یک خانواده ژنی گروهی از ژنهاست که در مشخصات مهمی اشتراک دارند. در بسیاری از موارد ژنهای یک خانواده توالی بلوکهای سازنده DNA مشترکی دارند (نوکلئوتیدها). این ژنها دستورالعملی برای تهیه محصولاتی (مانند پروتئینها) فراهم میکنند که دارای ساختار یا عملکرد مشابه هستند. در سایر مواردی که ژنهای غیر مشابه با هم در یک خانواده قرار میگیرند، پروتئینهای تولید شده از این ژنها به عنوان یک واحد با هم عمل
هر سلول تنها بخشی از ژنهایش را بیان یا روشن میکند. بقیه ژنها سرکوب یا خاموش میشوند. فرایند روشن و خاموش کردن ژنها را تنظیم ژن مینامند. تنظیم ژن بخش مهمی از تکوین طبیعی است. ژنها برای ساخت یک سلول مغزی و برای مثال یک سلول کبدی یا یک سلول عضله که متفاوت به نظر میرسد و متفاوت عمل میکند، با الگوهای مختلفی طی تکوین خاموش و روشن میشوند. تنظیم ژن همچنین به سلولها اجازه میدهد تا سریعا به تغییر
پروتئینها مولکول بزرگ و پیچیده ای هستند که نقشهای حیاتی بسیاری را در بدن بازی میکنند. بیشتر کارهای درون سلول را آنها انجام میدهند و در ساختار، عملکرد و تنظیم بافتها و اندامهای بدن مورد نیاز هستند.
یماریهای ژنتیکی با یک شیوه استاندارد نامگذاری نمی شوند (بر خلاف ژنها، که توسط یک کمیته رسمی نام و نمادی به آنها اطلاق می شود). پزشکانی که خانوادههایی مبتلا به یک اختلال خاص را درمان میکنند اغلب اولین افرادی هستند که نامی را برای یک بیماری پیشنهاد میدهند. سپس کارگروههای متخصص جهت بهبود و بررسی کارامدی آن نام را بازنگری میکنند. نامگذاری از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا اجازه ارتباطات موثر و ص
دادههای آماری میتوانند در مورد میزان شیوع یک بیماری، اینکه چه تعدادی از افراد دچار این بیماری هستند، یا چقدر احتمال دارد که فردی دچار یک بیماری شود اطلاعات عمومی فراهم کنند. آمارها شخصی نیست بلکه –بر مبنای گروهی از افراد بدست آمده برآوردهایی را ارائه میدهد. با درنظرگرفتن سابقه خانوادگی افراد، سابقه پزشکی، و سایر فاکتورها، یک متخصص ژنتیک میتواند به تفسیر اینکه آمار برای هر جمعیت خاص چه معنایی د
انسان ها از بیشتر ژنها دارای دو نسخه هستند، که هر نسخه از یک والد به ارث میرسد. اما در برخی موارد تعداد نسخهها فرق میکند-یعنی فردی میتواند با یک، سه یا چندین نسخه از یک ژن خاص به دنیا بیاید. اینکه یک یا چند ژن کاملا حذف شوند، کمتر معمول است. این نوع اختلاف ژنتیکی به نام تغییرات تعداد نسخهها[1] (CNV) شناخته میشود.
در انسان، هر سلول به طور طبیعی حاوی 23 جفت کروموزوم است که مجموع آن 46 عدد میشود. بیست و دو عدد از این جفتها را اتوزوم مینامیم که در هر دو جنس مونث و مذکر یکسان است. بیست و سومین جفت، کروموزومهای جنسی هستند که بین افراد مذکر و مونث فرق دارند. افراد مونث دو نسخه از کروموزوم X دارند، درحالیکه مردان یک کروموزم X و یک کروموزوم Y دارند.
در هسته ی هر سلول، مولکول DNA به صورت یک ساختار کلاف مانند، بسته بندی شده است که آن را کروموزوم میخوانند. هر کروموزوم از DNA ای ساخته شده که به شکل محکم چندین بار دور پروتئینی به نام هیستون پیچیده شده تا ساختار آن را حمایت کند.
ژن واحد پایه فیزیکی و عملکردی وراثت است. ژنها از DNA ساخته شده اند. برخی ژنها به عنوان راهنما برای ساختن مولکولهایی به نام پروتئین عمل میکنند. اما بسیاری از ژنها برای پروتئینها کد نشده اند. در انسان، ژنها از نظر سایز از چندصد باز DNA تا بیش از 2 میلیون باز فرق دارند. پروژه ژنوم انسانی تخمین زده است که انسان ها بین 20000 تا 25000 ژن دارند.
DNA یا داکسی نوکلئیک اسید ماده وراثتی انسان و تقریبا تمامی موجودات دیگر است. تقریبا تمام سلول های بدن یک فرد دارای DNA مشابه هستند. بیشترِ DNA در هسته سلول واقع شده است (که آن را DNA هسته ای مینامند)، اما همچنین مقدار کمی DNA میتواند در میتوکندریها (که آن را DNA میتوکندریایی یا mtDNA مینامیم) نیز یافت شود. میتوکندریها ساختاری هستند که درون سلول انرژی غذا را به شکلی که برای سلول قابل استفاده ب