ویروس کرونا از طریق ژن ها، سیستم ایمنی را بر علیه خودمان به کار می گیرد

یک مطالعه جدید نشان می دهد که ویروس کرونا با خاموش کردن ژن های خاصی که علیه عفونت ها مبارزه می کنند ، سلولهای بدن ما را تحت تسلط خودش در می آورد. ویروس هایی مانند آنفولانزا ، معمولاً با دو مجموعه ژن تداخل می کنند : یک مجموعه که از تکثیر ویروس ها جلوگیری می کنند و مجموعه دیگر که سلولهای ایمنی بدن را به محل عفونت ارسال می کنند تا ویروس ها را بکشند.

اما محققان دریافتند که ویروس کرونا رفتار متفاوتی دارد ، ژن هایی که از همانندسازی ویروس جلوگیری می کنند را خاموش می کند اما ژن های فراخوان سلول های ایمنی را تحت تاثیر قرار نمی دهد و این ژنها میتوانند عملکرد معمول خود را داشته باشند.

این امر باعث تکثیر ویروس و تولید بیش از حد سلولهای ایمنی بدن می شود که به ریه ها و سایر اندام ها طغیان می کنند و در نتیجه التهاب بیش از حد رخ می دهد.

این تیم از دانشکده پزشکی آیکان نیویورک می گوید ، درمان بیماران در اوایل بیماری باید بیشتر بر روی ترمیم مسیر مسدود شده توسط ویروس کرونا متمرکز باشد و نه بر روی التهاب.

دکتر بنجامین تنویر ، ویروس شناس و استاد میکروبیولوژی دانشکده پزشکی آیکان به DailyMail.com گفت ، یک سلول آلوده دو کار انجام می دهد.وی گفت : "یک کار این است که به تمام سلول های اطراف بگوید که تقویت شوند و کار دوم فرستادن سلول های ایمنی حرفه ای تر به محل عفونت است."

معمولا سلولهای بدن ما دو گروه ژنهای ضد ویروسی دارند  : اینترفرونها و کموکاین ها.اینترفرونها پروتئین های پیام رسانی هستند که توسط سلولهای آلوده آزاد می شوند و به دلیل قدرتشان برای ممانعت از تکثیر ویروس نامگذاری می شوند.

کموکاین ها مولکول های کوچکی هستند که سلول های ایمنی را به محل عفونت فرا میخوانند تا بتوانند ویروس را هدف قرار داده و از بین ببرند.طبق گفته تنویر ، اولین مجموعه ژنها در حدود 7 تا 10 روز تکثیر ویروس را کنترل می کنند ، بنابراین مجموعه دوم زمان کافی برای آماده سازی سلول های ایمنی به منظور حمله را دارد.

وی از اینترفرون ها به عنوان ژنهای "فراخوان دفاع" و از کموکاین ها به عنوان ژنهای "فراخوان پشتیبانی" یاد می کند.تنویر گفت : " اکثریت قریب به اتفاق ویروس هایی که در طبیعت با آنها روبرو می شوید ، به راحتی توسط این سیستم ها خنثی می شوند و از بین می روند."

"حتی خط اول دفاعی ،" فراخوان دفاع "، اغلب برای توقف کامل تکثیر و خنثی سازی عفونت حتی بدون ایجاد پاسخ دوم کافی است."

اما ، بر خلاف آنفولانزا یا سندرم شدید تنفسی حاد (سارس) ، ویروس کرونا یک سری از ژنها را خاموش کرده و ژن های دیگر را فعال می کند.در این مطالعه که در مجله Cell منتشر شده است ، این تیم سلولهای سالم ریه انسان و یک مدل حیوانی موش خرما را  مورد بررسی قرار دادند.

در مواجهه با ویروس کرونا پاسخ بسیار خفیفی از ژنهای "فراخوان دفاع" – که از تکثیر ویروس جلوگیری میکنند - و پاسخ قابل توجهی از ژنهای "فراخوان پشتیبانی" مشاهده شد. تنویر گفت : "ترکیب این دو ، ترکیب بدی است."

وقتی سلولهای ریه دو بیمار مبتلا به کووید 19 که جان خود را از دست داده بودند بررسی کردند ، متوجه شدند که دقیقاً همان پاسخ را میدهند.تنویر گفت : " اساسا در افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند ، ویروس کرونا وارد ریه ها شده ، شروع به تکثیر می کند و سلول های آلوده موجود در محل تکثیر ، اطلاع رسانی از وجود عفونت را خوب انجام نمی دهند  و در نتیجه عفونت در ریه ها پخش می شود."

این یعنی ویروس همچنان در حال تکثیر است زیرا اینترفرون ها وجود ندارند ، اما آن سلول ها هنوز هم به فراخوانی پشتیبانی نیاز دارند.

بنابراین انواع مختلف سلولهای سیستم ایمنی بدن - نوتروفیل ها ، ماکروفاژها و لنفوسیت ها – وارد عمل میشوند ، اما در زمان رسیدن آنها ، چیزی برای کنترل ویروسها وجود ندارد.تنویر گفت : " این ویروس همچنان در حال تکثیر و انتشار است و به تعداد بیشتر و بیشتری در ریه ها رسیده است ، اما سلولها در حال فراخوانی برای پشتیبانی هستند."

اکنون ، ریه ها دارای سلول های ایمنی مانند ماکروفاژها و نوتروفیل ها هستند که منجر به التهاب بیشتر می شوند. اساساً سیستم ایمنی بدن دور خود می چرخد.این امر احتمالاً باعث ایجاد طوفان های سیتوکینی می شود که زمانی بوجود می آیند که بدن به جای مبارزه با ویروس با سلول ها و بافت های خودی می جنگد.

تنویر می گوید ، نحوه رفتار این ویروس طوریست که من در طی 20 سال مطالعه بر روی نحوه پاسخ سلول ها به عفونت های ویروسی ندیده ام.دو روش برای درمان بیماران وجود دارد.گروه اول را افرادی تشکیل می دهند که تازه علائم را نشان داده اند و نتیجه آزمایش آنها مثبت است.

آنها می توانند داروهایی را مصرف کنند که ژن های مهار شده فراخوان دفاع را القا می کنند بنابراین ویروس می تواند بیشتر شبیه به آنفولانزا رفتار کند.وی گفت : " آنها می توانند درمان هایی را امتحان کنند که مسیری را که توسط ویروس مسدود شده است ، بازمی گردانند."برای کسانی که در بیمارستان بستری هستند و لوله گذاری شده اند ، استفاده از این روش درمانی خیلی دیر است ، بنابراین می توانند از گروه داروهایی به نام مهارکننده های اینترلوکین 6 و اینترلوکین 1 بهره مند شوند.این داروها می توانند به کاهش طوفان های سیتوکینی و التهاب سراسر بدن کمک کنند.