بیماری سرخک چیست و چه علائمی دارد؟

بیماری سرخک یک عفونت در دوران کودکی است که توسط ویروس ایجاد می شود. زمانی کاملاً رایج بود ، اکنون تقریبا می توان با واکسن از سرخک جلوگیری کرد. سرخک نیز که روبولا نامیده می شود ، برای کودکان خردسال جدی و حتی کشنده است. در حالی که میزان مرگ و میر در سراسر جهان با دریافت بیشتر واکسن سرخک در کودکان در حال کاهش است ، این بیماری هنوز بیش از 100000 نفر در سال را از بین می برد ، بیشتر آنها زیر 5 سال هستند.

به طور کلی به دلیل نرخ بالای واکسیناسیون ، بیش از یک دهه است که سرخک در ایالات متحده گسترده نیست. ایالات متحده در سال 2004 حدود 30 مورد سرخک داشت اما در سال 2014 بیش از 600 مورد داشت. بیشتر این موارد در خارج از کشور منشا گرفته و در افرادی رخ داده است که واکسینه نشده اند و یا نمی دانند واکسینه شده اند یا نه.

علائم بیماری سرخک:

علائم و نشانه های سرخک حدود 10 تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود. علائم و نشانه های سرخک به طور معمول شامل موارد زیر است:

• تب
• سرفه خشک
• آبریزش بینی
• گلو درد
• چشم ملتهب 
• لکه های ریز سفید با مرکز سفید مایل به آبی روی زمینه قرمز رنگی که در داخل دهان در قسمت داخلی گونه وجود دارد که لکه های کوپلیک نیز نامیده می شود
• بثورات پوستی متشکل از لکه های بزرگ و مسطح است که اغلب به یکدیگر سرازیر می شوند
• عفونت در طی چند مرحله در طی یک دوره دو تا سه هفته ای رخ می دهد.

طی 10 تا 14 روز اول پس از آلوده شدن ، ویروس سرخک انکوباتور می شود. در این مدت هیچ علائم و نشانه ای از سرخک ندارید.
علائم و نشانه های غیر اختصاصی سرخک معمولا با تب خفیف تا متوسط ​​شروع می شود ، که اغلب با سرفه مداوم ، آبریزش بینی ، ملتهب شدن چشم (التهاب ملتحمه) و گلودرد همراه است. این بیماری نسبتاً خفیف ممکن است دو یا سه روز طول بکشد.
بیماری حاد و بثورات: بثورات از لکه های قرمز کوچک تشکیل شده است که برخی از آنها کمی برجسته شده اند. لکه ها و برجستگی های موجود در خوشه های تنگ به پوست حالت قرمز لکه دار می دهد. ابتدا صورت شکسته می شود. در طی چند روز آینده ، بثورات به پایین بازوها و تنه گسترش می یابد ، سپس بر روی ران ها ، پایین ساق ها و پاها گسترش می یابد. در همان زمان ، تب به شدت افزایش می یابد ، اغلب به 104 تا 105.8 درجه فارنهایت (40 تا 41 درجه سانتیگراد) می رسد.

علل بیماری سرخک :

سرخک یک بیماری بسیار مسری است که توسط ویروسی ایجاد می شود که در بینی و گلو کودک یا بزرگسال آلوده تکثیر می شود. سپس ، هنگامی که فردی مبتلا به سرخک است، سرفه ، عطسه یا صحبت می کند ، قطرات آلوده به هوا پاشیده می شوند ، جایی که افراد دیگر می توانند آنها را استشمام کنند.

قطرات آلوده نیز ممکن است روی سطحی فرود بیایند ، جایی که برای چند ساعت فعال و مسری باقی می مانند. با قرار دادن انگشتان در دهان یا بینی یا مالش چشم ها پس از لمس سطح آلوده ، می توانید ویروس را منقبض کنید. حدود 90٪ افراد مستعدی که در معرض فردی با ویروس قرار می گیرند ، آلوده می شوند.

عوارض سرخک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عفونت گوش: یکی از رایج ترین عوارض سرخک ، عفونت باکتریایی گوش است.
برونشیت ، حنجره یا کروپ: سرخک ممکن است منجر به التهاب جعبه صدای شما (حنجره) یا التهاب دیواره های داخلی شود که مسیرهای اصلی عبور هوا از ریه ها (لوله های برونش) را پوشانده است.
ذات الریه: ذات الریه عارضه شایع سرخک است. افراد مبتلا به سیستم ایمنی به خطر افتاده می توانند به خصوص به انواع خطرناک پنومونی مبتلا شوند که گاهی کشنده است.
انسفالیت تقریبا از هر 1000 نفر مبتلا به سرخک ، 1 نفر دچار عارضه ای به نام انسفالیت می شود. انسفالیت ممکن است درست بعد از سرخک ایجاد شود ، یا ممکن است تا ماه ها بعد رخ ندهد.
مشکلات بارداری اگر باردار هستید ، باید مراقبت ویژه ای انجام دهید تا از سرخک جلوگیری کنید زیرا این بیماری می تواند باعث زایمان زودرس ، وزن کم هنگام تولد و مرگ مادر شود.