برونشیت چیست و علائم آن را بشناسید!
بیماری برونشیت درواقع التهاب غشای مخاطی لوله های برونشیت است که هوا را به ریه ها منتقل می کند (التهاب نایژه ها در شش ها) افرادی که برونشیت دارند غالبا به همراه داشتن مخاط ، سرفه می کنند که مخاط آن ها نیز می تواند تغییر رنگ دهد. این بیماری ممکن است حاد یا مزمن باشد. برونشیت حاد اغلب در اثر سرماخوردگی یا عفونت تنفسی دیگر ایجاد می شود. برونشیت مزمن ، یک بیماری جدی تر ، تحریک یا التهاب مداوم در مخاط لوله برونش است ، که اغلب به دلیل استعمال سیگار است.
برونشیت حاد ، که به آن سرماخوردگی قفسه سینه نیز گفته می شود ، معمولاً طی یک هفته تا 10 روز بدون اثرات طولانی مدت بهبود می یابد ، اگرچه سرفه ممکن است هفته ها ادامه داشته باشد. با این حال ، اگر دوره های مکرر برونشیت دارید ، ممکن است برونشیت مزمن داشته باشید ، که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. برونشیت مزمن یکی از شرایطی است که در بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) وجود دارد.
فهرست آنچه در این مقاله می خوانید:
علائم برونشیت :
برای برونشیت حاد یا برونشیت مزمن ، علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سرفه
- تولید مخاط (خلط) ، که می تواند رنگی شفاف ، سفید ، خاکستری مایل به زرد یا سبز داشته باشد و به ندرت ممکن است با خون لکه دار باشد
- خستگی
- تنگی نفس
- تب و لرز خفیف
- ناراحتی قفسه سینه
- اگر به برونشیت حاد مبتلا هستید ، ممکن است علائم سرماخوردگی مانند سردرد خفیف یا بدن درد داشته باشید. در حالی که این علائم معمولاً در طی یک هفته بهبود می یابند ، شما ممکن است سرفه آزاردهنده ای داشته باشید که برای چندین هفته به طول می انجامد.
برونشیت مزمن به عنوان یک سرفه مولد که حداقل سه ماه طول بکشد ، با دوره های تکرار شونده حداقل برای دو سال متوالی تعریف می شود. اگر به برونشیت مزمن مبتلا هستید ، احتمالاً دوره هایی بدتر می شود که سرفه یا علائم دیگر شما بدتر می شود. در آن زمان ها ، ممکن است عفونت حاد بالای برونشیت مزمن داشته باشید.
علت بیماری برونشیت :
برونشیت حاد معمولا توسط ویروس ها ایجاد می شود ، به طور معمول همان ویروس هایی که باعث سرماخوردگی و آنفولانزا می شوند.
آنتی بیوتیک ها ویروس ها را از بین نمی برند ، بنابراین این نوع دارو در بیشتر موارد برونشیت مفید نیست. شایعترین علت برونشیت مزمن ، سیگار کشیدن است. آلودگی هوا و گرد و غبار یا گازهای سمی در محیط یا محل کار نیز می تواند در این شرایط نقش داشته باشد.
عواملی که خطر ابتلا به برونشیت را افزایش می دهد عبارتند از:
دود سیگار: افرادی که سیگار می کشند یا با سیگاری زندگی می کنند بیشتر در معرض خطر برونشیت حاد و برونشیت مزمن هستند.
ضعیف شدن بدن در اثر بیماری: این ممکن است در نتیجه یک بیماری حاد دیگر مانند سرماخوردگی یا یک بیماری مزمن که سیستم ایمنی بدن شما را به خطر بیندازد، باشد. بزرگسالان مسن، نوزادان و کودکان کم سن آسیب پذیری بیشتری در برابر عفونت دارند.
قرار گرفتن در معرض عوامل تحریک کننده در کار: خطر شما در ابتلا به برونشیت بیشتر است اگر در اطراف بعضی از تحریک کننده های ریه مانند غلات یا منسوجات کار می کنید یا در معرض بخارات شیمیایی قرار دارید.
ریفلاکس معده: تکرار سوزش معده می تواند گلو شما را تحریک کرده و شما را مستعد ابتلا به برونشیت کند.
عوارض برونشیت :
اگرچه بیماری برونشیت معمولا جای نگرانی ندارد ، اما در بعضی از افراد می تواند منجر به ذات الریه شود. با این حال ، دوره های مکرر برونشیت ممکن است به این معنی باشد که شما به بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) مبتلا هستید.
برای کاهش خطر برونشیت ، این نکات را دنبال کنید:
از دود سیگار خودداری کنید: دود سیگار خطر ابتلا به برونشیت مزمن را افزایش می دهد.
واکسن بزنید: بسیاری از موارد برونشیت حاد ناشی از ویروس آنفلوانزا است. دریافت واکسن آنفولانزا سالیانه می تواند شما را در برابر آنفولانزا محافظت کند. همچنین ممکن است بخواهید واکسینی را در نظر بگیرید که از برخی انواع ذات الریه محافظت می کند.
دست هایتان را بشویید: برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ویروسی ، دستان خود را مرتبا بشویید.