این تست جهت تشخیص یا تفریق اختلالات خودایمنی و همچنین مانیتور کردن پیشرفت بیماری خودایمنی به کار می رود. این تست زمانی درخواست می گردد که تست ANA فرد مثبت بوده و یا زمانی که تظاهرات بالینی مشابه اختلالات خودایمنی در فرد دیده شود کاربرد دارد.
این آزمایش نیازی به ناشتایی و محدودیت رژیم غذایی ندارد.
این تست جهت تشخیص یا تفریق اختلالات خودایمنی و همچنین مانیتور کردن پیشرفت بیماری خودایمنی به کار می رود. این تست زمانی درخواست می گردد که تست ANA فرد مثبت بوده و یا زمانی که تظاهرات بالینی مشابه اختلالات خودایمنی در فرد دیده شود کاربرد دارد. چندین اتوآنتی بادی برعلیه sn-RNP یافت شده که از این بین Anti-Sm یا Anti-Smith اختصاصی برای SLE میباشد گرچه فقط در 20-40% این بیماران مثبت میگردد. Anti-U1 snRNP در 30-40% بیماران SLE یافت می شود و متناسب با شدت بیماری و ظهور علائمی مانند اسکلروداکتیلی، فنومن رینود، آرترالژی، آرتریت، میوزیت و کمی تحرکی مری میباشد.
همچنین این آنتیبادی در بیماری مختلط بافت همبند در کسانی که علائم بیماری های خودایمن همپوشان را نشان میدهند یافت شده است. آزمایش Anti-U1snRNP را باید فقط برای کسانیکه ANA آن ها مثبت بوده ولی بین SLE و بیماری مختلط بافت همبند مشکوک هستند انجام داد، که اگر این تست هم مثبت باشد بیماری مختلط بافت همبند و اگر Anti-Sm مثبت باشد بیماری SLE خواهد بود.
در اثر مصرف داروهایی چون Amiodarone ،Ethosuximide، Hydralazine و Procainamide نتایج به شکل مثبت کاذب و در درمان با کورتیکواستروئید ها نتایج به صورت منفی کاذب مشاهده می شوند. همچنین همولیز شدید در نتایج آزمایش تداخل ایجاد می کند.