لوکوانسفالوپاتی مرتبط با CLCN2 اختلالی است که مغز را تحت تاثیر قرار میدهد. افراد با این بیماری مشکلات نورولوژیکی که هر لحظه از دوران کودکی تا بزرگسالی ظاهر میشوند ؛ مشکلاتی که عموما با گذر زمان خیلی تشدید نمیشوند ، دارند. بیشتر افراد بیمار، اشکال در هماهنگی و تعادل ( آتاکسی ) دارند اما میتوانند بدون کمک راه بروند و بسیاری از آن ها سر درد های مکرر دارند. افرادی که در کودکی تشخیص داده میشوند معمولا ناتوانی های یادگیری نیز دارند. همانطور که از نام این بیماری مشخص است ، این بیماری از طریق جهش های ژن CLCN2 ایجاد میشود. ژن CLCN2 از طریق پانل NGS بیماری های نوروژنتیک آزمایشگاه مندل قابل بررسی است.
OMIM: #615651
لوکوانسفالوپاتی مرتبط با CLCN2 اختلالی است که مغز را تحت تاثیر قرار میدهد. افراد با این بیماری مشکلات نورولوژیکی که هر لحظه از دوران کودکی تا بزرگسالی ظاهر میشوند ؛ مشکلاتی که عموما با گذر زمان خیلی تشدید نمیشوند ، دارند. بیشتر افراد بیمار، اشکال در هماهنگی و تعادل ( آتاکسی ) دارند اما میتوانند بدون کمک راه بروند و بسیاری از آن ها سر درد های مکرر دارند. افرادی که در کودکی تشخیص داده میشوند معمولا ناتوانی های یادگیری نیز دارند ، در حالیکه افرادی که علائم در بزرگسالی آنها ظاهر میشود معمولا مشکلات دید دارند. این مشکلات دید به علت تجزیه بافت حس کننده نور در پشت چشم ها ( رتینوپاتی ) یا تحلیل (آتروفی ) اعصاب چشمی که اطلاعات را از چشم ها به مغز انتقال میدهند ، میباشند. برخی افراد بیمار ، سختی عضلانی ملایم ( اسپاستیسیتی ) دارند. مردان بیمار توانایی پدر شدن را ندارند ( نابارور هستند ) .
ندرتا ، افراد بیمار سرگیجه ، وز وز گوش ، از دست دادن شنوایی ، دوره هایی از حرکات غیرعادی ( paroxysmal kinesigenic dyskinesia ) یا اختلالات روانی دارند. مشکلات نورولوژیکی در این بیماری از طریق آنومالی های مغز ایجاد میشوند. افراد با این بیماری دارای لوکوانسفالوپاتی ( آنومالی در ماده سفید مغز که میتواند با تصویر برداری پزشکی تشخیص داده شود ) میباشند. ماده سفید شامل رشته های عصبی است که از طریق ماده چربی به نام میلین پوشیده شده اند. میلین رشته های عصبی را عایق بندی کرده و انتقال سریع پیام های عصبی را ارتقا میدهد. در افراد بیمار ، میلین پر از مایع شده (ادماتوز) ، انتقال پیام عصبی را معیوب میکند.
شیوع لوکوانسفالوپاتی مرتبط با CLCN2 ناشناخته است. حداقل ١٦ مورد در مقالات علمی گزارش شده است.
همانطور که از نام این بیماری مشخص است ، این بیماری از طریق جهش های ژن CLCN2 ایجاد میشود. ژن CLCN2 دستورالعمل هایی برای ساخت یک کانال کلرید به نام CIC-2 فراهم میکند. این کانال اتم های کلر با بار منفی ( یون های کلرید ) را از میان غشاهای سلولی انتقال میدهد و یک نقش کلیدی در توانا ساختن سلول برای تولید و انتقال سیگنال های الکتریکی ، ایفا میکند. کانال های CIC-2 درون غشای خارجی بیشتر سلول ها جاسازی شده اند و به نظر میرسد عملکردشان بویژه در سلول های عصبی ( نورون ها ) مغز ، از اهمیت زیادی برخوردار باشد. کانال CIC-2 اندازه ( حجم) نورون ها را از طریق تنظیم جذب و ترشح آب ، بعلاوه ، حفظ تعادل طبیعی یون ها در سلول ، تنظیم میکند.
برخی جهش های ژن CLCN2 پایداری پروتئین را معیوب کرده و عملکرد کانال را کاهش میدهند. دیگر جهش های ژن CLCN2 منجر به تولید یک پروتئین کانال که درون سلول به دام افتاده و نمیتواند به غشای سلولی برود یا غیر عملکردی بوده و به سرعت تجزیه میشود ، میشوند. این نوع جهش ها منجر به از دست دادن کامل عملکرد کانال CIC-2 میشوند.
در نتیجه کاهش در فعالیت کانال CIC-2 ، سلول های مغزی ویژه و میلین که اطراف نورون ها قرار گرفته است ، با مقدار زیادی آب پر شده و نمیتوانند به خوبی عمل کنند. میلین پراز مایع نمیتواند پیام های عصبی را بطور موثر انتقال دهد و منجر به مشکلات نورولوژیکی مثل آتاکسی و دیگر علائم و نشانه های لوکوانسفالوپاتی مرتبط با CLCN2 میشود.
این بیماری با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث میرسد ، به این معنی که هر دو کپی ژن در هر سلول حاوی جهش میباشند. والدین فردی با بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک کپی از ژن جهش یافته را حمل میکنند ، اما معمولا علائم و نشانه های بیماری را نشان نمیدهند.