آنچه در مورد نقص ایمنی و خطر COVID-19 باید بدانید!

افرادی که با نقص ایمنی اولیه یا ثانویه زندگی می کنند ممکن است در مورد خطرات خود در طول همه گیری نگران باشند. این شامل خطرات ابتلا به ویروس کرونا (SARS-CoV-2) از فرد دیگر و داشتن دوره شدیدتر کووید-19 (بیماری ناشی از آن) است.

اگر یکی از بیش از 400 نوع نقص ایمنی اولیه را دارید، ممکن است بیشتر از افراد سالم به عفونت مبتلا شوید.1 کسانی که نقص ایمنی ثانویه دارند، زمانی که سیستم ایمنی بدن به دلیل یک عامل بیرونی، مانند یک بیماری یا یک بیماری به خطر بیفتد. دارو، همچنین ممکن است در معرض افزایش خطر عفونت باشد.

برای ثبت درخواست آزمایش در منزل و یا محل کارتان بر روی لینک زیر کلیک کنید 

آزمایش در منزل

نقص ایمنی و خطر COVID-19

جامعه جهانی گرد هم آمده اند تا تلاش کنند تا درک بهتری داشته باشند که چگونه COVID-19 ممکن است بر افرادی که با نقص ایمنی زندگی می کنند تأثیر بگذارد. خطر عوارض ممکن است بسته به نوع نقص ایمنی متفاوت باشد.

نقص ایمنی اولیه

اشکال مختلفی از نقص ایمنی اولیه وجود دارد و انواع و درجات مختلفی از سرکوب سیستم ایمنی دارند. به طور کلی، اطلاعات جمع‌آوری‌شده تاکنون نشان داده است که افراد مبتلا به این شرایط در معرض خطر بیشتری برای تجربه شدید COVID-19.2 نیستند.

در حالی که تصور نمی شود که داشتن نقص ایمنی اولیه یک عامل خطر برای ابتلا یا ابتلا به دوره بدتر COVID-19 باشد، مهم است که خطر فردی خود را کشف کنید. به عنوان مثال، کسانی که با شرایطی زندگی می کنند که عوامل خطر شناخته شده برای COVID-19 شدید هستند، ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.

نگرانی هایی وجود دارد که کودکانی که دچار نقص ایمنی هستند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت و بیماری باشند. نگرانی این است که این بیماران ممکن است پاسخ آنتی بادی یکسانی نداشته باشند و بتوانند مانند بزرگسالان یا افراد سالم با عفونت مبارزه کنند.

با این حال، سازمان بین المللی بیماران برای نقص ایمنی اولیه اذعان می کند که برای درک COVID-19 در افراد مبتلا به نقص ایمنی اولیه به داده های بیشتری نیاز است. برای درک خطر شخصی، بیماران تشویق می شوند که با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند

نقص ایمنی ثانویه

دلایل زیادی وجود دارد که افراد ممکن است دچار نقص ایمنی ثانویه شوند. این می تواند شامل استفاده از برخی داروها، سرطان (لنفوم ها و لوسمی ها)، درمان با پرتودرمانی یا شیمی درمانی، سوءتغذیه، اختلال مصرف الکل و بالا رفتن سن باشد.

کسانی که با انواع خاصی از نقص ایمنی ثانویه زندگی می کنند ممکن است خطر عوارض بیشتری داشته باشند. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به لوسمی یا لنفوم ممکن است پیامد بدتری از COVID-19.5 داشته باشند.

با این حال، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تعریف کرده است که چه شرایطی افراد را در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید ناشی از COVID-19 قرار می دهد. شامل قرار گرفتن در وضعیت نقص ایمنی (داشتن سیستم ایمنی ضعیف) ناشی از پیوند عضو جامد است.

کووید-۱۹ یک بیماری جدید است، داده‌ها هنوز در حال جمع‌آوری است و سایر شرایطی که فهرست نشده‌اند نیز ممکن است با افزایش خطر مرتبط باشند.

CDC همچنین شرایطی را فهرست کرده است که برای آنها "ممکن است" خطر ابتلا به بیماری شدید ناشی از COVID-19 افزایش یابد. اینها شامل قرار گرفتن در وضعیت نقص ایمنی (داشتن سیستم ایمنی ضعیف) در اثر پیوند خون یا مغز استخوان، نقص ایمنی، HIV، استفاده از کورتیکواستروئیدها یا استفاده از سایر داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی است.

در افرادی که داروهای بیولوژیکی دریافت می‌کنند که سیستم ایمنی را تغییر می‌دهند، در اکثر موارد ارتباطی با یک دوره شدید کووید-19 وجود ندارد. عامل مهم در محدود کردن خطر، کنترل خوب شرایط زمینه‌ای است (مانند اجتناب از شعله‌ور شدن آن). ).

داشتن تب ممکن است نشانه ای تکرار شونده از اشکال خاصی از نقص ایمنی اولیه یا ثانویه باشد. به همین دلیل، برخی از افراد ممکن است بخواهند در صورت بروز تب یا هر علامت یا نشانه دیگری، آزمایش کووید-19 را انجام دهند. نتیجه آزمایش منفی ممکن است به جلوگیری از انزوا یا قرنطینه غیرضروری برای عفونت مشکوک کمک کند.

بیماران باید از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود بخواهند که تعیین کنند آیا بیماری یا وضعیت آنها یا داروهایی که برای مدیریت یک بیماری مصرف می کنند، سیستم ایمنی را سرکوب می کند یا خیر.

یک مطالعه کوچک نشان داد که افراد مبتلا به نقص ایمنی اولیه و کسانی که دارای نقص ایمنی ثانویه بودند که علائم داشتند ممکن است با COVID-19 بدتر شوند.

درمان نقص ایمنی و COVID-19

توصیه می‌شود بیمارانی که با نقص ایمنی اولیه و ثانویه زندگی می‌کنند به درمان‌های منظم خود ادامه دهند، مگر اینکه ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی دستورالعمل‌هایی برای ایجاد تغییر بدهند. این شامل بیمارانی می شود که: 

تحت درمان سرطان هستند

تحت درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی یا تعدیل کننده ایمنی هستند
عوارضی در قلب یا ریه های خود داشته باشد
پیوند عضو جامد دریافت کرده اند
آسیب اندام داشته باشد
سلول های بنیادی یا ژن درمانی دریافت کرده اند
بیماران ممکن است در مورد درمان های خاصی برای نقص ایمنی اولیه نگران باشند. درمان جایگزین ایمونوگلوبولین (Ig) هیچ محافظتی در برابر COVID-19 نمی کند.

محصولات دارویی مشتق شده از پلاسما (PDMPs)، از جمله ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) یا ایمونوگلوبولین زیر جلدی (SCIG)، ایمن در نظر گرفته می‌شوند و بیماران باید درمان خود را ادامه دهند، مگر اینکه ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی آن‌ها بگوید که تغییری ایجاد کند.

اگر تصور می شود به دلیل داشتن سایر عوامل خطر در معرض خطر ابتلا به کووید-19 هستید، ممکن است ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی دستورالعمل های خاصی را ارائه دهند. این می تواند به معنای تغییر داروها یا دوز باشد. همچنین می‌تواند شامل رعایت فاصله‌گذاری فیزیکی و سایر راه‌های پیشگیری از عفونت، مانند بهداشت دست و استفاده از ماسک باشد.

سوالات متداول

آیا افراد مبتلا به نقص ایمنی اولیه و ثانویه باید واکسن COVID-19 دریافت کنند؟
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) در حال حاضر واکسیناسیون کووید-19 را برای همه افراد 6 ماهه به بالا، از جمله افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، توصیه می‌کند.

در واقع، توصیه می شود که افراد با نقص ایمنی متوسط ​​تا شدید، دوزهای اضافی واکسن کووید-19 را به عنوان بخشی از سری اولیه خود دریافت کنند. شات تقویت کننده دوم نیز ممکن است توصیه شود

افرادی که دلیلی برای فکر کردن به واکنش آلرژیک به واکسن COVID-19 دارند باید با متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست خود صحبت کنند. ممکن است توصیه شود که برخی افراد در مطب یا بیمارستان ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی واکسینه شوند تا احتیاط کنند.

کدام افراد مبتلا به نقص ایمنی ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به یک مورد شدید COVID-19 باشند؟

افراد مبتلا به نقص ایمنی اولیه باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد خطر خود صحبت کنند. چه کسی ممکن است بیشتر به COVID-19 مبتلا شود یا به بیماری شدید مبتلا شود هنوز مشخص نیست.

CDC وضعیت نقص ایمنی (داشتن سیستم ایمنی ضعیف) از پیوند عضو جامد را به عنوان در معرض خطر بیماری شدیدتر ناشی از COVID-19 قرار داده است.

شرایطی که ممکن است با افزایش خطر ابتلا به بیماری شدید ناشی از کووید-19 همراه باشد، شامل قرار گرفتن در وضعیت نقص ایمنی ناشی از پیوند خون یا مغز استخوان، نقص ایمنی، HIV، و استفاده از کورتیکواستروئیدها یا سایر داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی است.

این نگرانی وجود دارد که کسانی که دارای عوارض ریوی یا تنفسی هستند ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند. افرادی که دارای این عوارض یا سایر عوارض هستند که در معرض خطر بیشتری قرار دارند، باید مراقب باشند تا از عفونت جلوگیری کنند.

آیا درمان ها باید از دریافت واکسن کووید-19 فاصله بگیرند؟

برای اکثر درمان‌ها، تصور نمی‌شود که دلیلی برای فاصله انداختن آنها قبل یا بعد از واکسیناسیون وجود داشته باشد. مردم باید با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد داروهای خاص خود صحبت کنند.

در بیشتر موارد، بهترین اقدام این است که در صورت واجد شرایط بودن با واکسن موجود، واکسینه شوید. با این حال، کسانی که عوامل خطر دیگری دارند یا نگرانی هایی در مورد واکسیناسیون دارند، باید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسند و یا واکسن را در یک محیط پزشکی (مانند بیمارستان یا کلینیک) دریافت کنند.

آیا دریافت هر نوع واکسنی برای افرادی که نقص ایمنی دارند بی خطر است؟

چهار واکسن تایید شده یا مجاز برای استفاده اضطراری در ایالات متحده (تولید شده توسط Pfizer، Moderna، Johnson & Johnson، و Novavax) واکسن های زنده نیستند و برای استفاده در افرادی که دارای نقص ایمنی هستند بی خطر در نظر گرفته می شوند.

در حال حاضر، Pfizer، Moderna، یا Novavax COVID-19 بیش از واکسن J&J COVID-19 توصیه می شود. CDC توصیه می کند که واکسن J&J COVID-19 فقط در برخی شرایط در نظر گرفته شود. واکسن های زنده ممکن است در افراد مبتلا به سرکوب سیستم ایمنی منع مصرف داشته باشند.

چگونه ایمن بمانیم

برخی از افرادی که با نقص ایمنی زندگی می کنند در حال حاضر اقدامات احتیاطی زیادی را برای جلوگیری از عفونت انجام می دهند. توصیه های کلی برای اجتناب از COVID-19 همراه با چند مورد اضافی مفید است: 

از تماس نزدیک با افرادی که در یک خانه زندگی نمی کنند خودداری کنید.
از تماس با دیگران (دست دادن، بوسیدن، بغل کردن) خودداری کنید.
اگر اجتناب از فردی که ممکن است عفونت تنفسی داشته باشد غیرممکن است، از او بخواهید که سرفه و عطسه خود را بپوشاند و مرتب دست های خود را بشویید.
اگر صابون/آب در دسترس نیست از ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل استفاده کنید.
دست ها را به طور مکرر بشویید (در صورت نیاز هر ساعت).
از ماسکی استفاده کنید که بینی و دهان را بپوشاند.