آزمایش متانفرین و نورمتانفرین ادرار (MN , NM)

آزمایش متانفرین و نورمتانفرین ادرار (MN , NM)

Metanephrine (MN) and Normetanephrine (NMN)

شرایط نمونه گیری

بیمار ترجیحا 4 ساعت قبل از آزمایش باید ناشتا باشد و همچنین تمامی غذاهای حاوی متیل‏ گزانتین ( مانند چای و قهوه)  به مدت 24 ساعت قبل از آزمایش نباید مصرف گردند.

تفسیر آزمایش

اصطلاح کلی متانفرین‏ها، شامل متانفرین و نورمتانفرین می‏شود که به ترتیب متابولیت‏های O – متیله شده ی کاتکول آمین‏های اپی‏نفرین و نوراپی‏نفرین هستند. نئوپلاسم‏های مترشحه کاتکول آمین‏ها که معمولا از مدولای آدرنال منشأ می‏گیرند عبارتند از پاراگانگلیوما، نوروبلاستوما و فئوکروموسیتوما. اندازه‏گیری متانفرین‏ها برای تشخیص فئوکروموسیتوما حساس بوده و در این بین، حتی استفاده از نسبت متانفرین به کراتینین در ادرار ممکن است بهتر هم باشد. افزایش سطح متانفرین/ نورمتانفرین در بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوم و تومورهای مشتق از سلول های تاج عصبی (Crest Cells) یافت می شود. همچنین افزایش سطوح متانفرین های ادرار در بیماران مبتلا به فشار خون بالا (بدون فئوکروموسیتوم یا تومورهای دیگر) شناسایی شده است. تعیین کمیت ممکن است در تشخیص این بیماران از  بیماران با علائم ناشی از تومور (فئوکروموسیتوم) کمک کند.

داروها و عوامل مداخله گر

داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، سوتالول و لبتالول ممکن است در نتایج آزمون تداخل ایجاد کنند. داروهایی چون الکل، آمینوفیلین، کافئین، کلرال هیدرات، مصرف طولانی مدت کلونیدین، مواد حاجب رادیوگرافی حاوی ید، دی‏سولفیرام، اپی‏نفرین، اریترومایسین، انسولین، ضد افسردگی های سه حلقه، متیل دوپا، اسیدنیکوتینیک، نیتروگلیسرین، کینیدین، ریبوفلاوین و تتراسایکلین می توانند سطوح کاتکول آمین را افزایش دهند و در مقابل گوانتیدین، رزرپین و سالیسیلات­ها می توانند سبب کاهش کاتکول آمین ها شوند.

مقادیر نرمال

• متانفرین: <  1/3 mcg / 24hr
• نورمتانفرین: <  15-80 mcg / 24hr

مقادیر بحرانی

مقادیر خارج از محدوده نرمال