آزمایش لوتروپین، هورمون لوتئینه کننده (LH)

تست لوتروپین، هورمون لوتئینه کننده (LH)

(LH) (Luteinizing hormone, Lutropin)

آزمایش های مرتبط

تستوسترون، پروژسترون، استروژن توتال، استرادیول و LH .

شرایط نمونه گیری

تاریخ آخرین دوره قاعدگی بیمار خانوم روی برگه ثبت شود و در صورتی که خانوم یائسه می باشد، یائسگی آن نیز ثبت بشود.  

تفسیر آزمایش

اندازه گیری LH روشی آسان جهت تشخیص وقوع تخمک گذاری می باشد. اوج ناگهانی LH خون نشانه وقوع تخمک گذاری می باشد. گرفتن نمونه های سرمی روزانه جهت تعیین LH در حدود زمان میان سیکل می تواند زمان اوج گیری ناگهانی LH را در روز " حداکثر وقوع باروری" تعیین کند. افزایش سطوح  FSH و LH در مبتلایان به عدم کارایی گنادها نشان دهنده نارسایی اولیه گنادها می باشد؛ همان طور که در زنان مبتلا به تخمدان های پلی کیستیک یا در طی یائسگی مشاهده می شود. در نارسایی گنادی ثانویه، سطوح FSH و LH به دلیل نارسایی اولیه هیپوفیز و یا بعضی اختلالات دیگر محور هیپوفیز – هیپوتالاموس، سوء تغذیه یا تأخیر فیزیولوژیکی رشد و تمایز جنسی و استرس پایین می باشد. هورمون LH همچنین به جهت بررسی اختلال عملکرد بیضه در مردان و ارزیابی مشکلات غدد درون ریز در رابطه با بلوغ زودرس در کودکان نیز استفاده می شود. از سنجش FSH و LH اغلب به منظور تشخیص یائسگی استفاده می شود تا بتوان هر چه سریعتر درمان جایگزینی هورمونی را آغاز نمود.

دلایل افزایش

افزایش میزان LH در بانوان ممکن است به دلایل؛ نداشتن فعالیت تخمدان ها به علت یائسگی، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) و یا آسیب دیدن در اثر شیمی درمانی، بلوغ زودرس در دختران جوان و عدم تخمک گذاری رخ دهد و افزایش میزان LH در مردان ممکن است به دلیل؛ عدم عملکرد بیضه ها در اثر عمل جراحی و یا بیماری اوریون، در معرض اشعه x بودن، سرطان، شیمی درمانی و یا جراحت، فقدان بیضه و یا خارج کردن آن، کاهش میزان LH و سندرم کلاین فلتر رخ بدهد.  

دلایل کاهش

کاهش میزان LH در آقایان و خانم ها ممکن است به دلیل؛ نارسایی غده هیپوفیز، بی اشتهایی، کاهش وزن و استرس صورت بگیرد.

داروها و عوامل مداخله گر

نافارلین، نالوکسان، نیلوتامید، اسپیرونولاکتون، تاموکسیفن، کلومیفن، گوسرلین، کتوکونازول و مسترانول، داروهایی می باشند که قادرند سطوح LH را افزایش بدهند و داروهایی نظیر مجسترول، ضد بارداری های خوراکی، فنوتیازین، تاموکسفین، استروئید های آنابولیک، ضد تشنج ها، استروژن های کونژوگه، دانازول، دیگوکسین، استروژن و پروژستین درمانی می توانند سطح آن را کاهش دهند.

مقادیر نرمال

مردان

• مردان بین سنین 20-70 سالگی : 7 - 9/7 IU/L
• مردان بالای 70 سال : 1/3 - 34 IU/L

زنان

• خانوم های باردار : کمتر از 5/1 IU/L
• خانوم ها در پیک چرخه قاعدگی : 3/7 – 7/8 IU/L
• خانوم ها در فاز جسم زرد چرخه قاعدگی : 5 – 9/1 IU/L
• خانوم ها در فاز فولیکولی چرخه قاعدگی : 5/1 – 9/1 IU/L
• خانوم ها در حین استفاده از قرص های ضد بارداری : 6/5 – 7 IU/L
• خانوم ها بعد از یائسگی : 9/1 – 54 IU/L

برای انجام آزمایش در منزل و دریافت جواب آنلاین بروی دکمه زیر کلیک فرمایید

آزمایش در منزل