راه جدیدی برای خودتخریبی سرطان

سال های متمادی ، دانشمندان در حال تلاش برای هدف قرار دادن ژنی به نام MYC بودند که مشخص شده است زمانیکه جهش میابد یا بیشتر از حالت طبیعی بیان میشود باعث تحریک  رشد تومور در انواع مختلف سرطان ها میشود ، اما رسیدن  موفقیت آمیز به این هدف به سختی قابل انجام بود. امروزه ، دانشمندان در پارلمان پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا راه جدیدی را شناسایی کرده اند که به عنوان شریکی برای MYC عمل میکند و ممکن است پاشنه آشیل آن باشد.

این مسیر حاوی پروتئینی به نام ATF4 میباشد و زمانیکه این پروتئین مسدود میشود باعث میشود سلول های سرطانی پروتئین زیادی تولید کرده و بمیرند. این یافته ها در رده های سلولی و مدل های موشی میتوانند به راهی اشاره کنند که به سوی یک روش درمانی جدید باز میشود با این عنوان که مهار کننده هایی که میتوانند مانع از ساخت ATF4 شوند پیش از این وجود داشته اند. مجله Nature Cell Biology  این یافته ها را جدیدا منتشر کرده است.

ژن  MYC رشد طبیعی سلول را کنترل میکند اما زمانیکه در سرطان جهش میابد یا تکثیر میشود باعث ایجاد یک سری واکنش میشود که به رشد غیرقابل کنترل تومور کمک میکنند. درحالیکه تا به حال راه خاصی برای هدف قرار دادن این ژن وجود نداشته است ، تحقیق پیشین روی مسدود کردن دیگر مراحل این سری واکنشها تمرکز داشت تا از رشد تومور ممانعت کند. این تیم با راهنمایی  Constantinos Koumenis ، پروفسور انکولوژی پرتویی ، پیش از این نشان دادند که در تومورهای ویژه ای ، یکی از این مراحل توسط یک کیناز به نام PERK تنظیم میشود که باعث فعالسازی ATF4 میشود. گرچه ، در این مطالعه جدید ، آنها نشان دادند که PERK مسدود شده همیشه رشد تومور را متوقف نمیکند زیرا درواقع MYC فرآیند ثانویه ای که میتواند به موازات این واکنش به عنوان روش جایگزین در این سیستم عمل کند را کنترل میکند. در این مطالعه ، کیناز ثانویه شناسایی شد که GCN2 نام دارد.

به گفته دکتر کومنیس : " چیزی که ما یاد گرفته ایم این است که ما نیاز داریم بیشتر به سمت پایین دست برویم تا رشد تومور را از راهی که سلول های سرطانی نمیتوانند به آسانی از آن فرار کنند مسدود کنیم و مطالعات ما هدفی را شناسایی کرد که دقیقا همین کار را انجام میدهد ".

این مطالعه روش جایگزینی نشان داد که خود ATF4 را هدف قرار میدهد ، زیرا ATF4 نقطه ای است که هر دو مسیر سیگنالینگ با هم ادغام میشوند یعنی مسیر جایگزینی وجود ندارد که به سرطان اجازه بقا دهد. این یافته ها بعلاوه نشان دادند که ATF4 ژن های MYC مورد نیاز برای رشد و همچنین اینکه هر سلولی به چه میزان پروتئین های خاصی به نام 4E-BP را تولید کند ، کنترل میکند. زمانیکه دانشمندان ژن ATF4 در رده های سلولی یا موش ها را معیوب کردند ، متوجه شدند سلول های توموری همچنان به تولید این پروتئین ها ادامه میدهند و نهایتا در نتیجه استرس میمیرند. بکارگیری این روش در موش دارای لنفوم و سرطان کولورکتال مانع از رشد تومور شد.

این مطالعه همچنین نشان داد زمانیکه تومور های انسانی توسط MYC تحریک میشوند ، ATF4 و شریک پروتئینی اش 4E-BP نیز بیش از حد بیان میشوند که این گواه دیگری است مبنی بر اینکه یافته های این مطالعات احتمالا برای ایجاد روش های جدید در انسان ها نیز کاربرد داشته باشند.

دکتر Feven Tameire نویسنده راهنمای این مقاله میگوید : " این یافته به ما تاثیرات بالقوه هدف قرار دادن ATF4 در تومورهای وابسته به MYC را نشان داد ، موضوعی که ما پیش از این مطالعه کرده بودیم. ما همچنان به تلاش خود ادامه میدهیم تا تایید کنیم که این روش هیچ گونه اثر جانبی جدی نداشته باشد ".

دانشمندان میگویند مطالعات آینده نیز بر ادامه این راه تمرکز خواهد داشت و به بررسی اینکه چرا ATF4 اینگونه است پرداخته میشود زیرا ممکن است به آن ها برای پیدا کردن اهداف بالقوه دیگری در این سری واکنشها کمک کند.