آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی

مشخصات آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی

آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی

Congenital contractural arachnodactyly

OMIM: #121050

توصیف بیماری

آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی ، اختلالی است که بسیاری از بخش های بدن را تحت تاثیر قرار میدهد. افراد مبتلا به این بیماری معمولا قد بلند و اندام های درازی (dolichostenomelia ) دارند و انگشت های دست و پا در آن ها باریک و دراز میباشد ( آراکنوداکتیلی[1] ). آن ها اغلب دارای مفاصل دائما خمیده ( منقبض ) میباشند که میتواند مانع از حرکت در لگن ، زانو ، مچ پا یا آرنج  شود. ویژگیهای دیگر آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی شامل عضلات توسعه نیافته ، انحنای قسمت بالایی کمر که همچنین دارای انحنای جانبی نیز میباشد ( کیفوسکولیوز[2] ) ، انگشت های دائما خمیده دست و پا ( کمپتوداکتیلی[3] ) ، گوش هایی با ظاهری مچاله و قفسه سینه برآمده (pectus carinatum ) میباشند. ندرتا ، افراد مبتلا به آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی دارای نقایص قلبی مثل بزرگی رگ خونی توزیع کننده خون از قلب به سایر قسمت های بدن ( اتساع ریشه آئورت[4] ) یا نشتی در یکی از دریچه های کنترل کننده جریان خون در سراسر قلب ( افتادگی دریچه میترال ) میباشند. طول عمر افراد مبتلا به این بیماری بسته به شدت علائم بیماری متفاوت است اما معمولا طول عمر این افراد کوتاه نمیباشد. ندرتا ، فرم شدید آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی هم شامل نقایص قلبی و هم  آنومالی های سیستم گوارشی بعلاوه ی ویژگیهای اسکلتی که در بالا شرح داده شد میباشد ؛ افراد مبتلا به فرم شدید این بیماری معمولا بعد از دوران نوزادی زنده نمیمانند.

فراوانی

شیوع آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی کمتر از 1 نفر در هر 10.000 نفر در سراسر جهان تخمین زده شده است.

علل بیماری

جهش های ژن FBN2 باعث ایجاد آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی میشوند. ژن FBN2 دستورالعمل هایی برای تولید پروتئین فیبریلین-2  فراهم میکند. فیبریلین-2  به دیگر پروتئین ها و مولکول ها متصل میشود تا فیلامنت های نخ مانندی به نام میکروفیبریل ها را تشکیل دهند. میکروفیبریل ها بخشی از رشته هایی هستند که قدرت و انعطاف بافت همبند که از مفاصل و اندام های بدن محافظت میکند را فراهم میکنند. بعلاوه ، میکروفیبریل ها فعالیت مولکول هایی به نام فاکتورهای رشد را تنظیم میکنند. فاکتورهای رشد رشد و ترمیم بافت های سراسر بدن را تضمین میکنند. جهش های ژن FBN2 میتوانند تولید فیبریلین-2 را کاهش داده یا منجر به تولید پروتئینی با عملکرد ناقص شوند. در نتیجه ، تشکیل میکروفیبریل کاهش میابد که احتمالا ساختار بافت همبند را ضعیف کرده و تنظیم فعالیت فاکتورهای رشد را مختل میکند. آنومالی هایی که در بافت همبند ایجاد میشوند باعث ایجاد علائم آراکنوداکتیلی انقباضی مادرزادی میشوند.

الگوی توارث

این بیماری با الگوی توارث اتوزومال غالب به ارث میرسد ، به این معنی که یک کپی از ژن تغییریافته در هر سلول برای ایجاد بیماری کافی است.

[1] arachnodactyly
[2] kyphoscoliosis
[3] camptodactyly
[4] aortic root dilatation