هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که باعث التهاب کبد و گاهی منجر به آسیب جدی به کبد می شود. ویروس هپاتیت C (HCV) از طریق خون آلوده انتقال می یابد. تا همین اواخر ، درمان هپاتیت C نیاز به تزریق های هفتگی و داروهای خوراکی داشت که بسیاری از مبتلایان به HCV به دلیل سایر مشکلات یا عوارض جانبی غیرقابل قبول نمی توانستند از آنها استفاده کنند. امروزه این روشها تغییر کرده است ، HCV مزمن معمولاً با داروهای خوراکی که روزانه به مدت دو تا شش ماه مصرف می شوند قابل درمان است. آزمایشگاه مندل با حساس ترین روش های آزمایشگاهی موجود امکان بررسی و تشخیص عفونت های ناشی از هپاتیت C را دارا می باشد.
هپاتیت C یک عفونت ویروسی است که باعث التهاب کبد و گاهی منجر به آسیب جدی به کبد می شود. ویروس هپاتیت C (HCV) از طریق خون آلوده انتقال می یابد. تا همین اواخر ، درمان هپاتیت C نیاز به تزریق های هفتگی و داروهای خوراکی داشت که بسیاری از مبتلایان به HCV به دلیل سایر مشکلات یا عوارض جانبی غیرقابل قبول نمی توانستند از آنها استفاده کنند. امروزه این روشها تغییر کرده است ، HCV مزمن معمولاً با داروهای خوراکی که روزانه به مدت دو تا شش ماه مصرف می شوند قابل درمان است.
هنوز هم تقریبا نیمی از افراد مبتلا به HCV متوجه نمیشوند که به این ویروس آلوده شده اند ، این امر عمدتا به دلیل عدم وجود علائمیست که ممکن است چند دهه طول بکشد تا ظاهر شوند. به همین دلیل ، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها ، انجام یک آزمایش غربالگری خون را برای هر شخصی که در معرض خطر بالای عفونت قرار دارد توصیه می کنند. بزرگترین گروه در معرض خطر شامل همه متولدین بین سالهای 1945 و 1965 میباشد – این جمعیت پنج برابر بیشتر از افرادی که در سالهای دیگر متولد شده اند احتمال بیمار شدن را دارند.
عفونت طولانی مدت با ویروس هپاتیت C به عنوان هپاتیت مزمن شناخته می شود. هپاتیت مزمن C معمولاً سالهای زیادی یک عفونت "خاموش" باقی میماند ، تا زمانی که ویروس به اندازه کافی به کبد صدمه بزند تا باعث ایجاد علائم و نشانه های بیماری کبدی شود.
علائم و نشانه ها شامل موارد زیر میباشند :
هر عفونت مزمن هپاتیت C با یک مرحله حاد شروع می شود. هپاتیت حاد C معمولاً تشخیص داده نمی شود زیرا بندرت باعث ایجاد علائم میشود. در صورت ظهور علائم و نشانه ها ، این علائم ممکن است شامل یرقان همراه با خستگی ، حالت تهوع ، تب و درد عضلانی باشند. علائم حاد یک تا سه ماه بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند و دو هفته تا سه ماه باقی میمانند. عفونت حاد هپاتیت C همیشه مزمن نمی شود. برخی از افراد پس از مرحله حاد ، ویروس هپاتیت C را از بدن خود پاک می کنند ، نتیجه ای که به عنوان خروج خود به خود ویروس شناخته می شود. در مطالعات مربوط به افرادی که به HCV حاد مبتلا شده اند ، میزان خروج خود به خود ویروس از 15٪ تا 25٪ متغیر است. هپاتیت حاد C نیز به خوبی به درمان ضد ویروسی پاسخ می دهد.
عفونت هپاتیت C در اثر ویروس هپاتیت C (HCV) ایجاد می شود. این عفونت زمانی انتقال میابد که خون آلوده به ویروس وارد جریان خون یک فرد سالم شود. در سطح جهان ، HCV در چندین نوع مجزا وجود دارد ، که به عنوان ژنوتیپ های مختلف شناخته میشوند. هفت ژنوتیپ مجزا HCV و بیش از 67 زیرگروه شناسایی شده است. شایع ترین ژنوتیپ در ایالات متحده HCV نوع 1 است. اگرچه هپاتیت مزمن C بدون توجه به نوع ژنوتیپ ویروس ، روند مشابهی را دنبال می کند ، اما توصیه های درمانی بسته به ژنوتیپ ویروسی متفاوت است.
خطر ابتلا به عفونت هپاتیت C در موارد زیر افزایش میابد :
عفونت هپاتیت C که سالها ادامه داشته باشد می تواند عوارض قابل توجهی از جمله موارد زیر را داشته باشد :
با رعایت موارد زیر ، خود را از ابتلا به هپاتیت C حفظ کنید :
استفاده از مواد مخدر غیرقانونی را متوقف کنید ، به ویژه اگر آنها را تزریق میکنید. اگر از مواد مخدر غیرقانونی استفاده میکنید ، کمک بخواهید.
در مواقع سوراخ کردن و خال کوبی بدن احتیاط کنید. اگر تصمیم سوراخ کردن یا خال کوبی بدن را دارید ، به دنبال یک فروشگاه معتبر باشید. از قبل در مورد نحوه تمیز کردن تجهیزات سؤال کنید. اطمینان حاصل کنید که کارمندان از سوزن های استریل استفاده می کنند. اگر کارمندان به سوالات شما پاسخ نمی دهند ، به دنبال فروشگاه دیگری باشید.
رابطه جنسی ایمن تری داشته باشید. وارد رابطه جنسی نا ایمن با چند شریک یا یک شریک که وضعیت سلامتی مشخصی ندارند ، نشوید. انتقال از راه رابطه جنسی بین زوج های همجنسگرا نیز ممکن است رخ دهد ، اما خطر آن کم است.
مقامات بهداشتی توصیه می كنند ، هر كسی كه در معرض خطر بالای HCV است ، آزمایش خون را برای غربالگری عفونت هپاتیت C انجام دهد. افرادی که احتمالا نیاز باشد در مورد غربالگری هپاتیت C با پزشکان خود صحبت کنند عبارتند از:
اگر یک آزمایش خون اولیه نشان داد که شما دارای هپاتیت C میباشید ، دیگر آزمایش های خون شامل موارد زیر میباشند :
اندازه گیری میزان ( کمیت ) ویروس هپاتیت C در خون شما ( لود ویروسی )
تشخیص ژنوتیپ ویروس
پزشکان معمولا از یک یا چند آزمایش زیر برای ارزیابی آسیب کبدی در هپاتیت مزمن C استفاده می کنند.
الاستوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRE): یک جایگزین غیر تهاجمی برای بیوپسی کبد میباشد ، MRE فناوری تصویربرداری رزونانس مغناطیسی را با الگوهای ایجاد شده توسط امواج صوتی که منعکس کننده کبد هستند برای ایجاد نقشه بصری مورد استفاده قرار میدهد که میزان سفتی در سراسر کبد را نشان میدهد. بافت کبدی سفت نشان دهنده وجود زخم کبد (فیبروز) در نتیجه هپاتیت مزمن C است.
الاستوگرافی گذرا: آزمایش غیر تهاجمی دیگر ، الاستوگرافی گذرا ، نوعی سونوگرافی است که لرزش هایی را به داخل کبد منتقل می کند و سرعت پراکندگی آنها از طریق بافت کبد را برای تخمین سختی آن اندازه گیری می کند.
بیوپسی کبد: این آزمایش معمولا با هدایت سونوگرافی ، یک سوزن نازک را از طریق دیواره شکم وارد میکند تا بتواند نمونه کوچکی از بافت کبد را برای تست های آزمایشگاهی بردارد.
آزمایش های خون: یک سری آزمایش خون می توانند میزان فیبروز موجود در کبد شما را نشان دهند.
عفونت هپاتیت C با استفاده از داروهای ضد ویروسی به منظور حذف ویروس از بدن شما درمان می شود. هدف از درمان این است که حداقل 12 هفته پس از پایان درمان ، هیچ ویروس هپاتیت C در بدن شما تشخیص داده نشود. محققان اخیراً با استفاده از داروهای ضد ویروسی جدید "با عملکرد مستقیم" ، گاهی در ترکیب با داروهای موجود ، پیشرفتهای چشمگیری در درمان هپاتیت C داشته اند. در نتیجه ، افراد نتایج بهتر ، عوارض جانبی کمتر و زمان درمان کوتاهتری را تجربه می کنند - برخی به کوتاهی هشت هفته. انتخاب داروها و طول مدت درمان به ژنوتیپ هپاتیت C ، آسیب کبدی موجود ، سایر شرایط بالینی و اقدامات درمانی قبلی بستگی دارد.
با توجه به سرعت تحقیقات ، توصیه های حول داروها و رژیم های درمانی به سرعت در حال تغییر اند. بنابراین بهتر است در مورد گزینه های درمانی خود با یک متخصص صحبت کنید. در طول درمان تیم مراقبت شما پاسخ شما به داروها را کنترل می کند.
اگر دچار عوارض جدی عفونت مزمن هپاتیت C شده اید ، پیوند کبد ممکن است یک گزینه برای شما باشد. در طول پیوند کبد ، جراح ، کبد آسیب دیده شما را برداشته و آن را با کبد سالم جایگزین می کند. بیشتر کبدهای پیوندی از اهدا کنندگان متوفی میباشند ، اگرچه تعداد کمی از اهدا کنندگان زنده هستند و بخشی از کبد خود را اهدا می کنند.
در بیشتر موارد ، پیوند کبد به تنهایی هپاتیت C را درمان نمی کند. عفونت به احتمال زیاد باز می گردد ، به منظور جلوگیری از آسیب به کبد پیوند شده ، نیاز به درمان با داروهای ضد ویروسی وجود دارد. مطالعات متعددی نشان داده اند كه رژیمهای دارویی ضد ویروسی با عملكرد مستقیم در درمان هپاتیت C پس از پیوند مؤثر هستند. همچنین ، درمان های ضد ویروسی مستقیم در بیمارانی که به طور مناسب انتخاب شده اند قبل از پیوند كبد قابل انجام است.
اگرچه واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد ، پزشک شما احتمالا توصیه می کند واکسن های ضد ویروس های هپاتیت A و B را دریافت کنید. هپاتیت A و B ویروس های مجزایی هستند که می توانند باعث آسیب کبدی نیز شده و روند هپاتیت مزمن C را پیچیده کنند.
اگر مشخص شده که شما دارای هپاتیت C هستید ، پزشک شما احتمالا تغییرات خاصی در شیوه زندگی را به شما توصیه میکند. این الگوها به حفظ طولانی تر سلامت شما و همچنین سلامت دیگران کمک خواهند کرد :
اگر فکر میکنید که ممکن است دارای خطر ابتلا به هپاتیت C باشید ، پزشک خانوادگی تان را ملاقات کنید. زمانی که مشخص شد شما دارای عفونت هپاتیت C هستید ، پزشکتان ممکن است شما را به یک متخصص بیماری های کبدی ( هپاتولوژیست ) یا بیماری های عفونی ارجاع دهد.
از آنجائیکه ممکن است زمان ملاقات شما کم باشد و موارد زیادی برای بحث وجود دارد ، یک ایده خوب این است که به خوبی آماده شوید. برای آمادگی ، سعی کنید موارد زیر را انجام دهید :
سوابق پزشکی خود را مجددا بررسی کنید. این امر به ویژه بعد از اینکه فهمیدید به هپاتیت C مبتلا هستید و برای اولین بار یک متخصص کبد (هپاتولوژیست) را ملاقات میکنید ، مهم است. اگر بیوپسی کبد دارید برای بررسی آسیب های ناشی از عفونت مزمن و اگر آزمایش خون داده اید برای تعیین ژنوتیپ هپاتیت C ، نتایج را به همراه داشته باشید تا بتوانید آنها را با تیم مراقبت ویژه خود به اشتراک بگذارید.
از شرایط پیش از ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت ، حتماً سؤال کنید که آیا پیش از ملاقات شرایطی هست که باید رعایت شود ، مثلا رژیم غذایی خود را محدود کنید.
علائمی را که تجربه کرده اید بنویسید ، از جمله مواردی که ممکن است به علت ملاقات شما مربوط نباشند.
لیستی از تمام داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید ، تهیه کنید.
یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را همراهتان ببرید. گاهی اوقات به خاطر آوردن تمام اطلاعات حین ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی میکند ممکن است چیزی را به یاد داشته باشد که شما فراموش کرده اید.
برای استفاده بیشتر از ملاقات خود با پزشکتان ، لیستی از سؤالاتی که می خواهید بپرسید همراه داشته باشید. مهمترین سؤالات خود را در صدر لیست قرار دهید ، زیرا ممکن است وقت تمام شود. در مورد عفونت هپاتیت C ، برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:
از پرسیدن سوالات دیگر که حین ملاقات به ذهنتان می آید ، تردید نکنید.
چه انتظاری از پزشک خود داشته باشید
احتمالاً پزشك شما سؤالات زیر را از شما خواهد پرسید. اگر از قبل به جواب های خود فکر کنید ، این بخش از ملاقات ممکن است سریعتر از حد معمول پیش برود و زمان بیشتری برای پرداختن به نگرانی هایتان باقی میماند.
اگر در خواست نمونه گیری در منزل برای انجام آزمایش ها را دارید با ما تماس بگیرید شماره تماس: 88198077-021
آزمایشگاه مندل از جمله مراکز پیشرو در تشخیص بیماری ها بوده و با در اختیار داشتن جدید ترین تجهیزات روز دنیا در بخش های ژنتیک و کلینیکال به روز ترین خدمات را به مراجعین محترم ارائه می نماید. حسن شهرت این آزمایشگاه در کنار خدمات بروز و دقیق باعث شده تا علاوه بر مراجعین حضوری آزمایشگاه، افتخار سرویس دهی به بیش از 400 مرکز آزمایشگاهی همکار را نیز داشته باشیم. در این راستا سیاست اجرایی آزمایشگاه مندل اطمینان از رضایت مراجعین و همکاران آزمایشگاه می باشد، لذا خواهشمند است با نظرات و انتقادات سازنده خود مارا در راستای ارتقا بیش از پیش یاری نمایید.
کلود مدیکال }
