سندرم آکروکالوزال

بیماری سندرم آکروکالوزال

توصیف بیماری

سندرم آکروکالوزال نوعی بیماری نادر است که از طریق یک ناهنجاری در مغز به نام عدم تشکیل کورپوس کالوزوم ، وجود انگشتان اضافه دست و پا ( پلی داکتیلی ) و ویژگی های متمایز چهره شناسایی می شود. علائم و نشانه های این اختلال در بدو تولد وجود دارند و شدت آنها در افراد مبتلا بسیار متفاوت است.
عدم تشکیل کورپوس کالوزوم هنگامی رخ می دهد که بافتی که نیمه های چپ و راست مغز را به هم وصل می کند (کورپوس کالوزوم ) در مراحل اولیه رشد قبل از تولد نتواند به طور عادی شکل بگیرد. ناهنجاری های مغزی دیگر از جمله رشد کیست های بزرگ در بافت مغز افراد مبتلا به سندرم آکروکالوزال گزارش شده است. تغییرات ساختار مغز مرتبط با این بیماری منجر به تاخیر در رشد و ناتوانی ذهنی می شوند که بیشتر اوقات متوسط تا شدید است. برخی از افراد مبتلا دچار تشنج نیز می شوند.
وجود انگشتان اضافه دست و پا در افراد مبتلا به سندرم آکروکالوزال شایع است. انگشتان اضافه می توانند در سمت انگشت کوچک دست یا پا (پلی داکتیلی پس محوری ) یا در سمت انگشت شست دست یا انگشت بزرگ پا ( پلی داکتیلی پیش محوری ) قرار بگیرند. برخی از افراد مبتلا دارای پوستی پرده دار یا به هم جوش خورده بین انگشتان دست یا پا می باشند ( سین داکتیلی ).ویژگی های متمایز چهره که می توانند در سندرم آکروکالوزال مشاهده شوند ، شامل چشم هایی با فاصله زیاد از هم (هایپرتلوریسم) و پیشانی بلند و برجسته می باشند. بسیاری از افراد مبتلا دارای سری با اندازه غیرطبیعی بزرگ (ماکروسفالی) می باشند.

فراوانی

به نظر می رسد این بیماری نادر باشد. تنها تعداد کمی در مقالات پزشکی گزارش شده است.

علل بیماری

مشخص شده است که جهش های ژن KIF7 باعث سندرم آکروکالوزال می شوند. جهش در ژن دیگری به نام GLI3 نیز می تواند باعث بروز ویژگی های این اختلال شود. با این حال ، علائم و نشانه های این بیماری با علائم یک اختلال مشابه به نام سندرم گریگ سفالو پلی سین داکتیلی (که آن نیز در اثر جهش های ژن GLI3 ایجاد می شود) به طور قابل توجهی همپوشانی دارند ، بنابراین سندرم آکروکالوزال ناشی از جهش های ژن GLI3 گاهی اوقات شکل شدید سندرم گریگ سفالو پلی سین داکتیلی در نظر گرفته می شود.
پروتئین های تولید شده از ژن KIF7 و GLI3 نقش مهمی در شکل گیری طبیعی (الگوسازی) بسیاری از بافت ها و اندام ها قبل از تولد دارند. این پروتئین ها بخشی از یک مسیر سیگنالینگ شیمیایی به نام سیگنالینگ سونیک هج هاگ می باشند. این مسیر در رشد سلول ، تمایز سلولی و الگوسازی ساختارهایی مانند مغز و اندام ها نقش دارد.
تصور می شود جهش در ژن KIF7 یا GLI3 باعث اختلال در سیگنالینگ سونیک هج هاگ که دارای تأثیرات گسترده ای بر رشد قبل از تولد است ، می شود. نقش این ژنها در الگوسازی مغز و اندامها ممکن است به توضیح اینکه چرا جهش ها منجر به عدم تشکیل کورپوس کالوزوم ، پلی داکتیلی و سایر ویژگیهای سندرم آکروکالوزال می شوند ، کمک کند.

الگوی توارث

زمانی که سندرم آکروکلوزال در اثر جهش های ژن KIF7 ایجاد می شود ، با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث می رسد ، به این معنی که هر دو نسخه از ژن در هر سلول دارای جهش می باشند. والدین یک فرد مبتلا به بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک نسخه از ژن جهش یافته را حمل می کنند، اما معمولا علائم و نشانه های این بیماری را نشان نمی دهند.
سندرم آکروکالوزال (یا سندرم گریگ سفالوپلی سین داکتیلی شدید) که ناشی از جهش های ژن GLI3 می باشد ، با الگوی توارث اتوزومی غالب به ارث می رسد ، به این معنی که یک نسخه از ژن تغییر یافته در هر سلول برای ایجاد این اختلال کافی است. این بیماری ناشی از جهش های جدید در ژن می باشد که در هنگام تشکیل سلول های تولید مثلی (تخمک یا اسپرم) یا در طی رشد اولیه جنین رخ می دهند. این موارد در افرادی اتفاق می افتند که سابقه این اختلال در خانواده آنها وجود ندارد.

OMIM:#200990