دویدن های کوتاه و طول عمر
اگر افراد جامعه، دویدن را در برنامهی روزانه خود اعمال کنند، پیشرفتهای زیادی در سلامت و طول عمر افراد ایجاد میشود.محققان نتیجه گرفتهاند اگر افراد جامعه، دویدن را در برنامهی روزانه خود اعمال کنند، پیشرفتهای قابل توجهی در سلامت و طول عمر افراد جامعه ایجاد میشود؛ ولی نیاز نیست دویدن حتما با سرعت بالا یا در مسافتهای طولانی باشد.
از نظر محققان، مشخص نیست که دویدن تا چه اندازه میتواند در جلوگیری از خطر مرگ ناشی از هر نوع علتی، به ویژه بیماری قلبی-عروقی و سرطان، موثر باشد.
همچنین مشخص نیست که فرد برای به دست آوردن این مزایا، تا چه مقدار باید بدود یا این که آیا باید تعداد دفعات، مدت زمان یا سرعت دویدن خود را افزایش دهد؟ به عبارت دیگر، حتی افزایش دوز دویدن میتواند موثر باشد.
برای دریافتن این موضوع محققان به صورت سیستماتیک، مطالعات مربوطه، ارائههای کنفرانسها و پایاننامههای دکترا را از طیف وسیعی از پایگاههای اطلاعاتی دانشگاهی مورد بررسی قرار دادند.
آنها به دنبال مطالعاتی بودند که ارتباط بین دویدن یا راه رفتن تند را با خطر مرگ ناشی از علل مختلف، از جمله بیماری قلبی-عروقی و سرطان بررسی کند.
آنها ۱۴ مطالعهی مناسب را پیدا کردند که شامل ۱۳۲.۱۴۹ شرکتکننده بود. وضعیت سلامت این افراد در بازهی ۵.۵ تا ۳۵ سال مورد پیگیری قرار گرفته بود. در این مدت، ۲۵.۹۵۱ نفر از شرکتکنندگان مطالعات فوت کرده بودند.
بررسی دادههای حاصل از مطالعات نشان داد که دویدن به هر مقداری در مقایسه با انجام ندادن این فعالیت، مرتبط با %۲۷ کاهش خطر مرگ ناشی از علل مختلف در خانمها و آقایان است.همچنین این فعالیت مرتبط با %۳۰ کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی-عروقی و %۲۳ کاهش خطر مرگ ناشی از سرطان است.
به نظر میرسد که حتی دوزهای کوچک دویدن (برای مثال هفتهای ۱ بار یا کمتر، هر بار به مدت کمتر از ۵۰ دقیقه و با سرعتی کمتر از ۸ کیلومتر بر ساعت) مرتبط با فواید چشمگیر سلامتی و طول عمر است.
بنابراین دویدن به مدت ۲۵ دقیقه کمتر از زمان پیشنهادی فعالیت فیزیکی سنگین در هفته، میتواند خطر مرگ را کاهش دهد. به همین خاطر، محققان پیشنهاد میکنند که دویدن میتواند گزینهای مناسب برای آن دسته از افرادی باشد که مانع اصلی آنها برای ورزش کردن، کمبود زمان است.ولی نتایج تجزیه و تحلیلها نشان داد که افزایش دوز دویدن، مرتبط با کاهش بیشتر خطر مرگ ناشی از دلایل مختلف نبود.
این تحقیق، یک مطالعهی مشاهدهای است؛ به همین دلیل نمیتواند علت را توجیه کند. همچنین محققان خاطر نشان میکنند که تعداد مطالعات دخیل در تحقیق کم و روش آنها به میزان قابل توجهی متغیر بوده است که میتواند روی نتایج نهایی تاثیر بگذارد.
با این حال، محققان پیشنهاد میکنند که دویدن به هر میزانی، از انجام ندادن آن مفیدتر است:افزایش میزان دویدن، صرف نظر از دوز آن، احتمالاً منجر به بهبود قابل توجهی در سلامت و طول عمر جامعه خواهد شد.