بیماری CLN6

بیماری CLN6

CLN6 disease

OMIM: #601780

توصیف بیماری

CLN6 یک اختلال ارثی است که ابتدا سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار میدهد. علائم و نشانه های این بیماری معمولا بین اوایل تا اواخر دوران کودکی شروع میشوند ، اما گاهی علائم میتوانند در بزرگسالی ظاهر شوند. بیشتر کودکان با بیماری CLN6  ابتدا از دست دادن مهارت هایی که پیش تر کسب کرده بودند ( پسرفت رشد ) را تجربه میکنند. افراد بیمار میتوانند تشنج های مکرر ( صرع ) ، اشکال در انجام حرکات هماهنگ ( آتاکسی ) ، فشردگی عضلانی ( میوکلونوس) ، گفتار ناقص (دیس آرتری) و از دست دادن بینایی را نیز تجربه کنند. مشکلات حرکتی با گذر زمان بدتر میشود تا اینکه کودکان بیمار دیگر نمیتوانند راه بروند ، بایستند یا بدون کمک بنشینند. عملکرد ذهنی نیز با گذر زمان تنزل میابد. بیشتر کودکان با این بیماری تا دوران بزرگسالی خود  زنده نمیمانند.

برخی افراد با بیماری CLN6  علائم و نشانه های بیماری را تا بزرگسالی نشان نمیدهند و معمولا این علائم بعد از ٣٠ سالگی ظاهر میشوند. این افراد میتوانند صرع ، آتاکسی ، دیس آرتری و از دست دادن پیشرونده عملکرد ذهنی را تجربه کنند. بیماری CLN6 معمولا منجر به از دست دادن بینایی در بیماران بزرگسال نمیشود. بزرگسالان با این بیماری اغلب بیش از ١٠ سال پس از تشخیص زنده نمیمانند. بیماری CLN6 یکی از اعضای یک گروه از اختلالات با عنوان Neuronal ceroid lipofuscinosis ( NCLs)  که ممکن است مجموعا به عنوان بیماری  Batten  نیز شناخته شوند ، میباشد.  تمام این اختلالات سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار میدهند و معمولا منجر به مشکلات شدیدتر بینایی ، حرکتی و ذهنی میشوند. NCL های مختلف از طریق علت ژنتیکی خود متمایز میشوند. هر کدام از انواع این بیماری با علامت (CLN ) به معنی ceroid lipofuscinosis ، neuronal   و سپس عددی برای  زیرگروه آن نشان داده شده اند.

فراوانی

شیوع بیماری CLN6 ناشناخته است ؛ بیش از ١٢٥ مورد در مقالات علمی گزارش شده است. مجموعا تمام انواع NCL حدود ١ در ١٠٠٠٠٠ فرد در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار میدهند.

علل بیماری

جهش های ژن CLN6 منجر به بیماری CLN6 میشود. ژن  CLN6  دستورالعمل هایی برای ساخت پروتئینی که عملکردش به خوبی شناخته نشده است ، فراهم میکند. درون سلول ها ، پروتئین CLN6 در اندامک هایی به نام شبکه اندوپلاسمی ( در پردازش و انتقال پروتئین ها مشارکت میکند ) یافت میشود. مطالعات نشان میدهد که پروتئین CLN6 به سلول ها برای خلاص شدن از موادی که دیگر نیاز ندارند کمک میکند. بیشتر جهش های ژنی  CLN6منجر به تولید پروتئین CLN6 غیرعادی میشوند که به سرعت تجزیه میشود ( نابود میشود ). در نتیجه ، یک کاهش شدید در میزان پروتئین CLN6 عملکردی در سلول ها به وجود می آید.  اینکه چگونه از دست دادن این پروتئین منجر به ایجاد علائم و نشانه های بیماری CLN6  میشود ، مشخص نیست. احتمالا نابودی سریع این پروتئین در شروع زودرس بیماری CLN6 نقش دارد. در مواردی که بیماری CLN6 در بزرگسالی ایجاد میشود ، جهش های ژن CLN6   اغلب  منجر به ایجاد پروتئین CLN6  با عملکرد کاهش یافته میشود. تحقیقات نشان میدهد که این جهش های ژن CLN6  اجازه تولید پروتئین عملکردی کافی را میدهند ،  بنابراین علائم و نشانه های اختلال در مراحل بعدی زندگی ظاهر میشوند.  بیماری CLN6  مثل دیگر NCL ها از طریق تجمع پروتئین ها و دیگر مواد در لیزوزوم ها ( اندامک های سلولی که انواع مختلفی از مولکول ها را تجزیه و بازیافت میکنند ) شناسایی میشوند.

این تجمعات در سلول های سراسر بدن ظاهر میشوند ؛ گرچه ، به نظر میرسد سلول های عصبی به اثرات آن ها بسیار حساس تر هستند. این تجمعات میتوانند باعث آسیب سلولی منجر شونده به مرگ سلولی شوند. مرگ پیشرونده سلول های عصبی در مغز و دیگر بافت ها منجر به ایجاد علائم و نشانه های بیماری CLN6 میشود. اگرچه ، اینکه چگونه جهش های ژن CLN6 در ساخت مواد در لیزوزوم ها در بیماری CLN6 مشارکت میکنند ، نامشخص است. این تجمع ها در سلول های بیشتری از بدن کودکان مبتلا به بیماری CLN6  نسبت به بزرگسالان با این بیماری یافت میشوند.

الگوی توارث

این بیماری با الگوی توارث اتوزومی مغلوب به ارث میرسد ، به این معنی که هر دو کپی ژن در هر سلول حاوی جهش میباشند. والدین فردی با بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک کپی از ژن جهش یافته را حمل میکنند ، اما معمولا علائم و نشانه های بیماری را نشان نمیدهند.