غلظت آهن سرم بیانگر Fe3+ متصل به ترانسفرین است و شامل آهن سرم به شکل هموگلوبین آزاد نمیشود. به طور طبیعی تنها حدود یک سوم محلهای اتصال آهن توسط Fe3+ اشغال میشوند.آهن سرم در کمخونیهای سیدروبلاستیک، هپاتیت، نکروز حاد کبد، هموسیدروز، کمخونیهای همولیتیک (بخصوص تالاسمی)، هموکروماتوز و درمان نامناسب با آهن افزایش پیدا می کند.
آهن (Fe).
بيمار بايد 12 ساعت ناشتا باشد، مصرف آب بلامانع است. نمونه باید صبح گرفته شود (به علت تاثیرات ریتم شبانهروزی آهن و اینکه سطح آهن در عصر پایینتر می باشد)، همچنین ازمصرف داروها و مکمل های حاوی آهن، 24 ساعت قبل از نمونه گیری اجتناب شود.
غلظت آهن سرم بیانگر Fe3+ متصل به ترانسفرین است و شامل آهن سرم به شکل هموگلوبین آزاد نمیشود. به طور طبیعی تنها حدود یک سوم محلهای اتصال آهن توسط Fe3+ اشغال میشوند. در نتیجه ترانسفرین سرم ظرفیت ذخیرهای قابلتوجهی برای اتصال آهن دارد که ظرفیت کل اتصال به آهن (TIBC) نامیده میشود. حداکثر میزان آهنی که میتواند به ترانسفرین اتصال یابد، ظرفیت کلی اتصال به آهن (TIBC) نامیده میشود. اشباع ترانسفرین نیز نسبت آهن پلاسما به TIBC می باشد. آهن سرم در کمخونیهای سیدروبلاستیک، هپاتیت، نکروز حاد کبد، هموسیدروز، کمخونیهای همولیتیک (بخصوص تالاسمی)، هموکروماتوز و درمان نامناسب با آهن افزایش پیدا می کند.
بارداری (اواخر)، پلی سایتمی ورا، آنمی فقر آهن و درمان با استروژن می توانند سبب افزایش سطوح TIBC شوند.
سیروز، سوء تغذیه، بیماری های التهابی و هایپوپروتئینمی می توانند سبب کاهش مقادیر TIBC شوند.
داروهای فلوراید و قرص های ضد بارداری موجب افزایش سطح TIBC و داروهای کلرامفنیکل و ACTH سبب کاهش سطح آن می شوند.
250-460 mcg/dL
مقادیر خارج از محدوده نرمال