آزمایش فسفر ، فسفات

تست فسفر ، فسفات

(Phosphate(PO4) , Phosphorus(P

آزمایش های مرتبط

• کلسیم خون: اندازه گیری سطح کلسیم سرم باید به صورت همزمان با تعیین مقادیر فسفات صورت گیرد.
• هورمون پاراتیروئید: این هورمون می تواند باعث تغییر سطح فسفات و کلسیم سرم خون شود.

شرایط نمونه گیری تست فسفر ، فسفات

بیمار باید از نیمه شب روز آزمایش در شرایط NPO نگهداری شود. (NPO: Nil Per Os به معنی خودداری از خوردن مواد غذایی و فقط نوشیدن مایعات برای یک بیمار است). ترجیحا بیمار مایعات حاوی گلوکز را ساعاتی قبل از انجام آزمایش قطع کند.

تفسیر آزمایش تست فسفر ، فسفات

فسفر در بدن به شکل فسفات وجود دارد. سطح فسفات توسط سوخت و ساز کلسیم، هورمون پاراتیروئید، دفع کلیوی و تا حدی هم جذب روده ای تعیین می شود. همواره باید در نظر داشت که یک رابطه معکوس بین فسفر سرم و کلسیم وجود دارند به گونه ای که افزایش یکی سبب کاهش دیگری شده و بالعکس. هورمون پاراتیروئید جذب کلیوی فسفات را کاهش داده و در مقابل ویتامین D تا اندازه کمی باعث جذب روده ای فسفات می گردد.

دلایل افزایش 

بیماری هایی مانند هایپوپاراتیروئیدی، آکرومگالی، سارکوئیدوز، آنمی همولیتیک، هایپوکلسمی و متاستاز استخوانی سبب افزایش سطح فسفر سرم می شوند. از سوی دیگر افزایش مصرف فسفات در رژیم غذایی نیز سبب افزایش سطح موقتی آن می شود.

دلایل کاهش

هایپرپاراتیروئیدی، هایپرکلسمی، هایپرانسولینیسم در کودکان، الکلیسم مزمن، سپسیس با باکتری های گرم منفی، مصرف مداوم آنتی اسید و کافی نبودن فسفر در رژیم غذایی همگی از عوامل کاهش دهنده سطح فسفات در بیماران هستند.

داروها و عوامل مداخله گر

افزایش مصرف ویتامین D، مصرف بیش از حد کربوهیدارت و داروهایی مانند تیازیدها و فوروزماید، متی سیلین و استروئید ها سبب افزایش سطوح فسفر خون می شوند. از سوی دیگر، داروهای بیهوشی، استروژن ها، آلبوترول ها، انسولین، آنتی اسیدها و قرص های ضد بارداری سبب کاهش سطوح فسفر خون می شوند.

مقادیر نرمال

• نوزادان: 4.3-9.3 mg/dL
• کودکان:4.5-6.5 mg/dL
• بالغین:3-4.5 mg/dL
• افراد مسن: در افراد مسن مقادیر نسبت به افراد بالغ، کمی پایین تر است.

مقادیر بحرانی

مقادیر کمتر از 1 mg/dL