دارد. "

این مطالعه همچنین نشان داد که زنانی که واریانت ژنی نئاندرتال ها را حمل می کنند ، دارای سقط جنین کمتر ، تعداد فرزندان بیشتر ، بارداری بیشتر و خونریزی کمتر هستند. این تیم همچنین تجزیه و تحلیل های مولکولی را انجام داد و دریافت که این زنان گیرنده های پروژسترون بیشتری را در سلول ها تولید می کنند و این امر باعث افزایش حساسیت به پروژسترون می شود. در نتیجه ، این زنان در برابر خونریزی و سقط جنین محافظت می شوند.

این تیم نتیجه گرفت : "در یک گروه از انگلیسی های امروزی ، حاملین این ژن دارای خواهر و برادرهای بیشتر ، سقط جنین کمتر و خونریزی کمتری هستند که این امر نشان می دهد که آللهای گیرنده پروژسترون نئاندرتال باعث افزایش باروری می شوند. این امر ممکن است فراوانی بالای آنها را در جمعیت های مدرن بشر توجیه کند."

پروژسترون در بارداری بسیار مهم است زیرا باعث می شود جنین در سراسر بارداری زنده بماند. زنانی که سطح پروژسترون پایینی دارند ممکن است سقط جنین را تجربه کنند. کسب اطلاعات بیشتر در مورد نوع ژن می تواند به پزشکان در تعیین زنانی که در معرض خطر بالای عوارض سه ماهه اول هستند ، کمک کند.

این تحقیق توسط بنیاد NOMIS و انجمن ماکس پلانک پشتیبانی شده است.