هورمون درمانی با پروژسترون می تواند از سقط جلوگیری کند

طبق دو مطالعه جدید از دانشگاه بیرمنگام و مرکز ملی تحقیقات سقط جنین تامی ، زنانی که در مراحل اولیه بارداری دچار خونریزی میشوند و پیش از آن نیز در مراحل اولیه بارداری دچار سقط جنین شده اند می توانند از یک دوره درمانی پروژسترون بهره مند شوند ، و این امر سالانه حدود 8،500 نوزاد را نجات میدهد.

پروژسترون در دوران بارداری

پروژسترون یک هورمون طبیعی است که از تخمدان ها در هر چرخه قاعدگی و همچنین از جفت در اوایل بارداری تولید می شود. پروژسترون از زمان آماده سازی رحم برای لانه گزینی سلول تخم تازه ایجاد  شده ، تا تغذیه مراحل اولیه بارداری و حفظ آن تا پایان بارداری حائز اهمیت است.

از 1 در 4 تا 1 در 5 سقط ، این اتفاق نه تنها یک رویداد مهم بالینی از نظر تحقیقات و درمان های مورد نیاز میباشد ، بلکه باعث ایجاد ناراحتی روانی عمیقی برای زنان و خانواده های آنها می شود. سیستم بهداشت ملی انگلیس برای مدیریت سقط جنین و عوارض آن ، سالانه 350 میلیون پوند هزینه می کند.

پروژسترون یک داروی انتخابی سنتی برای این زنان در سه ماهه اول بارداری بعدی خواهد بود. با این حال ، نقش آن بسیار بحث برانگیز بوده است. شواهد در مورد سودمندی پروژسترون در این زمینه نیز به طرز فجیعی ناکافی بوده و ایجاد یک سیاست گسترده برای مدیریت آن را دشوار می کند.آزمایشات PROMISE و PRISM برای کمک به ارائه شواهد طراحی شده اند.

مطالعه اول

در یک مطالعه که اخیرا در مجله آمریکایی زنان و زایمان و جنین شناسی منتشر شده است ، دو آزمایش بالینی عمده در مورد استفاده از پروژسترون در اوایل بارداری به اختصار توضیح داده شده اند. این آزمایشات PROMISE و PRISM نام دارند و هر دو توسط محققان این دو موسسه ( PROMISE و PRISM ) انجام شده اند.

PROMISE بر اساس یافته های حاصل از تقریبا 840 زن دارای سابقه سقط مکرر (دو یا بیشتر به طور پی در پی) بدون هیچ توضیح مشخصی ، میباشد. زنان در 45 بیمارستان در مناطق مختلف انگلستان و هلند بررسی شدند. این مطالعه نتیجه گرفت که مکمل پروژسترون باعث افزایش 3 درصدی نرخ تولد نوزاد زنده میشود اما معنی داری آن از نظر آماری همچنان مبهم است.

PRISM بیش از 4.000 زن از سنین 16 تا 39 ساله که در اوایل بارداری دچار خونریزی بودند را در 48 بیمارستان انگلستان مورد بررسی قرار داد. پروژسترون خیلی زود به مادرانی که یک یا بیشتر سقط زودرس داشتند داده شد و نرخ تولد نوزاد زنده در این گروه  75 درصد بود ، در گروه کنترل که به آنها دارونما داده شده بود ، نرخ تولد نوزاد زنده 72 درصد بود. به ترتیب 20 درصد و 22 درصد زنان در گروه پروژسترون و دارونما از سقط رنج بردند. اثرات شدید در مادران و نوزادان هر دو گروه افزایش نیافت. این محققان نتیجه گرفتند که هیچ مزیتی برای زنانی که در اوایل بارداری دچار خونریزی شده اند ، وجود ندارد.

اگر بررسی ها را به مادرانی که تجربه سه سقط مکرر یا بیشتر را داشتند ، محدود کنیم ، 15 درصد افزایش در نرخ تولد نوزاد زنده در مقایسه با زنان مشابه که دارونما دریافت کرده بودند ، وجود داشت.

مطالعه دوم

مطالعه دوم که اخیرا در مجله بین المللی زنان و زایمان و جنین شناسی منتشر شده است ، نتایج PRISM را از نقطه نظر اقتصادی مورد بررسی قرار داده است. محققان یافتند که با  پرداخت میانگین 204 پوند در هر بارداری ، استفاده از پروژسترون مقرون به صرفه میباشد.

یافته های PRISM ، مقبولیت گسترده ای داشت. پیش از اینکه این نتایج منتشر شوند ، تنها 13 درصد از یک گروه کوچک متشکل از 130 متخصص در انگلستان برای زنان دارای خونریزی در اوایل بارداری پروژسترون تجویز میکردند. بعد از انتشار نتایج PRISM ، این مقدار به 75 درصد افزایش یافت.

اهمیت بالینی

محقق Adam Devall ، مدیر مرکز ملی تحقیقات سقط جنین تامی ، میگوید : " آزمایشات PRISM و PROMISE اثر درمانی کوچک اما مثبتی با توجه به تعداد سقط های پیشین ارائه دادند. ما معتقدیم که عوامل خطر خونریزی در اوایل دوران بارداری و سابقه یک سقط یا بیشتر قبل از آن ، زنان پر خطر که از پروژسترون بهره میبرند را شناسایی میکند. سوال این است ، چگونه این امر میتواند آزمایشات بالینی را تحت تاثیر قرار دهد ؟"

دانشمندان تخمین میزنند که این آزمایش بالینی میتواند سالانه جان 8500 نوزاد را در انگلستان نجات دهد. برخلاف مزیت کوچکی که در بالین نشان میدهد ، دانشمندان مزیت استفاده از پروژسترون را بر اساس اثرات مثبت بالقوه آن ذکر میکنند. محققی مانند Arri Coomarasamy ، اظهار میکند : " پیشنهاد ما این است که یک دوره درمانی مصرف پروژسترون 400 میلی گرمی دو بار در روز به زنانی که دچار خونریزی در اوایل دوران بارداری بوده و سابقه یک سقط یا بیشتر قبل از آن را دارند در زمان مراجعه به علت خونریزی واژینال پیشنهاد شود و تا 16 هفته کامل بارداری ادامه یابد."

نیاز به تعادل

یک روش جایگزین ، مشاوره با زنانی در این شرایط و توجه ویژه به آنها در بارداری بعدی برای از بین بردن عوارض زودرس بارداری و مدیریت مناسب میباشد. Tracy Roberts ، کارشناس اقتصاد ، در مقایسه پروژسترون با این روش گران میگوید : "پروژسترون احتمالاً برای جلوگیری از سقط جنین امتیاز خوبی از نظر مالی دارد."

Coomarasamy می گوید : "اکنون ما به سیاست گذاران و ایجاد کنندگان دستورالعمل نیاز داریم تا شواهد و مدارك را با دقت بررسی کنند و نظریه متعادلی ایجاد کنند." Jane Brewin ، مدیر اجرایی مرکز تامی ، فراتر میرود و مطالعات را "کامل " و استفاده از پروژسترون را "گزینه درمانی مؤثر که باید به طور معمول به زنان ارائه شود" میداند.

معاون رئیس کالج سلطنتی زنان و زایمان و جنین شناسی  Pat O'Brien بطور خلاصه می گوید : "این معالجه شانس تولد موفق را افزایش می دهد و به نظر می رسد برای خدمات ملی سلامت ( NHS ) مقرون به صرفه باشد ، بنابراین ما امیدواریم که موسسه ملی سلامت و مراقبت (NICE) این تحقیق مهم را در به روزرسانی بعدی دستورالعمل در نظر بگیرد. " با این حال ، او یک نکته دیگر می افزاید : " به نظر نمیرسد که این درمان مزیتی برای زنانی که سابقاً سقط جنین نداشته اند ، داشته باشد. مطمئناً ، بیشتر زنانی که سقط جنین داشته اند در آینده بارداری و تولد موفقی خواهند داشت. "

گزارش کارآزمایی PRISM به این نتیجه می رسد : "درمان با پروژسترون منجر به بهبود معنی داری در بروز تولد زنده در بین زنان با خونریزی واژینال در 12 هفته اول بارداری نشده است." حتی با وجود تنها یک سقط جنین قبلی ، مزایای آن بسیار اندک بود. بنابراین ، احتمالاً استفاده از پروژسترون برای زنانی که پیش از این دارای 3 مورد یا بیشتر سقط جنین  بودند ، محفوظ است ، زیرا مزیت استفاده از این روش در این گروه بیشتر است.