مایع مغزی نخاعی چه چیزی را نشان می دهد؟

تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی آزمایشی است که برای تشخیص شرایطی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد استفاده می شود. مایع مغزی نخاعی (CSF) مایع شفافی است که بیشتر در بطن های مغز تولید می شود. این مغز و نخاع را احاطه کرده و از آن محافظت می کند که سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تشکیل می دهند.

پزشک نمونه‌ای از مایع را از قسمت پایین کمر فرد در طی عملی به نام پونکسیون کمری که به عنوان ضربه ستون فقرات نیز شناخته می‌شود، جمع‌آوری می‌کند.

تجزیه و تحلیل CSF چه چیزی را می تواند تشخیص دهد؟

مایع مغزی نخاعی از مغز و نخاع محافظت می کند. شرایط خودایمنی، مانند مولتیپل اسکلروزیس (MS) و سندرم گیلن باره، می تواند منجر به یک پاسخ التهابی شود که می تواند با حضور اتوآنتی بادی ها در CSF شناسایی شود.

پزشکان همچنین می توانند سرطان های خاصی از جمله لوسمی را شناسایی کنند، زیرا آزمایش آنالیز CSF ممکن است افزایش تعداد گلبول های سفید خون را نشان دهد. پزشکان همچنین از آزمایش آنالیز CSF برای بررسی تومورهای سرطانی اولیه و متاستاتیک در CNS استفاده می کنند.

آزمایش آنالیز CSF همچنین می تواند بیماری آلزایمر را با اندازه گیری سطوح آمیلوئید بتا 1-42 (Aß1-42) و پروتئین های p- و t-tau تشخیص دهد. در موارد بیماری‌های عفونی که باعث مننژیت و آنسفالیت می‌شوند، پزشکان از آزمایش CSF استفاده می‌کنند تا بفهمند که علت ویروسی، قارچی، باکتریایی یا انگل است که بر روند درمان تأثیر می‌گذارد.

سد خونی مغزی

مغز و جریان خون توسط سد خونی مغزی از هم جدا می شوند. این سد مانع از حرکت مولکول‌های بزرگ، سموم و بیشتر سلول‌های خونی از خون به مغز می‌شود. طناب نخاعی و جریان خون نیز دارای یک سد خونی-طناب نخاعی هستند.

اگر فردی دارای بیماری باشد که بر CNS تأثیر می گذارد، سد خونی مغزی را مختل می کند که معمولاً با تغییر در ترکیب مایع نخاعی قابل تشخیص است.

CSF چیست؟

CSF مغز و نخاع را احاطه کرده و از آن محافظت می کند. هر روز حدود 500 تا 600 میلی لیتر منبع قابل اعتماد مایع مایع مایع مایع مایع مایع در بطن های مغز تشکیل می شود. مایع به طور مداوم در گردش است و سپس جذب خون می شود. این سیال عملکردهای مختلفی دارد. با عمل به عنوان یک بالشتک از مغز محافظت می کند و می تواند مواد مضر از جمله داروها را حذف کند.

CSF به حفظ فشار در حفره جمجمه و کانال نخاعی در سطوح ثابت کمک می کند. همچنین هورمون‌ها را از جایی که تولید می‌شوند به قسمت‌هایی از مغز که در آنجا مورد نیاز هستند منتقل می‌کند.

پونکسیون کمری چیست؟

اگر پزشک مشکوک باشد که یک فرد دارای بیماری است که بر CNS تأثیر می گذارد، یا سرطانی که ممکن است به CNS سرایت کرده باشد، ممکن است فرد را برای پونکسیون کمری بفرستند.

علائم و نشانه های شرایطی که بر CNS تأثیر می گذارد عبارتند از:

تغییرات در هوشیاری و وضعیت روانی
سردردهای ناگهانی، شدید یا مداوم
گیجی، توهم یا تشنج
حالت تهوع
حساسیت به نور
بی حسی یا لرزش
سرگیجه
مشکلات گفتاری
مشکلات راه رفتن
نوسانات خلقی و افسردگی

در حین پونکسیون کمر چه اتفاقی می افتد؟

پزشکان معمولاً روی فردی که هنوز در وضعیت جنینی دراز کشیده است، یک پونکسیون کمری انجام می دهند. پزشک پوست کمر فرد را تمیز می کند و یک بی حس کننده موضعی تزریق می کند. پس از بی حس شدن پشت، پزشک یک سوزن توخالی را به کانال نخاعی (حاوی نخاع) بین دو مهره وارد می کند. این بخش از روش "باز کردن" نامیده می شود.

پزشک نمونه هایی از CSF را در ویال های استریل قبل از برداشتن سوزن جمع آوری می کند. سپس آنها یک پانسمان استریل و فشار را به عنوان بخشی از "بستن" اعمال می کنند.

این روش معمولاً حدود 30 دقیقه طول می کشد و ممکن است ناراحت کننده باشد.