tRNA انتقال دهنده یا حامل

ژن‌های خانواده‌ی tRNA دستورالعمل‌ ساخت مولکول‌هایی به نام RNA حامل (tRAN) را فراهم می‌کنند. RNA حامل نوع خاصی از RNA است که خویشاوند شیمیایی DNA محسوب می‌شود. این مولکول‌ها به همگذاری بلوک‌های ساختاری پروتئین ها (آمینو اسیدها) برای تولید یک پروتئین عملکردی کمک می‌کنند. هر tRAN به یک آمینو اسید ویژه متصل می‌شود. طی همگذاری پروتئین، این tRAN توالی سه حرفی خاصی را (یک کدون یا رمز) در الگوی ژنتیکی ساخت پروتئین‌ها تشخیص می‌دهد و یک آمینو اسید را در محل مناسب در پروتئینِ در حال ساخت درج می‌کند.

دو رده tRAN وجود دارد: سیتوپلاسمی و میتوکندریایی. tRAN سیتوپلاسمی در سیالات درون سلول (سیتوپلاسم) یافت می‌شود. این tRAN به تولید پروتئین‌ها از روی ژن‌هایی که در DNA هسته سلول واقع شده اند (DNA هسته ای) کمک می‌کند. هرچند بیشتر DNA در هسته وجود دارد، ساختارهای سلولی به نام میتوکندری نیز مقادیر کمی از DNA خودشان را دارند که آن را DNA میتوکندریایی می‌نامند. پروتئین‌هایی که از ژن‌های واقع شده در DNA میتوکندریایی تولید شده اند توسط tRAN میتوکندریایی همگذاری می‌شوند. 

جهش در ژن‌های tRAN توانایی آن را برای افزودن آمینو اسید‌ها به پروتئین را کاهش داده و تولید پروتئین را کند می‌کند. جهش‌هایی که بر tRAN میتوکندریایی اثر بگذارند توانایی میتوکندری برای تامین انرژی سلول یا کنترل سطوح قند خون را معیوب می‌کنند. این جهش‌ها می‌توانند سبب انواع علائم و نشانه‌ها شامل ضعف عضلات، تشنج، مشکلات عصبی، ناشنوایی و دیابت شوند. به نظر نمی رسد که جهش در ژن‌هایی که دستورالعمل‌ ساخت tRAN سیتوپلاسمی را تامین می‌کند سبب ایجاد بیماری شود. 

نمونه‌هایی از ژن‌های موجود در این خانواده ژنی عبارتند از: MT-TE, MT-TH, MT-TK, MT-TL1, MT-TS1, MT-TV