چگونه بیماری ویروس کرونا در بیمارستان درمان می شود؟

اکثر بیماران مبتلا به COVID-19 بیماری خفیف یا متوسطی را تجربه می کنند که نیازی به درمان در بیمارستان ندارند اما برخی از بیمارانی که به شدت ناخوشایند می شوند در بیمارستان بستری شده و به نگهداری در بخش های مراقبت ویژه (ICU) احتیاج دارند. کاربر گرامی در صورتی که نیاز به انجام تست کرونا دارید به منظور کاهش خطر ابتلا به ویروس کووید 19 بهتر است آن را به صورت نمونه گیری در منزل انجام دهید، برای شروع کافیست برروی لینک تست کرونا در منزل کلیک کنید.

مراقبت های حمایتی

در حال حاضر هیچ درمانی علیه خود ویروس یا واکنش مضر بدن به ویروس وجود ندارد. در حال حاضر ، اصلی ترین درمان بیماران مبتلا به COVID-19 "مراقبت حمایتی" است. مراقبت های حمایتی به جای درمان عفونت ویروسی زمینه ای ، حفظ عملکرد اندام های حیاتی بدن برای زنده نگه داشتن فرد در حین پیشرفت بیماری و در نهایت رفع آن است. درمان های تهاجمی بیشتر که در زیر شرح داده شده است ، به بیمارانی که بسیار ضعیف هستند یا دارای مشکلات بهداشتی شدید ناتوان کننده هستند ، توصیه نمی شود زیرا از این روشهای درمانی بهره مند نخواهند شد و از این بابت ناراحت می شوند.

اکسیژن درمانی

ریه های آلوده و آسیب دیده تأثیر کمتری در عبور اکسیژن از محیط به جریان خون دارند. دلیل اصلی بستری شدن در بیمارستان با COVID-19 دریافت اکسیژن مکمل ، افزایش مقدار اکسیژن در ریه ها و خون است که در اکثر موارد درمان کافی قبل از بهبودی خواهد بود. این روش را می توان به روش های مختلفی از جمله در بینی با استفاده از لوله پلاستیکی یا از طریق ماسک صورت شل استفاده کرد.

فشار مثبت هوای مداوم (CPAP)

اگر تنفس اکسیژن اضافی برای بهبود سطح اکسیژن در خون کافی نیست ، می توان از اکسیژن تحت فشار برای کمک به حرکت گازها به داخل ریه ها استفاده کرد. این از طریق ماسکی کاملا محکم وصل شده از طریق لوله های پلاستیکی به دستگاه متصل می شود. بیمار بیدار است و پزشکان می توانند فشار و میزان اکسیژن تحویل داده شده توسط دستگاه را کنترل کنند. با این حال ، این درمان به مقدار زیادی اکسیژن نیاز دارد ، که ممکن است در بیمارستانهایی که تعداد زیادی از بیماران COVID-19 را معالجه می کنند ، محدود شود. همچنین ممکن است باعث ایجاد ویروس آئروسل شود و کارکنان مراقبت های بهداشتی را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین کارکنان به تجهیزات محافظ شخصی (PPE) با ماسک های مناسب نیاز دارند.

تهویه مکانیکی مهاجم (IMV)

بخش کوچکی از بد حال ترین بیماران مبتلا به COVID-19 روی دستگاه تنفس قرار می گیرند. این روش درمانی تهویه مکانیکی تهاجمی (IMV) نامیده می شود ، جایی که دستگاه، تنفس را برای بیمار انجام می دهد. این امر مستلزم آرام شدن بیمار و قرار دادن لوله تنفسی در بیمار است. پزشکان می توانند فشار و میزان اکسیژن تحویل شده توسط ونتیلاتور را کنترل کنند.

اکسیژن رسانی غشای خارج از بدن (ECMO)

در انگلستان ، تعداد بسیار کمی از بیماران بدحال که ریه های آنها به شدت بر اثر بیماری COVID-19 آسیب دیده است و تحت درمان با ECMO هستند. این روش درمانی نیاز به دستگاهی با دو جزء دارد. پمپی که خون را بین بدن و دستگاه حرکت می دهد و یک غشایی است که به عنوان ریه مصنوعی عمل می کند. استفاده از این روش اجازه می دهد تا ریه های بدن استراحت کنند و فرصتی بهتر برای بهبود آن ها شود.