سندروم هابرلند

مشخصات سندروم هابرلند

ECCL  ( Encephalocraniocutaneous lipomatosis )

(Haberland syndrome)

OMIM: #613001

توصیف بیماری

ECCL بیماری نادری است که ابتدا مغز ، چشم ها و پوست سر و صورت را تحت تاثیر قرار میدهد. بیشتر علائم و نشانه های این بیماری در هنگام تولد وجود دارند و در میان افراد بیمار به شدت متنوع اند. ویژگی بارز ECCL  ، تومور غیرسرطانی زیر پوست سر میباشد که با  لایه  بی مو و نرم پوست پوشیده میشود. این نوع تومور که cinevus psildiparus نام دارد، از بافت چربی ساخته میشود. برخی افراد با ECCL ، تومورهای غیرسرطانی زیر پوستی در هر قسمتی از سر یا صورتشان نیز دارند. بسیاری از افراد برآمدگیهای کوچک پوستی که برچسب های پوستی نامیده میشوند ، بر روی پلک  و اطراف چشم های خود دارند. از دست دادن مو (آلوپسی) ،  لایه های از دست رفته یا ظریف پوست سر (هایپوپلازی یا آپلازی پوستی) و تغییرات رنگ پوست (پیگمنتاسیون) نیز ممکن است. شایع ترین آنومالی چشمی در ECCL ، رشد غیرسرطانی تومور به نام کوریستوما(choristoma) میباشد. این تومورها میتوانند در یک یا هر دو چشم ظاهر شده و ممکن است بینایی را تحت تاثیر قرار دهند. در حدود دو سوم افراد با ECCL درون مغز یا اطراف طناب نخاعی خود ، تومورهای چرب غیرسرطانی دارند. این تومورها به ترتیب لیپوم های درون جمجمه ای و لیپوم های درون نخاعی نامیده میشوند.

افراد بیمار ریسک افزایش یافته توسعه نوعی سرطان مغز به نام گلیوما را نیز دارا میباشند. آنومالی های مغز و طناب نخاعی مرتبط با ECCL  میتوانند منجر به تشنج ، انقباض غیر عادی عضلات و ناتوانی ذهنی از ملایم تا شدید شوند. اگرچه ، در حدود یک سوم افراد بیمار ضریب هوشی نرمال دارند. از دیگر انواع رشدها که ممکن است در افراد با ECCL ظاهر شود ، تومورهای غیرسرطانی فک میباشد.

فراوانی

ECCL اختلالی نادر است . کمتر از ٦٠ مورد در مقالات پزشکی گزارش شده است.

دلایل بیماری

ECCL میتواند از جهش های ژن FGFR1 ایجاد شود که دستورالعمل هایی برای ساخت پروتئینی به نام گیرنده فاکتور رشد فیبروبلاستی ١ ( FGFR1)  فراهم میکند. این گیرنده با پروتئین هایی به نام فاکتورهای رشد فیبروبلاستی( FGFs) تعامل میکند تا سیگنالینگ درون سلولی را شروع کند. سیگنالینگ پروتئین FGFR1 در بسیاری از فرآیندهای ضروری مثل تقسیم سلولی و تنظیم رشد و بلوغ سلول مشارکت میکند . این سیگنالینگ برای توسعه و رشد نرمال چندین بخش بدن از جمله مغز ضروری است. در واقع جهش های ژن FGFR1 است که منجر میشود ECCL به طور تصادفی در یک سلول طی مراحل اولیه تکامل قبل از تولد ، ایجاد شود. همانطور که سلول ها به رشد و تقسیم ادامه میدهند ، برخی سلولها حاوی جهش و برخی بدون جهش هستند ، این مخلوط به عنوان موزائیسم شناخته میشود. در سلولهای حاوی ژن FGFR1  تغییر یافته ، پروتئین FGFR1  حاصل ، بیش فعال است و به طور غیر عادی  سیگنالینگ را راه اندازی کرده ، رشد و تقسیم سلول را تحت تاثیر قرار میدهد. دانشمندان در حال بررسی چگونگی رشد تومورهای غیرسرطانی و دیگر ویژگی های ECCL  بواسطه این تغییرات در سیگنالینگ ، هستند. در برخی افراد با ECCL  ، هیچ جهشی در ژن FGFR1 شناسایی نشده است و علت این بیماری ناشناخته است. دیگر تغییرات ژنتیکی به عنوان دلایل احتمالی این بیماری ، تحت مطالعه و بررسی قرار گرفته اند.

الگوی توارث

این بیماری تک گیر (sporadic) شرح داده شده است ، زیرا در افراد بدون تاریخچه خانوادگی از اختلال ظاهر میشود. به این علت که ECCL در نتیجه جهش های ژنی موزائیک که بعد از لقاح ظاهر میشوند ، ایجاد میشود ، افراد این بیماری را از والدینشان به ارث نمیبرند.