نکاتی که همه باید درباره فیبروز ریوی بدانند!

به طور کلی فیبروز به معنی ضخیم شدن یا ایجاد زخم در بافت است. در این حالت ، دیواره های معمولاً نازک و توری کیسه های هوا در ریه ها دیگر نازک و توری نیستند ، بلکه ضخیم ، سفت و زخمی می شوند ، که به آن فیبروتیک نیز می گویند. با این زخم، معماری ریه سفت تر می شود و در توانایی رساندن اکسیژن به جریان خون کارآمدتر نیست. علاوه بر این ، سفتی یا فیبروز بافت ، گسترش ریه ها و تنفس را دشوارتر می کند. برای تنفس انرژی بیشتری لازم است و این تقاضای اضافی برای انرژی منجر به تنگی نفس با فعالیت هایی می شود که معمولاً قبلاً راحت تر انجام می شد.

نکته : برای انجام آزمایش سیستیک فیبروزیس کافیست برروی لینک کلیک کنید.

تعدادی از علل شناخته شده فیبروز ریوی و علل ناشناخته وجود دارد که ایدیوپاتیک نامیده می شوند. قرار گرفتن در معرض سموم مانند آزبست ، یا ذغال سنگ یا سیلیس (از جمله کارگران معدن ذغال سنگ و صنعت سندبلاست) می تواند منجر به فیبروز ریوی شود. داروهای شناخته شده ای که دارای عوارض جانبی فیبروز ریوی هستند (آمیودارون ، بلئومایسین ، نیتروفورانتوئین ، به نام چند مورد).

شایع ترین علت فیبروز ریوی این است که همراه با گروهی از بیماری ها که به عنوان بیماری های عروقی کلاژن شناخته می شوند ، مشاهده شود. این شامل لوپوس سیستمیک ، اسکلرودرمی ، آرتریت روماتوئید و سندرم شوگرن می شود. موارد فیبروز ریوی نیز می تواند موارد خانوادگی یا ارثی باشد. و همانطور که قبلاً ذکر شد ، موارد زیادی از فیبروز ریوی وجود دارد که در حال حاضر نمی تواند علت آن را مشخص کند و بنابراین فیبروز ریوی "ایدیوپاتیک" نامیده می شود.

علائم اولیه شامل سرفه خشک مزمن است و با پیشرفت آن ، تنگی نفس همراه با فشار هویدا می شود. این می تواند منجر به کاهش تحمل ورزش شود و این حالت طولانی مدت عضلات در بدن بدون استفاده می تواند باعث خستگی راحتتر بیمار شود. هر فردی که مبتلا به فیبروز ریوی تشخیص داده می شود تجربه منحصر به فردی با این بیماری دارد. برخی از افراد سالها در وضعیت پایدار باقی می مانند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم سریع و بدتر شدن و سلامت کلی را تجربه کنند. اگرچه هیچ کس نمی تواند پیش آگهی شما را به طور قطعی پیش بینی کند ، اما با حفظ شیوه زندگی سالم و همکاری نزدیک با تیم مراقبت های بهداشتی خود می توانید به خودتان کمک کنید.

به طور کلی نمی توان در مورد میزان بروز فیبروز ریوی توضیح داد زیرا این بیماری می تواند با سایر بیماریها مانند بیماریهای عروقی کلاژن که در بالا ذکر شد وجود داشته باشد و همچنین به دلیل مواجهه شغلی و واکنش به برخی از داروها است. فیبروز ریوی ایدیوپاتیک یا IPF شایع تر از آن چیزی است که ما تصور می کردیم ، تا 132000 نفر در ایالات متحده مبتلا شده اند. سالانه حدود 50 هزار مورد جدید تشخیص داده می شود. این بیماری در مردان بیشتر از زنان شایع است و بیشتر افراد بالای 50 سال را درگیر می کند.

هیچ درمانی برای فیبروز ریوی وجود ندارد. درمانهای کنونی با هدف جلوگیری از ایجاد اسکار بیشتر در ریه ، تسکین علائم و کمک به فعال و سالم ماندن شما انجام می شود. درمان نمی تواند جای زخم ریه را که قبلاً رخ داده است برطرف کند. این مهم است که با پزشک خود ارتباط برقرار کنید و مطمئن شوید که علائمی مانند سرفه ، تنگی نفس زودتر از دیر شنیده و ارزیابی می شود.