اثر فعالیت بدنی بر کاهش خطر هفت نوع سرطان

تجزیه و تحلیل تلفیقی 9 مطالعه آینده نگر که شامل بیش از 750،000 فرد بالغ میباشد ، نشان داد ، مقادیر توصیه شده فعالیت بدنی در اوقات فراغت با کاهش خطر ابتلا به هفت نوع سرطان همراه است و چند نوع از سرطانها دارای رابطه "دوز / پاسخ" میباشند. این تحقیق تحت نظارت محققان موسسه ملی سرطان ، انجمن سرطان آمریکا و دانشکده بهداشت عمومی T.H. Chan هاروارد انجام شده است و در مجله انکولوژی بالینی منتشر شده است.

در حالی که مدتهاست میدانیم ، فعالیت بدنی با کاهش خطر چندین سرطان همراه است ، اما شکل واضح این رابطه و اینکه چه مقدار فعالیت ورزشی برای کاهش خطر ابتلا به سرطان توصیه میشود ، مشخص نمیباشد . در حال حاضر ، دستورالعمل های به روز شده در مورد فعالیت بدنی  نشان میدهند که افراد باید 2.5 تا 5 ساعت در هفته فعالیت با شدت متوسط یا 1.25 تا 2.5 ساعت در هفته فعالیت شدید داشته باشند. فعالیت های با شدت متوسط فعالیت هایی هستند که باعث می شوند شما به اندازه ای سریع یا شدید حرکت کنید که بتوانید سه تا شش برابر بیشتر در هر دقیقه نسبت به نشستن انرژی بسوزانید ( 3 تا 6 METs). فعالیت های شدید بیش از 6 MET را می سوزانند.

برای تجزیه و تحلیل کنونی ، محققان اطلاعات مربوط به 9 گروه آینده نگر با گزارش شخصی در مورد فعالیت بدنی اوقات فراغت و پیگیری بروز سرطان ، جمع آوری کردند و به بررسی رابطه بین فعالیت بدنی و بروز 15 نوع سرطان پرداختند.

آنها دریافتند که انجام مقادیر توصیه شده فعالیت بدنی  (5/7 تا 15 MET ساعت در هفته) با کاهش معنی داری ( از نظر آماری ) در خطر ابتلا به هفت مورد از 15 نوع سرطان مورد مطالعه همراه بود ، که این کاهش با ساعات MET بیشتر افزایش میابد. فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به سرطان کولون در مردان (8٪ برای 7.5 MET ساعت در هفته ؛ 14٪ برای 15 MET ساعت در هفته) ، سرطان پستان در زنان (6٪ الی10٪) ، سرطان اندومتر (10٪ الی 18٪) ، سرطان کلیه (11٪ الی17٪) ، میلوم (14٪ الی19٪) ، سرطان کبد (18٪ الی27٪) و لنفوم غیر هوچکین (11٪ الی18٪ در خانمها) همراه بود. نمودار پاسخ به دوز ، برای نیمی از همراهی ها خطی و برای سایر همراهی ها غیرخطی بود.

این تجزیه و تحلیل ها محدودیت هایی نیز داشتند : حتی با وجود 750،000 شرکت کننده ، تعداد بیماران برای برخی از سرطان ها محدود بود ؛ شرکت کنندگان عمدتا سفید پوست بودند ؛ تعداد محدودی از گروهها میزان دقیق فعالیت ورزشی را شرح داده بودند ؛ و نویسندگان به گزارش های شخصی در مورد فعالیت بدنی اعتماد کرده بودند.

نویسندگان نتیجه می گیرند : " این یافته ها نشان دهنده حمایت کمی مستقیم میزان فعالیت توصیه شده در پیشگیری از سرطان میباشند و شواهد عملی برای اقدامات مداوم در پیشگیری از سرطان ارائه می دهند."

دکتر Alpa Patel ، مدیر ارشد علمی تحقیقات اپیدمیولوژی در انجمن سرطان آمریکا گفت : "دستورالعمل های مربوط به فعالیتهای بدنی تا حد زیادی براساس تأثیر آنها بر بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی عروقی و دیابت است". "این داده ها شواهد قدرتمندی برای اهمیت مقادیر توصیه شده فعالیت بدنی در پیشگیری از سرطان نیز ارائه میدهند."