سندرم لنفوسیت برهنه نوع 2

مشخصات سندرم لنفوسیت برهنه نوع 2

سندرم لنفوسیت برهنه نوع 2

Bare lymphocyte syndrome type II

OMIM;#209920

توصیف بیماری

سندرم لنفوسیت برهنه نوع II   (BLS II)یک اختلال ارثی سیستم ایمنی است که به عنوان نوعی نقص ایمنی مرکب (CID) طبقه بندی می شود. افراد مبتلا به BLS II تقریباً فاقد تمام مصونیت های ایمنی در برابر باکتری ها ، ویروس ها و قارچ ها میباشند. آنها مستعد ابتلا به عفونت های مکرر و مداوم هستند که می توانند بسیار جدی یا تهدید کننده زندگی باشند. این عفونت ها اغلب توسط ارگانیسم های "فرصت طلب" ایجاد می شوند که معمولاً در افرادی که دارای سیستم ایمنی طبیعی میباشند باعث ایجاد بیماری نمی شوند. BLS II معمولا در سال اول زندگی تشخیص داده می شود. بیشتر نوزادان مبتلا دارای عفونت مداوم در دستگاه تنفسی ، دستگاه گوارش و مجاری ادراری میباشند. به دلیل عفونت ها ، نوزادان مبتلا در جذب مواد مغذی دچار مشکل هستند (سوء جذب)  و نسبت به همسالان خود کندتر رشد می کنند.

در نهایت ، عفونت های مداوم منجر به نارسایی اندام می شود. بدون درمان ، افراد مبتلا به BLS II معمولاً پس از اوایل دوران کودکی زنده نمی مانند. در مبتلایان به BLS II ، گلبولهای سفید خون (لنفوسیت ها) که با عفونت ها مبارزه می کنند ، پروتئین های خاصی را در سطح خود از دست میدهند که پروتئین های اصلی سازگاری بافتی (MHC) کلاس 2 نام دارند و نام بیماری هم از همین جا گرفته شده است. از آنجا که BLS II شایع ترین بیماری و بهترین مورد مطالعه شده از گروه بیماری های مرتبط با آن میباشد ، اغلب به عنوان سندرم لنفوسیت برهنه (BSL) نیز شناخته میشود.

فراوانی

BLS II یک بیماری نادر است. حداقل 100 مورد در مقالات پزشکی گزارش شده اند. با اینکه BLS II در بسیاری از جمعیت های سراسر جهان یافت شده است ، به نظر می رسد که به ویژه در منطقه مدیترانه و آفریقای شمالی شایع باشد.

علل بیماری

BLS II در اثر جهش در ژن های CIITA ، RFX5 ، RFXANK یا RFXAP ایجاد می شود. هر یک از این ژنها دستورالعملهایی را برای ساختن پروتئینی فراهم می کنند که در کنترل فعالیت (رونویسی) ژن هایی بنام ژنهای MHC کلاس II نقش ایفا میکند. رونویسی اولین قدم در تولید پروتئین ها است و پروتئین های CIITA ، RFX5 ، RFXANK و RFXAP برای تولید پروتئین های MHC کلاس II  از این ژن ها بسیار مهم هستند. پروتئین های RFX5 ، RFXANK و RFXAP گرد هم می آیند تا مجموعه تنظیم کننده فاکتور X  (RFX) را تشکیل دهند که به مناطق خاصی از DNA درگیر در تنظیم فعالیت ژنهای MHC کلاس II متصل شود. پروتئین CIITA با مجموعه RFX تعامل میکند و پروتئین های دیگری که رونویسی ژن را فعال می کنند ، جمع می کند و این امر منجر به تولید پروتئین های MHC کلاس II میشود.

پروتئین های MHC کلاس II نقش مهمی در پاسخ ایمنی بدن به مهاجمان خارجی مانند باکتری ها ، ویروس ها و قارچ ها ایفا میکنند. برای کمک به بدن در شناسایی و مبارزه با عفونت ها ، پروتئین های MHC کلاس II روی لنفوسیت ها به قطعات پروتئینی (پپتیدها) مهاجمین خارجی متصل می شوند تا سایر سلول های سیستم ایمنی تخصصی بتوانند با آنها تعامل کنند. هنگامی که سلولهای سیستم ایمنی بدن پپتیدها را مضر تشخیص دهند ، لنفوسیتها را برای پاسخ های ایمنی تحریک میکنند تا از شر مهاجمان خارجی رها شوند. جهش در ژن های CIITA ، RFX5 ، RFXANK یا RFXAP از رونویسی ژنهای MHC کلاس II جلوگیری می کند و این امر منجر به عدم وجود پروتئین های MHC کلاس II در سطح لنفوسیت های خاصی می شود. عدم وجود این پروتئین ها بر روی لنفوسیت ها ، پاسخ ایمنی بدن به باکتری ها ، ویروس ها و قارچ ها را مختل می کند و منجر به عفونت مداوم در افراد مبتلا به سندرم BLS II می شود.

الگوی توارث

این بیماری با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث میرسد ، به این معنی که هر دو کپی ژن در هر سلول دارای جهش میباشند. والدین فرد مبتلا به یک بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک کپی از ژن جهش یافته را حمل میکنند اما معمولا علائم بیماری را نشان نمیدهند.