آپوپروتئین ها بخش پروتئینی لیپوپروتئین ها (نظیر HDL و LDL) می باشند. آپولیپوپروتئین ها در انتقال لیپید نقش مهمی دارند، تسریع کننده و فعال کننده اتصال لیپوپروتئین ها به گیرنده هایشان در سلول های بافت ها هستند تا بدین صورت امکان انتقال لیپوپروتئین ها (حامل فراورده های چربی) به داخل سلول ها فراهم شود.
لیپوپروتئین
بیمار باید 14-12 ساعت قبل از این آزمایش ناشتا باشد و تنها مصرف نمودن آب ایرادی ندارد، همچنین بیمار مجاز به مصرف سیگار نمی باشد.
آپوپروتئین ها بخش پروتئینی لیپوپروتئین ها (نظیر HDL و LDL) می باشند. آپولیپوپروتئین ها در انتقال لیپید نقش مهمی دارند، تسریع کننده و فعال کننده اتصال لیپوپروتئین ها به گیرنده هایشان در سلول های بافت ها هستند تا بدین صورت امکان انتقال لیپوپروتئین ها (حامل فراورده های چربی) به داخل سلول ها فراهم شود. از این آزمایش جهت بررسی خطر بیماری های قلبی آتروژنیک و عروق محیطی استفاده می گردد. امکان دارد سطوح این آزمایش ها نسبت به LDL، VLDLو HDL شاخص بهتری برای خطرات آتروژنیک باشند.
هایپرآلفالیپوپروتئینمی فامیلی، بارداری و کاهش وزن از جمله دلایل افزایش می باشند.
دیابت قندی کنترل نشده، بیماری تانژیر، سندرم نفروتیک، همودیالیز، بیماری شریان کرونر (CAD)، بیماری ایسکمیک کرونر، سکته قلبی (MI)، کلستاز، هیپوآلفالیپوپروتئینمی فامیلی، بیماری چشم ماهی و نارسایی مزمن کلیوی از جمله عوامل کاهش آن می باشند.
داروهای نیاسین، لوواستاتین، کاربامازپین، استروژن ها، اتانول، ضد بارداری های خوراکی، فنوباربیتال، سیمواستاتین و پرواستاتین می توانند موجب افزایش سطح آپو A-1 شوند و در مقابل داروهایی چون مهار کننده های بتا، پروژستین ها، آندروژن ها و دیورتیک ها می توانند باعث کاهش سطح آپو A-1 شوند. همچنین عاملی مانند ورزش موجب افزایش سطح آپو A-1 و سیگار و رژیم های غذایی غنی از کربوهیدرات موجب کاهش سطوح آپو A-1 می شوند. تمامی لیپوپروتئین ها واکنشگرهای فاز حاد هستند و قادرند در بیماری های حاد و مزمن افزایش یابند.
پسر: 41-93 mg/dl
دختر: 38-106 mg/dl
6 ماهه تا 4 ساله
دختران: 60-148 mg/dl
پسران: 67-167 mg/dl
5-17 ساله: 83-151 mg/dl
مردان: 75-160 mg/dl
زنان: 80-175 mg/dl
مقادیر خارج از محدوده نرمال