چگونه بارداری میتواند روی یک ورزشکار اثر بگذارد

این بررسی بر روی Serena Williams بازیکن مشهور تنیس انجام شده است وی در مسابقات آزاد استرالیا 8 هفتگی بارداری خود را میگذراند. بعضی از نظریه ها حاکی از آن است که بارداری زودرس عملکرد ورزشی را بالا میبرد.

ویلیامیز در Snapchat عکسی از خود بهمراه یک بامپ بچگانه که روی آن عبارت " 20هفتگی " نوشته شده بود گذاشته بود، و مدیر برنامه های او بعدا بارداری وی را تایید کرد.اگر ویلیامیز هم اکنون 20 هفتگی بارداری خود را میگذراند، پس در جریان تورنومنت تنیس آزاد استرالیا در ژانویه او میبایستی 8 هفته بارد بوده باشد. این اولین بار برای ویلیامز نبود که او هفت بار به عنوان برترین تنیس باز زن جهان برگزیده شده است.

اما آیا این احتمال وجود دارد که حاملگی بتواند در واقع عملکرد ورزشکاری را پشتیبانی و حمایت کند؟

بارداری ممکن است برخی از جنبه های توانایی و عملکرد ورزشی ورزشکار را تحت تاثیر قرار دهد. در حالی که برخی از زنان در طول هفته های اول بارداری ناخوشایند هستند، برخی دیگر تغییری را متوجه نمی شوند.

اثرات ارتفاع در بارداری

یکی از راه هایی که حاملگی از طریق آن بر بدن زن تاثیر میگذارد میتواند یک افزایش در حجم سلول های قرمز خون باشد. به گفته " کارن لارسن"  دردانشگاه علوم ورزش و سلامتی سوئد حجم خون پمپ شده از قلب زن در پایان سه ماه اول در حدود 10%  افزایش می یابد. با افزایش سلول های قرمز خون، بدن بهتر میتواند اکسیژن را به ماهیچه های در حال انقباض تحویل دهد.

برخی از ورزشکاران امروزه سعی می کنند سطح گلبول های قرمز خود را با تمرین در ارتفاعات بالا افزایش دهند، اثری که حداقل چند روز طول می کشد و وقتی ورزشکاران به سطح پایین تر باز می گردند،سطح اکسیژن بدن آنها افزایش یافته است.قلب، خود هم در دوران بارداری بزرگتر میشود، که باعث میشود که اکسیژن بیشتری را دردسترس عضلات قرار دهد.

با این حال محققان بر این باورند که آیا این کار باعث بهبود عملکرد ورزشی خواهد شد یا که خیر. به گفته جیمز پیوارنیک در دانشگاه ایالت میشیگان در لنسینگ شرقی، تغییرات عمده و قابل توجه تا اواخر سه ماهه دوم بارداری اتفاق نمیفتد. با ذکر این نکته، وزن اضافی که یک زن حمل میکند،  احتمالا  افزایش توانایی را بیشتر از هرچیز دیگری بالاتر میبرد.

سطوح هورمون ها در بارداری و نقش آن در استقامت بدن

تغییر هورمون ها ممکن است یکی دیگر از راه هایی باشد که حاملگی از طریق آن استقامت بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. افزایش در میزان استروژن و پروژسترون که زنان حامله تجربه می کنند،  میتواند متابولیسم را تغییر دهد.به عنوان مثال بدن را برای شکستن چربی ها به جای کربوهیدراتها برای تولید انرژی تشویق میکند. این امر زنان باردار را قادر میسازد تا به مدت طولانی تری ذخایر کربوهیدارت خودرا نگه دارند، تا بتوانند خود را بیشتر تحت فشار های وارده حفظ و مراقبت کنند. البته به گفته پیوارنیک این موضوع فقط یک تئوری (نظریه ) است.

نظریه هایی مانند این بود که منجر به شایعات در مورد افزایش سقط جنین در سالهای 80-1970 میلادی شد. نظریه این چنین بود که زنان قبل از رقابت، تشویق ویا حتی مجبوربه باردارشدن میشدند، و بعد از آن سقط میکردند.

به گفته (Nick Wojek)، رئیس مرکز علوم و پزشکی در مرکز آنتی دوپینگ (ضد دوپینگ) انگلستان، " بارداری به عنوان دوپینگ شناخته نمیشود". در قوانین و مقررات هیچ چیزی در مورد بارداری وجود ندارد، و ثابت کردن اینکه کسی اینکار را انجام داده است بسیار سخت و دشوار است .

اما کریس کوپر از دانشگاه Essek میگوید که دوپینگ سقط جنین یک استراتژی مخاطره آمیز است. کوپر می گوید: من فکر میکنم چنین کسی انسان خیلی خودخواهی باشد، هرچند که این کار برای او دارای مزیت باشد یا که نه. این موضوع از آن دسته موضوعاتی است که بیشتر به داستان شباهت دارد تا یک واقعیت.