Toxoplasma gondii یک انگل پروتوزوایی درون سلولی اجباری می باشد که انسان و سایر پستانداران را آلوده می کند. حضور آنتی بادی IgM در سرم نشان دهنده توکسوپلاسموز فعال است اما افزایش تیتر آنتی IgM در بیماران دچار نقص ایمنی مشاهده نمی شود
این آزمایش نیازی به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد.
Toxoplasma gondii یک انگل پروتوزوایی درون سلولی اجباری می باشد که انسان و سایر پستانداران را آلوده می کند. حضور آنتی بادی IgM در سرم نشان دهنده توکسوپلاسموز فعال است اما افزایش تیتر آنتی IgM در بیماران دچار نقص ایمنی مشاهده نمی شود. همچنین سطوح افزایش یافته IgM امکان دارد از یک عفونت حاد که در زمان های پیش (مثلا 1 سال قبل) رخ داده است باقی بماند. سطح آنتی بادی IgG به تنهایی نشانگر قرار گرفتن در معرض قبلی به توکسوپلاسما (اخیر یا گذشته) می باشد. از یک نتیجه مثبت IgG نباید به تنهایی جهت تشخیص عفونت اخیر استفاده شود.
مقادیر آنتی بادی بالارونده IgG به همراه IgM از منفی به مثبت نشانگر عفونت اخیر توکسوپلاسما گوندی می باشد. IgM منفی به همراه IgG منفی نشان دهنده در معرض قرار نگرفتن فرد به ویروس Toxo و عدم ایمنی می باشد. با این حال یک نتیجه منفی ابتلا به عفونت Toxo و یا پاسخ به واکسیناسیون را هرگز رد نمی کند، زیرا ممکن است نمونه گیری قبل از پیدایش آنتی بادی در خون انجام شده باشد. سطوح IgG نمونه بیماران در طی مرحله اولیه عفونت حاد (قبل از پیدایش آنتی بادی در خون) ممکن است کمتر از 9 IU/mL باشد.
نتیجه مثبت IgG نباید به تنهایی دلیل بر تشخیص عفونت اخیر باشد. نتایج می بایست در رابطه با تظاهرات بالینی، تاریخچه بیمار و سایر یافته های آزمایشگاهی باشد. سطوح IgG برای تشخیص عفونت در نوزادان کمتر از 6 ماه مفید نمی باشد. آنتی بادی IgG در این گروه سنی معمولا به خاطر انتقال غیر فعال از مادر به نوزاد است. خصوصیات عملکردی این آزمایش در اشخاص با نقص سیستم ایمنی مورد ارزیابی و سنجش قرار نگرفته است و همچنین برای نمونه خون بند ناف و آزمایش نوزادان تعیین نشده است. نمونه هایی که مشکوک گزارش شده اند امکان دارد که سطوح بسیار پایین از IgM مثبت داشته باشند. در این موارد نمونه دوم باید 10-14 روز بعد گرفته شود و تست مجددا تکرار گردد.
فاکتور روماتوئیدی، آنتی بادی های ضد هسته ای (Antinuclear antibodies) و سایر عفونت های فعال مادرزادی می توانند باعث نتایج مثبت کاذب بشوند. نمونه های شدیدا همولیز و لیپمیک و همچنین وجود فیلامان های فیبرین می توانند در آزمایش تداخل ایجاد کنند.
Toxoplasmosis IgM
Toxoplasmosis IgG