کراتودرم همراه با موهای پشمی

کراتودرم همراه با موهای پشمی

Keratoderma with woolly hair

OMIM:#610476

توصیف بیماری

کراتودرم همراه با موهای پشمی یک گروه از بیماری های مرتبط است که پوست و مو را تحت تاثیر قرار میدهند و در بسیاری موارد خطر بالقوه مشکلات قلبی تهدید کننده زندگی را افزایش میدهند. افراد مبتلا به این بیماری دارای موهایی هستند که بطور غیرطبیعی زمخت ، خشک ، ریز و مجعد محکم است. در برخی موارد موها کم پشت نیز هستند. موهای پشمی معمولا تنها موهای سر را تحت تاثیر قرار میدهند و از زمان تولد حضور دارند. افراد مبتلا در مراحل اولیه زندگی خود دچار کراتودرم کف دست وپا ، بیماری که باعث می شود پوست کف دست و پا ضخیم ، پوسته پوسته و پینه بسته شود ، می شوند.

کاردیومیوپاتی ، بیماری عضله قلب ، یک مشکل تهدید کننده زندگی میباشد که میتواند در افراد مبتلا به این بیماری ایجاد شود. برخلاف دیگر ویژگیهای این بیماری ، علائم کاردیومیوپاتی ممکن است تا نوجوانی یا دیرتر ظاهر نشوند. عوارض کاردیومیوپاتی میتواند شامل ریتم غیرطبیعی قلب ، نارسایی قلبی و مرگ ناگهانی باشد.بیماری کراتودرم همراه با موهای پشمی  شامل چندین بیماری مرتبط با علائم همپوشان میباشد. محققان اخیرا این بیماری را بر اساس علل ژنتیکی به چهار نوع تقسیم کرده اند. نوع 1 که به عنوان بیماری ناکسوس شناخته میشود از طریق کراتودرم کف دست ها و پاها ، موهای پشمی و فرمی از کاردیومیوپاتی به نام کاردیومیوپاتی آریتموژنیک بطن راست (ARVC ) ، شناسایی می شود. نوع 2 که به عنوان سندرم Carvajal  شناخته میشود مانند نوع 1 دارای اختلالات پوست و مو می باشد اما دارای نوع متفاوتی از کاردیومیوپاتی به نام کاردیومیوپاتی اتساعی بطن چپ میباشد. نوع 3 نیز دارای علائم مشابه نوع 1 از جمله ARVC می باشد ، گرچه ، اختلالات پوست و مو اغلب ملایم تر می باشند. نوع 4 از طریق کراتودرم کف دست ها و پاها ، موهای پشمی و کم پشت بعلاوه ناخن های غیرطبیعی انگشت های دست و پا ، شناسایی می شود. به نظر نمی رسد نوع 5 باعث ایجاد کاردیومیوپاتی شود.

فراوانی

کراتودرم همراه با موهای پشمی نادر است ، شیوع جهانی آن مشخص نیست.نوع 1 ( بیماری ناکسوس ) ابتدا در خانواده های جزیره ناکسوس یونان توصیف شد. پس از آن ، افراد مبتلا در دیگر جزیره های یونان ، ترکیه و خاور میانه یافت شدند. این نوع از بیماری ممکن است تا 1 فرد از هر 1000 فرد از جزیره های یونان را تحت تاثیر قرار دهد.نوع 2 ( سندرم Carvajal ) ، نوع 3 و نوع 4 در تنها تعداد کمی از خانواده های سراسر جهان شناسایی شده اند.

علل بیماری

جهش در ژن های JUP ، DSP ، DSC2 و KANK2 به ترتیب باعث ایجاد کراتودرم همراه با موهای پشمی نوع 1 تا 4 میشوند. ژن های JUP ، DSP و DSC2 دستورالعمل هایی را برای ساخت اجزای ساختارهای ویژه سلولی به نام دسموزوم ها فراهم میکنند. دسموزوم ها در غشای اطراف سلول های خاصی از جمله سلول های پوست و عضله قلب قرار گرفته اند. دسموزوم ها به اتصال سلول ها به یکدیگر که باعث ایجاد استحکام و پایداری بافت ها میشود ، کمک میکنند. دسموزوم ها در سیگنالینگ بین سلولی نیز نقش ایفا میکنند.جهش در ژن های JUP ، DSP یا DSC2 ساختار دسموزوم ها را تغییر داده و عملکرد آنها را معیوب میکند. دسموزوم های غیرطبیعی یا از دست رفته از اتصال موثر سلول ها به یکدیگر ممانعت کرده که احتمالا باعث ضعیف تر شدن مو ، پوست و عضله قلب میشود. با گذر زمان ، زمانیکه این بافت ها در معرض فشار مکانیکی قرار میگیرند ( برای مثال مالش سطح پوست یا انقباض و استراحت دائم عضله قلب ) آسیب دیده و دیگر نمیتوانند به طور طبیعی عمل کنند.

این مکانیسم احتمالا باعث ایجاد مشکلات پوست ، مو و قلب ظاهر شده در این بیماری میشود. برخی مطالعات پیشنهاد میدهند که سیگنالینگ سلولی غیرطبیعی نیز ممکن است در کاردیومیوپاتی افراد مبتلا به این گروه از بیماری ها ، مشارکت کند.برخلاف دیگر ژن های مرتبط با این بیماری ، ژن KANK2 دستورالعمل هایی را برای ساخت پروتئینی که بخشی از دسموزوم ها نیست ، فراهم میکند. در عوض ، این پروتئین پروتئین های دیگر به نام کمک فعال کننده های گیرنده استروئید (SRCs) را تنظیم میکند که عملکردشان باعث کمک به فعال شدن ژن های خاصی میشود. SRC ها در بافت های سراسر بدن از جمله پوست نقش های مهمی ایفا میکنند. مطالعات پیشنهاد میدهند که جهش های ژن KANK2 تنظیم SRC ها را مختل میکند که این امر منجر به فعالیت غیرطبیعی ژنها میشود. گرچه ، اینکه چگونه این تغییرات باعث اختلالات پوست و مو در کراتودرم همراه با موهای پشمی نوع 4 میشوند ، مشخص نیست.

الگوی توارث

بیشتر موارد کراتودرم همراه با موهای پشمی دارای الگوی توارث اتوزومی مغلوب میباشند ، به این معنی که هر دو کپی ژن در هر سلول دارای جهش میباشند. والدین فردی با یک بیماری اتوزومی مغلوب هر کدام یک کپی از ژن جهش یافته را حمل میکنند اما معمولا علائم بیماری را نشان نمیدهند.