نوروپاتی حسی و خودمختار ارثی تیپ 1E

مشخصات نوروپاتی حسی و خودمختار ارثی تیپ 1E

نوروپاتی حسی و خودمختار ارثی تیپ 1E

Hereditary sensory and autonomic neuropathy type 1E

OMIM: #614116

توصیف بیماری

نوروپاتی حسی و خودمختار ارثی تیپ 1E (HSAN 1E) اختلالی است که سیستم عصبی را درگیر میکند. این بیماری از طریق سه ویژگی اصلی شناسایی میشود : از دست دادن شنوایی ، کاهش اعمال ذهنی ( زوال عقل ) و از دست دادن پیشرونده حس در پاها (نوروپاتی محیطی ) . افراد مبتلا به HSAN 1E از دست دادن شنوایی که از طریق آنومالی های گوش داخلی ایجاد میشود (ناشنوایی حسی عصبی ) را کسب میکنند. این ناشنوایی که هر دو گوش را درگیر میکند ، با گذر زمان بدتر شده و معمولا باعث ناشنوایی متوسط یا شدید در سن 20 تا 35 سالگی میشود. افراد بیمار معمولا در دهه سوم زندگی خود دچار زوال عقل میشوند. در برخی افراد مبتلا به HSAN 1E ، تغییرات هویت مثل آسیب پذیری ، بی تفاوتی  یا عدم کنترل هیجان ،  قبل از ظهور مشکلات در مهارت های ذهنی ، ظاهر میشوند. نوروپاتی محیطی از طریق عملکرد ناقص سلول های عصبی به نام نورون های حسی که اطلاعات حسی مثل درد ، دما و لمس را انتقال میدهند ، ایجاد میشود.

از دست دادن حس در پاها که معمولا در نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر میشود و با گذر زمان تشدید میشود ، میتواند منجر به اختلال در راه رفتن شود. افراد بیمار ممکن است از آسیب در پاهای خود آگاه نباشند و این امر میتواند منجر به عوارضی مثل زخم های باز و عفونت شود. اگر این عوارض شدید باشند ، قطع نواحی درگیر ممکن است لازم باشد. برخی افراد مبتلا به HSAN 1E تشنج های مکرر ( صرع )  و اختلالات خواب را نیز تجربه میکنند. شدت علائم HSAN 1E و سن ظهور بیماری حتی در میان اعضای بیمار در یک خانواده ، متنوع است.

فراوانی

HSAN 1E یک اختلال نادر است ، شیوع این بیماری ناشناخته است. تعداد کمی از خانواده های بیمار در جمعیت های اطراف جهان شناسایی شده اند.

علل بیماری

HSAN 1E از طریق جهش های ژن DNMT1 ایجاد میشود ، این ژن دستورالعمل هایی برای ساخت آنزیمی به نام DNA متیل ترانسفراز 1 ، فراهم میکند. این آنزیم در متیلاسیون DNA مشارکت میکند. متیلاسیون در واقع فرآیند اضافه کردن گروه  های متیل ( یک اتم کربن و سه اتم هیدروژن ) به مولکول های DNA میباشد. متیلاسیون DNA در بسیاری اعمال سلولی اهمیت دارد. این موارد شامل تعیین ساختارهایی از DNA  که قرار است خاموش شوند ( عدم بیان ژن ) ، تنظیم واکنش های حاوی پروتئین ها و چربی ها و کنترل پردازش مواد شیمیایی که آزاد کننده سیگنال ها در سیستم عصبی میباشند ( نوروترانسمیتر ها ) ، میباشند. DNA متیل ترانسفراز 1  در سیستم عصبی بزرگسالان فعال است. گرچه عملکرد ویژه آن به خوبی مشخص نشده است ، ممکن است این آنزیم به تنظیم بلوغ  و تخصصی شدن نورون ها ( تمایز ) ، مهاجرت نورون ها به مکان های مورد نیاز و ارتباط با یکدیگر و بقا نورونی ، کمک کند. جهش های ژن DNMT1 منجر  به  HSAN 1E شده و عملکرد متیلاسیون آنزیم را تحت تاثیر قرار میدهد ، این امر منجر به آنومالی هایی در حفظ نورون های سازنده سیستم عصبی ، میشود. گرچه اینکه چگونه این جهش ها باعث ایجاد علائم ویژه HSAN 1E میشوند ، ناشناخته است.

الگوی توارث

این بیماری با الگوی توارث اتوزومال غالب به ارث میرسد ، به این معنی که یک کپی از ژن جهش یافته در هر سلول برای ایجاد بیماری کافی است. در بیشتر موارد فرد بیمار جهش را از یک والد بیمار به ارث میبرد. دیگر موارد از جهش های جدید در ژن نشات گرفته و در افراد بدون تاریخچه خانوادگی از بیماری ظاهر میشوند.