از این آزمایش جهت تشخیص آنژیو ادم ارثی و اکتسابی، کمک به تشخیص بدخیمی و لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (SLE) و پایش سطوح C1-INH در پاسخ به درمان استفاده می شود. کاهش غیرطبیعی سطح آنتی ژن C1-INH یا میزان عملکرد آن در پلاسما یا سرم، نشان دهنده ابتلا شخص به بیماری آنژیوادم ارثی (HAE) می باشد. نزدیک به 50% بیماران HAE دارای سطوح طبیعی یا افزایش یافته C1-INH ولی فاقد عملکرد هستند. تشخیص این بیماران وابسته به اندازه گیری عملکرد C1-INH است.
بهتر است که بیمار ناشتا باشد اما ضروری نمی باشد.
از این آزمایش جهت تشخیص آنژیو ادم ارثی و اکتسابی، کمک به تشخیص بدخیمی و لوپوس اریتروماتوز سیستمیک (SLE) و پایش سطوح C1-INH در پاسخ به درمان استفاده می شود. کاهش غیرطبیعی سطح آنتی ژن C1-INH یا میزان عملکرد آن در پلاسما یا سرم، نشان دهنده ابتلا شخص به بیماری آنژیوادم ارثی (HAE) می باشد. نزدیک به 50% بیماران HAE دارای سطوح طبیعی یا افزایش یافته C1-INH ولی فاقد عملکرد هستند. تشخیص این بیماران وابسته به اندازه گیری عملکرد C1-INH است. اندازه گیری سطح آنتی ژن C1q کلیدی جهت تشخیص افتراقی آنژیوادم اکتسابی از ارثی است. در آنژیوادم ارثی سطوح C1q طبیعی است در حالی که در فرم اکتسابی سطوح C1q کاهش یافته است.
سرم لیپمیک یا همولیزه، کدورت و ذرات فیبریل منجر به تداخل در نتایج، بویژه در روش نفلومتری می گردد.
در سنجش فانکشنال