آیا هوش توسط ژنتیک تعیین می‌شود؟
همانند بیشتر جنبه‌های رفتار و شناخت انسان، هوش نیز یک صفت پیچیده محسوب می‌شود که توسط فاکتورهای محیطی و ژنتیکی متاثر می‌شود.
بررسی هوش تا حدی به خاطر اینکه می‌توان به شیوه‌های مختلف آن را تعریف و اندازه گیری کرد چالش برانگیز است. بیشتر تعاریف هوش شامل توانایی یادگیری از تجارب و سازگاری با تغییرات محیطی است. ارکان هوش عبارتند از توانایی استدلال، برنامه ریزی، حل مساله، تفکر انتزاعی، درک ایده‌های پیچیده. مطالعات بسیاری برسنجش هوش یا بهره هوشی (IQ) مبتنی است.
محققان برای جستجوی ژن‌های اثر گذار بر روی هوش مطالعات بسیاری انجام داده اند. بسیاری از این مطالعات بر مشابهت‌ها و اختلافات IQ در خانواده ها، به ویژه روی فرزند خوانده‌ها و دوقلوها تمرکز کرده اند. این مطالعات نشان می‌دهد که فاکتورهای ژنتیکی مسئول حدود 50 % از اختلاف هوش میان افراد است. مطالعاتی دیگر اختلافات را در سرتاسر ژنوم بسیاری از افراد (روشی که آن را مطالعات ارتباطات سراسر ژنوم یا GWAS می‌نامند) برای تعیین ارتباط نواحی خاصی از ژنوم با IQ بررسی کردند. این مطالعات به شکل قطعی ژنی را که مسئول اختلافات هوش باشد شناسایی نکرد. احتمالا تعداد زیادی ژن در آن دخیل است و هر کدام مشارکت کمی در هوش یک فرد دارند.
هوش همچنین به شدت توسط محیط متاثر می‌شود. فاکتورهای مرتبط با محیط خانه یک کودک و تربیت، تحصیل و دسترسی به منابع آموزشی و تغذیه همگی در هوش دست دارند. محیط یک فرد و ژن‌هایش یکدیگر را متاثر می‌کنند، و این می‌تواند چالشی برای بررسی اثرات محیط نسبت به ژنتیک باشد. برای مثال اگر IQ کودکی با پدر یا مادرش مشابه باشد، آیا می‌توان به سادگی گفت که از طریق ژنتیک به ارث رسیده یا به فاکتورهای محیطی، و یا (اغلب اوقات) ترکیبی از هر دو ربط دارد؟ روشن است که هم فاکتورهای محیطی و هم ژنتیکی در تعیین هوش نقشی دارند.
