سندرم دونوهو

سندرم دونوهو چیست؟

توصیف بیماری

سندرم دونوهو نوعی اختلال نادر است که از طریق مقاومت شدید به انسولین شناسایی می شود ، وضعیتی که در آن بافت ها و اندام های بدن به درستی به هورمون انسولین پاسخ نمی دهند. انسولین معمولا با کنترل میزان ورود قند خون (به شکل گلوکز) به داخل سلول ها ، به تنظیم سطح قند خون کمک می کند تا از آن به عنوان انرژی استفاده شود. مقاومت شدید به انسولین منجر به بروز مشکل در تنظیم سطح قند خون می شود و بر رشد و عملکرد اندام ها و بافت های سراسر بدن تأثیر می گذارد.

مقاومت شدید به انسولین پایه و اساس علائم مختلف سندرم دونوهو است. افراد مبتلا به سندرم دونوهو پیش از تولد به طور غیرطبیعی کوچک هستند و نوزادان مبتلا نارسایی رشدی را تجربه می کنند ، یعنی به میزان مورد انتظار رشد نکرده و  وزن نمی گیرند. دیگر ویژگ هایی که بلافاصله پس از تولد آشکار می شوند شامل عدم وجود بافت چربی در زیر پوست (چربی زیر جلدی) ؛ تحلیل (آتروفی) عضلانی ؛ رشد بیش از حد موهای بدن (هیرسوتیسم) ؛ کیست های متعدد در تخمدان های زنان ؛ و بزرگ شدن نوک سینه ها ، آلت تناسلی ، کلیه ها ، قلب و سایر اندام ها ، می باشند. بیشتر افراد دارای یک بیماری پوستی به نام آکانتوزیس نیگریکانس هستند که در آن پوست بدن چین خورده ، ضخیم ، تیره و مخملی می شود. ویژگی های متمایز چهره در افراد مبتلا به سندرم دونوهو شامل چشم های بیرون زده ، لب های ضخیم ، روبه بالا بودن سوراخ های بینی و گوش هایی که پایینتر از حد معمول قرار دارند ؛ می باشند. افراد مبتلا به عفونتهای عودکننده و تهدید کننده زندگی دچار می شوند که از نوزادی شروع می شوند.سندرم دونوهو عضو یک گروه از بیماریهای مرتبط است که به عنوان سندرم های مقاومت به انسولین شدید ارثی توصیف میشوند. این اختلالات که شامل سندرم رابسون-مندنهال و سندرم مقاومت به انسولین نوع A نیز هستند ، بخشی از یک طیف در نظر گرفته می شوند. سندرم دونوهو شدیدترین نوع انتهای طیف را بروز میدهد ؛ بیشتر کودکان مبتلا به این بیماری بیش از 2 سالگی زنده نمی مانند.

فراوانی

تخمین زده می شود که سندرم دونوهو کمتر از 1 نفر از هر یک میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. دهها مورد در مقالات پزشکی گزارش شده اند.

علل بیماری

سندرم دونوهو ناشی از جهش های ژن INSR می باشد. این ژن دستورالعملهای لازم برای ساخت پروتئینی به نام گیرنده انسولین که در بسیاری از انواع سلول ها یافت می شود را فراهم می کند. گیرنده های انسولین در غشای خارجی اطراف سلول جاسازی می شوند و در آنجا به انسولین جریان خون متصل می شوند. این اتصال باعث ایجاد مسیرهای سیگنالینگی می شود که بر عملکردهای مختلف سلول تأثیر می گذارند.

جهش های ژن INSR که باعث سندرم دونوهو می شوند ، تعداد گیرنده های انسولینی که به غشای سلولی می رسند را کاهش داده یا عملکرد این گیرنده ها را مختل می کنند. با اینکه انسولین در جریان خون وجود دارد ، اما بدون گیرنده های عملکردی نمی تواند اثراتش را بر روی سلول ها و بافت ها اعمال کند. این مقاومت شدید در برابر اثرات انسولین باعث اختلال در تنظیم قند خون می شود و بسیاری از جنبه های رشد را در مبتلایان به سندرم دونوهو تحت تاثیر قرار میدهد.

الگوی توارث

این بیماری با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث می رسد ، به این معنی که هر دو نسخه ژن در هر سلول دارای جهش می باشند. والدین یک فرد مبتلا به بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک نسخه از ژن جهش یافته را حمل می کنند ، اما معمولا علائم این بیماری را نشان نمی دهند.

OMIM:#246200