واکسن آنفولانزا موثر در برابر 20 سویه

اثر یک واکسن mRNA برای القای پاسخ آنتی بادی علیه تمام 20 زیر گروه شناخته شده آنفولانزای A و B در موش ها مورد تایید قرار گرفته است.آزمایش‌های حیوانی بر روی واکسن آزمایشی آنفولانزا ثابت کرده که این واکسن علیه تمام ۲۰ سویه شناخته‌شده آنفولانزای A و B، پاسخ‌های آنتی‌بادی ایجاد می کند که شانس ساخت واکسن آنفولانزا را افزایش داده است. ویروس های آنفولانزا به طور مداوم در حال تغییر هستند. واکسن‌های سالانه آنفولانزای موجود، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در برابر سویه‌های خاصی که پیش‌بینی می‌شود هر سال شیوع یابند، مصونیت ایجاد کنند.

برخی از محققان بر این باورند که یک واکسن جهانی آنفولانزا که در برابر همه گونه های آنفولانزا موثر است، می تواند جایگزین واکسن سالانه آنفولانزا شود. محققان در تلاش هستند با تولید واکسن هایی که حاوی قطعات پروتئینی که در چندین سویه آنفولانزا مشترک است به این هدف برسند، اما هنوز هیچ واکسن جهانی برای استفاده گسترده تر مورد تایید قرار نگرفته است.

برای ثبت درخواست آزمایش آنفولانزا (در منزل و یا محل کارتان) بر روی لینک زیر کلیک کنید 

تست آنفولانزا در منزل

در حال حاضر، محققان واکسنی را بر اساس مولکول‌های mRNA ساخته اند که همان عملکرد واکسن‌های Pfizer/BioNTech و Moderna covid-19 را دارد. mRNA مانند DNA حاوی کدهای ژنتیکی برای ساخت پروتئین است. این واکسن حاوی مولکول‌های mRNA است که قطعاتی از پروتئین‌های موجود در هر 20 سویه شناخته‌شده آنفولانزای A و B را دارد. سویه‌های ویروس آنفولانزا نسخه‌های متفاوتی از دو نوع پروتئین هماگلوتینین (H) و نورآمینیداز (N) را در سطح خود دارند، که توسط پاسخ های سیستم ایمنی، هدف قرار می‌گیرند. به دلیل تغییرات جزئی در این پروتئین‌ها در سویه های مختلف مانند H1N1، ممکن است این واکسن با همه سویه ها مطابقت نداشته باشد.

در آزمایشات انجام شده بر روی موش ها، محققان دریافتند که حیوانات آنتی‌بادی‌های مخصوص هر 20 سویه ویروس آنفولانزا تولید می‌کنند و این آنتی‌بادی‌ها تا چهار ماه در سطح ثابتی باقی می‌مانند.در آزمایش دیگری، محققان به موش ها واکسن جهانی آنفولانزا یا یک واکسن مصنوعی حاوی کد پروتئین غیر آنفولانزا را دادند. یک ماه بعد، آنها را به یکی از دو نوع ویروس آنفولانزای H1N1 ، یکی با پروتئین H1 که بسیار شبیه به نسخه پروتئین موجود در واکسن بود و دیگری با یک نسخه متمایزتر آلوده کردند.

تمام موش‌هایی که واکسن آنفولانزا دریافت کردند، بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس با پروتئین H1 مشابه‌تر جان سالم به در بردند و 80 درصد از موش های آلوده به ویروس با نوع متفاوت‌تر H1 زنده ماندند. همه موش‌هایی که واکسن مصنوعی دریافت کردند حدود یک هفته پس از ابتلا به هر یک از این واکسن‌ها مردند.

به گروه دیگری از موش‌ها واکسن mRNA داده شد که تنها سویه آنفلوآنزایی که در معرض آن قرار گرفته بودند، را هدف قرار می دهند و همه این گروه در یک دوره زمانی زنده ماندند. این نشان می دهد که واکسن جهانی آنفولانزا در برابر انواع جدید 20 سویه آنفولانزا، نسبت به واکسن سالانه محافظت کمتری ارائه می دهد. همچنین آزمایش واکسن جهانی در موش‌های دریایی با نتایج مشابه همراه بوده است. موش ها مدل‌های حیوانی مناسبی برای بررسی آنفولانزا هستند. محققان بر این باورند که داده‌های بدست امده ازحیوانات می تواند نشانه خوبی از آنچه در انسان اتفاق می‌افتد، باشد.

محققان می‌گویند: «برای ایجاد ایمنی اولیه در برابر سویه‌های ویروس آنفلوآنزای در یک اپیدمی یا پاندمی در آینده، این استراتژی می‌تواند در صورت طول عمر بالای ایمنی در بدن انسان گزینه‌ مناسبی باشد.» این داده‌های حیوانی امیدوارکننده هستند و شایستگی کاوش بیشتر در مطالعات بالینی را دارند.

محققان می‌گویند: « واکسن mRNA 20-HA که بر روی موش خرما آزمایش شده، ممکن است نویدبخش محافظت در برابر گونه‌های آنفولانزای جدید در برابر بیماری‌های شدید ناشی از آنفولانزا در انسان باشد.»