آزمایش میکروآلبومین (MA)

مشخصات آزمایش میکروآلبومین (MA)

آزمایش میکروآلبومین (MA)

Microalbumin (Urine)

شرایط نمونه گیری

بیمار عفونت حاد و یا خون ریزی ادراری نداشته باشد، زیرا این موارد می توانند موجب نتیجه مثبت کاذب شوند.

تفسیر آزمایش

میکروآلبومینوری به غلظت آلبومین ادرار اشاره دارد که بیشتر از مقدار طبیعی است ولی با آزمایش روتین پروتئین قابل اندازه گیری نخواهد بود. به طور طبیعی، گلومرول کلیه تنها مقادیر کم آلبومین را فیلتره می کند و مقدار کم توسط توبول های کلیه بازجذب می شوند. در بیماران دیابتیک، مقدار آلبومین ادرار با مدت بیماری و درجه کنترل گلایسمیک مرتبط می باشد. MA، اولین شاخص ایجاد عوارض دیابت (بیماری قلبی – عروقی "CVD" ، فشار خون بالا و نفروپاتی) می باشد. با MA می توان 5 سال زودتر از آزمایش های روتین پروتئین ادرار، نفروپاتی دیابتی را تشخیص داد.

دلایل افزایش

داروهای نفروتوکسیک، نفروپاتی، DM، MI، هموگلوبینوری، میوگلوبینوری، پروتئینوری بنس جونز، آترواسکلروز، مقاومت به انسولین، اختلالات لیپید و فشار خون بالا می توانند باعث افزایش سطوح MA شوند.

داروها و عوامل مداخله گر

ورزش قدرتی یا بیماری های تب زا می توانند باعث وجود MA در ادرار گردند، عفونت مجاری ادراری، خون یا اختلالات اسید – باز می توانند موجب افزایش سطح MA شوند و پیش آگهی بیماری را به صورت کاذب، وخیم تر تعیین کنند، همچنین داروهایی مثل اکسی تتراسایکلین می توانند در نتایج آزمایش تداخل ایجاد نمایند.

مقادیر نرمال

• MA: 20 mg/L
• نسبت کراتینین / MA: 0-30 mg/g

مقادیر بحرانی

مقادیر خارج از محدوده نرمال