کلامیدیا نوعی انگل داخل سلولی با مشخصات باکتری و ویروس می باشد. سه گونه از آن شناخته شده است که شامل کلامیدیا تراکوماتیس،کلامیدیا پسی تاسی و کلامیدیا پنومونیه می باشد. تیتر آنتی بادی IgG بیشتر از 1/64 احتمالا نشان دهنده عفونت فعال می باشد. تیتر آنتی بادی کمتر از 1/64 نشان دهنده عدم عفونت به کلامیدیا تراکوماتیس و یا عفونت پیشین است. تیتر آنتی بادی IgM بیشتر از 1/10 احتمالا نشان دهنده عفونت فعال می باشد.
این آزمایش نیازی به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد.
کلامیدیا نوعی انگل داخل سلولی با مشخصات باکتری و ویروس می باشد. سه گونه از آن شناخته شده است که شامل کلامیدیا تراکوماتیس،کلامیدیا پسی تاسی و کلامیدیا پنومونیه می باشد. تیتر آنتی بادی IgG بیشتر از 1/64 احتمالا نشان دهنده عفونت فعال می باشد. تیتر آنتی بادی کمتر از 1/64 نشان دهنده عدم عفونت به کلامیدیا تراکوماتیس و یا عفونت پیشین است. تیتر آنتی بادی IgM بیشتر از 1/10 احتمالا نشان دهنده عفونت فعال می باشد. تیتر آنتی بادی کمتر از 1/10 نشان دهنده عدم عفونت به کلامیدیا تراکوماتیس و یا عفونت پیشین است. برخی افراد طبیعی بدون بیماری حاد امکان دارد تیتر بالای IgG را به دلیل ابتلا به عفونت در زمان گذشته نشان بدهند. تعیین میزان آنتیبادی IgM نشانگر بیماری حاد می باشد.
وجود روماتوئید فاکتور (RF) ممکن است باعث افزایش کاذب IgM شود. آنتی بادی IgG (در مقادیر خیلی زیاد) امکان دارد جهت اتصال به جایگاه اتصال با IgM رقابت نموده و موجب نتایج منفی کاذب گردد. نمونه های سرمی جمع آوری شده در ابتدای فاز حاد بیماری امکان دارد در تعیین کلاس آنتی بادی های IgG و IgM با روش های سرولوژیک منفی باشد. زنان به هنگام خونریزی طبیعی ماهیانه، مصرف آنتی بیوتیک ها و داروهای تضعیف کننده یا مهارکننده سیستم ایمنی امکان دارد باعث نتایج منفی کاذب گردد. وجود آنتی بادی ضد هسته (ANA) ، نمونه های دارای همولیز و لیپمیک شدید و ذرات فیبرین می توانند در نتایج آزمایش ایجاد تداخل کنند.