سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب

مشخصات سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب

سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب

Autosomal dominant hyper-IgE syndrome

OMIM: #147060

توصیف بیماری سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب

سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب (AD-HIES) که به عنوان سندروم  Job نیز شناخته میشود ، بیماری است که سیستم های مختلف بدن بویژه سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار میدهد. عفونت های مکرر در افراد مبتلا به این بیماری شایع است. افراد مبتلا دارای دوره های مکرر ذات الریه میباشند که در اثر انواع خاصی از باکتری ها ایجاد میشوند. این باکتری ها ریه ها را عفونی کرده و باعث التهاب میشوند. این عفونت ها اغلب باعث تشکیل کیست های پر از هوا (pneumatoceles) در ریه ها میشوند. عفونت های پوستی عود کننده و اختلال التهاب پوستی به نام اگزوما نیز در AD-HIES بسیار شایع هستند. این مشکلات پوستی باعث ایجاد جوش ، تاول ، جمع شدن چرک ( آبسه ) و زخم های  باز در پوست و پوسته پوسته شدن پوست میشوند. AD-HIES از طریق افزایش غیرطبیعی پروتئینی مربوط به سیستم ایمنی به نام ایمونوگلوبولین E (IgE ) در خون شناسایی میشود. IgE در حالت طبیعی پاسخ ایمنی را بر علیه مهاجمان خارجی درون بدن بویژه کرم های انگلی راه اندازی میکند و در آلرژی ها نقش ایفا میکند. اینکه چرا افراد مبتلا به AD-HIES دارای افزایش میزان IgE هستند ، مبهم است. AD-HIES دیگر بخش های بدن شامل استخوان ها و دندان ها را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. بسیاری افراد مبتلا به این بیماری دارای آنومالی های اسکلتی مثل تنوع گسترده حرکات مفصلی غیرطبیعی ( انعطاف پذیری بالا ) و انحنای غیرطبیعی ستون فقرات ( اسکولیوز ) ، کاهش تراکم استخوان ( استئوپنی ) و شکستگی آسان استخوان ها ، میباشند. آنومالی های دندانی نیز در این بیماری شایع هستند. دندان های اولیه ( نوزادی ) در زمان طبیعی نمی افتند و همراه با دندان های بزرگسالی باقی میمانند. دیگر علائم AD-HIES میتوانند شامل آنومالی های شریان هایی که خون را به عضله قلبی میرسانند ( شریان های کرونری ) ، ویژگیهای چهره ای متمایز و آنومالی های ساختاری مغز که هوش فرد را تحت تاثیر قرار نمیدهند ، باشند.

فراوانی سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب

این بیماری نادر است ؛ کمتر از یک نفر از هر یک میلیون نفر را تحت تاثیر قرار میدهد.

علل سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب

جهش های ژن STAT3 باعث بیشتر موارد AD-HIES میشوند. این ژن دستورالعمل هایی برای ساخت پروتئینی که در سیستم های مختلف بدن نقشی اساسی ایفا میکند ، فراهم میکند. پروتئین STAT3 برای انجام نقش خود به DNA اتصال یافته و به کنترل فعالیت ژن های ویژه ای کمک میکند. در سیستم ایمنی ، پروتئین STAT3 فعالیت ژن های درگیر در بلوغ سلول های سیستم ایمنی بویژه سلول های T  را تنظیم میکند. این سلول ها به کنترل پاسخ بدن به مهاجمان خارجی مثل باکتری ها و قارچ ها کمک میکنند. تغییرات در ژن STAT3 ساختار و عملکرد پروتئین STAT3 را تغییر میدهند ، تغییرات پروتئین توانایی کنترل فعالیت ژن های دیگر را مختل میکنند. کمبود پروتئین عملکردی STAT3 بلوغ سلول های T ( بویژه زیرمجموعه ای که به عنوان سلول های Th17 شناخته میشوند ) و دیگر سلول های سیستم ایمنی را متوقف میکند. آنومالی های سیستم ایمنی ناشی از این تغییرات باعث میشوند افراد مبتلا به AD-HIES به شدت مستعد عفونت بویژه عفونت های باکتریایی و قارچی ریه و پوست شوند. پروتئین STAT3 در تشکیل سلول هایی که بافت استخوان را ساخته و تجزیه میکنند مشارکت میکند ، این امر میتواند به توضیح اینکه چرا جهش های ژن STAT3 منجر به آنومالی های اسکلتی و دندانی ویژه این بیماری میشوند ، کمک کند. اینکه چگونه جهش های ژن STAT3 منجر به افزایش میزان IgE میشوند ، مبهم است. زمانیکه AD-HIES در اثر جهش های ژن STAT3 ایجاد نشود ، علت ژنتیکی بیماری مشخص نیست.

الگوی توارث سندروم افزایش IgE اتوزومال غالب

AD-HIES دارای الگوی توارث اتوزومال غالب میباشد به این معنی که یک کپی از ژن تغییریافته در هر سلول برای ایجاد بیماری کافی است. در حدود نیمی از تمام موارد در اثر جهش های ژن STAT3 ایجاد میشوند و فرد بیمار تغییر ژنتیکی را از یک والد بیمار به ارث میبرد. موارد دیگر از جهش های جدید در این ژن نشات گرفته و در افراد بدون تاریخچه خانوادگی از بیماری ظاهر میشوند.