نقص گلیکوپروتئین VI

مشخصات نقص گلیکوپروتئین VI

نقص گلیکوپروتئین VI

Glycoprotein VI deficiency

OMIM: #614201

توصیف بیماری

نقص گلیکوپروتئین VI ، یک اختلال خونریزی دهنده مرتبط با کاهش توانایی در تشکیل لخته های خونی میباشد. بطور طبیعی ، بعد از جراحت ، لخته های خون از طریق مهر و موم کردن رگ های خونی آسیب دیده و جلوگیری از کاهش خون بیشتر ، از بدن محافظت میکنند. از آنجائیکه افراد مبتلا به نقص گلیکوپروتئین VI نمی توانند لخته های خون را بطور طبیعی تشکیل دهند ، دارای افزایش خطر خونریزی از بینی بوده و ممکن است خونریزی سنگین و طولانی غیرطبیعی را بعد از عمل یا جراحت کوچک تجربه کنند. در برخی افراد مبتلا ، خونریزی خوبخود در زیر پوست باعث ایجاد تغییر رنگ در برخی نواحی آن میشود. زنان مبتلا به نقص گلیکوپروتئین VI اغلب دارای عادت های ماهیانه طولانی و سنگین میباشند.

فراوانی

شیوع نقص گلیکوپروتئین VI  مشخص نیست. حداقل 15 مورد در مقالات علمی گزارش شده اند.

علل بیماری

نقص گلیکوپروتئین VI میتواند در اثر جهش های ژن GP6 ایجاد شود که دستورالعمل هایی را برای ساخت پروتئینی به نام گلیکوپروتئین (VI (GPVI فراهم میکند. این پروتئین در لایه خارجی پلاکت ها که اجزای اساسی لخته خون میباشند ، قرار گرفته است. در پاسخ به جراحتی که باعث خونریزی میشود ، پروتئین GPVI از طریق اتصال به پروتئین دیگری به نام کلاژن که در دیواره رگ های خونی یافت میشود ، شروع به تشکیل لخته خون میکند. با اتصال GPVI به کلاژن ، به پلاکت های دیگر پیام فرستاده میشود تا گرد هم آمده و اندازه لخته خون را افزایش دهند. جهش های ژن GP6 میتوانند منجر به عدم تولید GPVI یا یک پروتئین GPVI کوتاه غیرعملکردی و غیرطبیعی یا یک پروتئین با توانایی کمتر برای اتصال به کلاژن ، شوند. بدون اتصال GPVI به کلاژن ، پلاکت ها نمیتوانند به طور موثر گرد هم بیایند تا یک لخته تشکیل دهند و این امر منجر به اختلالات خونریزی دهنده مرتبط با نقص گلیکوپروتئین VI میشود.

خی موارد نقص گلیکوپروتئین VI در اثر جهش های ژن GP6 ایجاد نمیشوند ؛ در عوض این موارد اکتسابی هستند به این معنی که به نظر نمیرسد که در اثر جهش در ژن های ارثی ایجاد شوند. این موارد اکتسابی نقص گلیکوپروتئین VI  همراه با اختلالات خودایمنی مثل پوپورا ترومبوسیتوپنی ایمنی ، بیماری گریوز یا لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) ، میباشند. اختلالات خودایمنی زمانی ظاهر میشوند که سیستم ایمنی بد عمل کرده و به سلول ها و بافت های خودی بدن حمله میکند. برخی افراد مبتلا به این بیماری های خودایمنی ، پروتئین های ایمنی به نام آنتی بادی ها را تولید میکنند که به پروتئین GPVI حمله کرده و آن را تخریب میکنند. این امر باعث کمبود ( نقص ) پروتئین GPVI عملکردی سطح پلاکت ها میشود که منجر به اختلالات خونریزی دهنده ویژه نقص گلیکوپروتئین VI میشود.

الگوی توارث

زمانی که این بیماری در اثر جهش های ژن GP6 ایجاد میشود ، با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث میرسد ، به این معنی که هر دو کپی ژن در هر سلول دارای جهش میباشند. والدین فردی با بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک کپی از ژن جهش یافته را حمل میکنند اما معمولا علائم بیماری را نشان نمیدهند.