هرآنچه که باید از اندوکاردیت عفونی قلب بدانید!
اندوکاردیت عفونی ، که اندوکاردیت باکتریایی نیز نامیده می شود ، یک عفونت ناشی از باکتری هایی است که وارد جریان خون شده و در دیواره قلب ، دریچه قلب یا رگ خونی مستقر می شوند. IE غیر معمول است ، اما افرادی که دارای برخی بیماریهای قلبی هستند بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند. اندوکاردیت عفونی به عفونت در دیواره قلب اشاره دارد ، اما دریچه ها را نیز درگیر می کند. اغلب بر ماهیچه های قلب تأثیر می گذارد.
اندوکاردیت بسته به اینکه چه میکروبی باعث عفونت شده و آیا شما دارای مشکلات زمینه ای قلبی هستید ممکن است به آرامی یا ناگهانی ایجاد شود. علائم و نشانه های اندوکاردیت در افراد مختلف متفاوت است.
فهرست آنچه در این مقاله می خوانید:
- علائم و نشانه های شایع اندوکاردیت عبارتند از:
- علائم و نشانه های شایع اندوکاردیت شامل موارد زیر است:
- دو نوع اندوکاردیت عفونی وجود دارد که به IE نیز معروف است:
- افراد چگونه به اندوکاردیت عفونی مبتلا می شوند؟
- چرا اندوکاردیت دریچه های قلب را تهدید می کند؟
- چه کسانی در معرض خطر اندوکاردیت عفونی هستند؟
- اندوکاردیت عفونی چه علائمی دارد؟
علائم و نشانه های شایع اندوکاردیت عبارتند از:
درد مفاصل و ماهیچه ها
درد قفسه سینه هنگام تنفس
خستگی
علائم آنفولانزا مانند تب و لرز
عرق شبانه
تنگی نفس
تورم در پا ، ساق پا یا شکم
سوفل قلب جدید یا تغییر کرده ، که صدای قلب است که توسط خون در قلب شما جاری می شود.
علائم و نشانه های شایع اندوکاردیت شامل موارد زیر است:
کاهش وزن بدون دلیل
خون در ادرار شما ، که ممکن است بتوانید آن را مشاهده کنید یا پزشک شما هنگام مشاهده ادرار شما در زیر میکروسکوپ ممکن است آن را مشاهده کند
حساسیت به طحال ، که یک اندام مبارزه کننده عفونت است و درست در زیر قفسه سینه سمت چپ شما قرار دارد
لکه های قرمز در کف پا یا کف دست (ضایعات Janeway)
لکه های قرمز و حساس زیر پوست انگشتان دست یا پا (گره های اسلر)
لکه های کوچک بنفش یا قرمز ، به نام پتشیا (puh-TEE-kee-ee) ، روی پوست ، در سفیدی چشم یا داخل دهان
دو نوع اندوکاردیت عفونی وجود دارد که به IE نیز معروف است:
IE حاد - به طور ناگهانی ایجاد می شود و ممکن است ظرف چند روز تهدید کننده زندگی شود
IE تحت حاد یا مزمن (یا اندوکاردیت باکتریایی تحت حاد) - به آرامی در طی چند هفته تا چند ماه ایجاد می شود.
افراد چگونه به اندوکاردیت عفونی مبتلا می شوند؟
عفونت می تواند توسط باکتری های وارد شده به جریان خون ایجاد شود. عفونت می تواند از منابع متعددی ناشی شود ، از جمله بهداشت ضعیف دندان ، مسواک زدن که باعث آسیب جزئی به مخاط دهان یا لثه می شود ، روش های دندانپزشکی ، دستگاه های پزشکی قلبی کاشته شده ، اختلالات و عفونت های مزمن پوست ، سوختگی ، بیماری های عفونی و موارد دیگر. این باکتری ها می توانند روی دریچه های قلب قرار گرفته و باعث عفونت اندوکارد شوند.
چرا اندوکاردیت دریچه های قلب را تهدید می کند؟
دریچه های قلب مستقیماً با خون تامین نمی شوند. بنابراین ، سیستم پاسخ ایمنی بدن ، از جمله گلبول های سفید خون که با عفونت مبارزه می کنند ، نمی تواند مستقیماً از طریق جریان خون به دریچه ها برسد. اگر باکتری ها روی دریچه ها رشد کنند (این بیشتر در افرادی که دریچه قلب دارند) رخ می دهد ، مبارزه با عفونت دشوار است ، چه از طریق سیستم ایمنی بدن و چه از طریق داروهایی که برای زایمان به سیستم خون متکی هستند.
چه کسانی در معرض خطر اندوکاردیت عفونی هستند؟
عوامل خطرساز برای کودکان و جوانان شامل نقایص مادرزادی قلب مانند ناهنجاری دریچه ها یا سوراخ در تیغه بینی است که اجازه می دهد خون از قسمتی از قلب به قسمت دیگر نشت کند. عوامل خطر برای بزرگسالان شامل جراحی های قبلی دریچه یا پیوند قلب ، رسوب کلسیم در دریچه میترال یا دریچه آئورت ، نقایص مادرزادی قلب یا سابقه اندوکاردیت است.
استفاده غیرقانونی از مواد مخدر و IE
اگر علت IE تزریق داروهای غیرمجاز یا استفاده طولانی مدت از داروهای IV باشد ، دریچه سه قوس اغلب تحت تأثیر قرار می گیرد. مواد مخدر خیابانی ، از جمله مواد مخدر ، نیز می توانند بر دریچه میترال یا آئورت تأثیر بگذارند.
اندوکاردیت عفونی چه علائمی دارد؟
علائم IE حاد معمولاً با تب (102 تا 104 درجه) ، لرز ، ضربان قلب سریع ، خستگی ، تعریق شبانه ، درد مفاصل و ماهیچه ها ، سرفه مداوم یا تورم در پا ، ساق پا یا شکم شروع می شود. علائم IE مزمن ممکن است شامل خستگی ، تب خفیف (99 تا 101 درجه) ، ضربان قلب نسبتاً سریع ، کاهش وزن ، تعریق و تعداد کم گلبول های قرمز خون (کم خونی) باشد. درمان معمولاً شامل آنتی بیوتیک های IV است. انتخاب آنتی بیوتیک و طول درمان بر اساس نوع عفونت ایجاد کننده اندوکاردیت است. پیشگیری از افرادی که در معرض خطر هستند معمولاً شامل آگاهی از خطرات و آنتی بیوتیک های پیشگیرانه قبل از انجام برخی اقدامات جراحی ، دندانپزشکی و پزشکی است.